สวัสดีค่ะ ดิฉันอายุ20ปี เป็นลูกคนเดียวในครอบครัวดิฉันมีปัญหาที่ไม่รุ้จะแก้ไขหรือต้องทำยังไงดี พ่อดิฉันมีอาการชอบคุยคนเดียวคือเป็นผู้ป่วยอ่ะค่ะ กินยาคคลายเครียดของโรงพยาบาลอยู่ บางวันพ่ออยู่กับดิฉันเค้าจะหาเรื่องว่าเราตลอดค่ะ ว่าเราด่าเราแรงๆจนเราต้องระวังตัวเลยค่ะ เข่นเรื่องดิฉันอยู่บ้านทุกวันไม่เคยออกจากบ้านไปเที่ยวไหนเลยนะค่ะ มีแต่พ่อที่ออกข้างนอกไปซื้อกับข้าวบ้าง ออกไปธุระส่วนตัวมั่ง แล้วที่บ้านเกิดปัญหาฉุกเฉินค่ะคือน้ำไม่ไหล เราก็เข้าใจนะค่ะเป็นประจำอยู่แล้วที่บ้านน้ำไม่ไหล แต่พอพ่อกับมาเท่านั้นค่ะถามกับเราทำไมน้ำไม่ไหล เราก็ตอบเค้าไปว่าไม่รู้เหมือนกัน ทีงี้พ่อโมโหตะคอกใส่เราเฉยเลยค่ะ(ขอโทษนะค่ะที่ใช้คำไม่สุภาพ) จะไม่รุ้ได้ไงอยู่บ้านเฝ้าบ้านจะไม่รุ้ได้ไงใครเข้ามาทำบอกมา เราก้อพยายามเงียบค่ะเพราะน้ำไม่ไหลทีไรพ่อเป็นอาการนี้ทุกทีค่ะ ต่อไปเรื่องที่2 นะค่ะ พ่อเป็นคนขี้ลืมค่ะ เวลาหาอะไรไม่เจอพ่อจะไม่หาก่อนให้ดีแล้วค่อยถามเราค่ะ ตะโกนมาถามเราเลยค่ะแต่ละอย่างที่หายเป็นของส่วนตัวของเค้าที่ใช้เองทุกอย่าง ไม่มีใครไปแตะต้องเลยค่ะ เช่นเมื่อกี้นี้เองค่ะกุญแจห้องหาย มาตะคอกใส่เราอีกแล้วค่ะว่าหายไปไหนเราก็ไม่รุ้จะตอบยังไง ใช้เหตุผลตอบไปว่าเราจะไปเห็นได้ไงพ่อล็อกของพ่อคนเดียว สรุปพ่อขึ้นไปหาเจอเองที่ไหนไม่รู้ค่ะ ทีนี้หากุญแจห้องเจอแล้วโทรศัพท์หายอีกค่ะเค้าบอกว่าเค้าวางไว้ในห้องที่เรานอนดูทีวีอยู่(ห้องรับแขก). เราก็บอกยังไม่เห็นเลยเพราะเราดูทีวีอยู่ พ่อก็มาตะคอกอีกค่ะว่าออกจากห้องไปแปปเดียวโทรศัพท์หายเลยใครเข้ามาหยิบไปอีกล่ะ ทั้งที่ในบ้านมีแค่พ่อกับดิฉันอยู่กันแค่2คน เราก้อพยายามเงียบ ทีงี้พ่อมาตะคอกกับเราอีกว่า ห้ะ หายไปไหนล่ะ เราก้อเลยตอบตรงๆว่าไม่รุ้  ทำไมพ่อไม่ไปหาก่อนล่ะว่าไปวางไว้ที่ไหน อยู่ดีๆด่าเราเลยค่ะว่า อีเ..ี้ย ต่อไปนี้กุจะไม่ซื้อข้าวให้กินอีกแล้วถามไรไม่ได้เรื่อง ต่อไปก็นั่งวินออกไปซื้อกินเองแล้วกัน เราเสียใจมากเลยค่ะร้องไห้ทุกวัน เครียดกับงานไม่พอมาเจอแบบนี้รุ้สึกเหมือนเราไม่น่ามีชีวิตอยู่เลย ขนาดพ่อเราเราไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้เลย เงินไม่เคยขอซักบาทนะค่ะทำงานหาเงินใช้เองตลอด. มีแต่ค่ากับข้าวเท่านั้นค่ะที่พ่อซื้อกับมากินแค่นั้นเอง แต่เวลามีปัญหาด่าเราทีไรไม่เข้าใจค่ะพ่อไล่เราไปอยู่ที่อื่นตลอดเลย. ไล่เหมือนหมาเลยค่ะ แล้วบอกกับเราตลอดว่ากุไม่น่าซื้อข้าวให้กินเลยพูดทุกวันค่ะ บางทีถึงขั้นลงมือบีบคอ ดึงหัว เอามีดจะปาใส่เรา คนเป็นลูกเสียความรุ้สึกค่ะไม่รุ้จะพูดกับใครเลยค่ะทุกวันนี้ เคยเล่าให้คนอื่นฟังพอเค้ามาถามพ่อเรา พ่อเราตอบว่ายังไม่ได้พูดเลยไม่รุ้เรื่องอะไรเลยซักอย่าง ทำร้ายเรายังไม่รุ้ตัวเลยค่ะ เหนื่อยค่ะทุกวันนี้พูดกะตัวเองได้อย่างเดียวค่ะ. คร่าวๆไปก่อนนะค่ะนี่คือแค่ส่วนนึงเองค่ะ  เราจะควรทำยังไงดีค่ะ ใครพอมีวิธีบ้างค่ะ