สวัสดีค่ะ
คืออยากทราบเกี่ยวกับการชดใช้กรรมกับเจ้ากรรมนายเวร(ด้านความรัก)
เราเชื่อในเรื่องกฎแห่งกรรมและเรื่องภพชาติ และรู้สึกว่าตัวเองเคยทำกรรมที่หนักมากกับความรักในชาติก่อนๆที่ผ่านมา แต่ไม่รู้ว่าคืออะไรน่ะคะ สัมผัสได้แค่ว่าเคยทำแค่นั้น และในชาตินี้ กรรมนั้นทำให้เราต้องผิดหวังกับความรักในทุกรูปแบบ เรามีคนรักที่เขาก็รักเรามาก แต่เหตุจำเป็นบางอย่างทำให้ต้องพลัดพรากต้องจากกันไปและจบลงอย่างไม่ค่อยดี(เพราะไม่ค่อยเข้าใจ)
ชาตินี้เราตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ทำผิดศีลไม่ว่าข้อไหน ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักขโมย ไม่เป็นมือที่สามของใคร ไม่พูดโกหกพร่ำเพรื่อ และเราไม่ดื่มเหล้า ไม่เที่ยวกลางคืนเลย เรารับรู้แค่ว่าชอบที่จะทำแบบนี้ คนภายนอกที่เขามองมาเขามักเห็นเราเป็นคนที่เงียบๆเรียบร้อยคนหนึ่ง ดูเหมือนเรามีทุกอย่างในระดับกลาง ไม่ได้ดีมาก แต่ก็ไม่ได้ร้ายอะไร
เราพอใจในทุกอย่างของชีวิตแม้จะไม่ได้ดีมากเท่าคนอื่น แต่เรื่องเดียวที่เป็นเรื่องที่ทุกข์มาก และปล่อยวางไม่ได้คือเรื่องความรัก เราคิดเรื่องเขาตลอดเวลา เพราะการจากกันครั้งนั้น เขาก็เจ็บหนักไม่ต่างกัน เราเป็นห่วงเขา และมากที่สุดคือกลัวว่าจะไม่ได้เจอกันอีก
ใครเคยรู้สึกบ้างคะ ว่าคนๆนี้อยู่ด้วยแล้วจะไม่ต้องกลัวอะไร มันเป็นความรู้สึกเหมือนคุ้นเคยกันมากมานานแล้วตั้งแต่แรกๆที่เจอกัน ตั้งแต่ไม่สนิทกัน และความรู้สึกมันจะบอกว่าใช่ นอกจากคนนี้เราจะรักใครไม่ได้อีกแล้วน่ะ เหมือนเจอสิ่งที่ตามหามานานแล้ว เหมือนถูกเติมเต็ม
เราอยากรักเขาคนนี้ เราอยากอยู่กับเขาคนนี้ ทำบุญกับเขา เราจะพากันไปในทางที่ดีๆ จะช่วยกันสร้างเนื้อสร้างตัว จะซื่อสัตย์ จะไม่ทิ้งกัน ความรู้สึกตอนที่อยู่กับเขามันดีมากจนเราไม่อยากให้มันหายไป
พอจะมีทางไหนบ้างคะ ที่จะทำให้กรรมที่เราทำเบาบางลงบ้าง เรายินดีชดใช้กรรมแต่ขอเปลี่ยนรูปแบบได้ไหม ทั้งเราและเขาต่างทุกข์มาก หากมีกรรมที่ทำร่วมกันมาจริง ขอให้อยู่ด้วยกันชดใช้แบบอื่นได้ไหม เราอยากชดใช้กรรมในรูปแบบไหนก็ได้ แต่ขอแค่เขาอยู่กับเราในวันที่เรากำลังชดใช้ก็พอ เราไม่กลัวอะไรเลย...
กรรมความรัก จะบรรเทาหนักให้เบาลงได้บ้างไหม
คืออยากทราบเกี่ยวกับการชดใช้กรรมกับเจ้ากรรมนายเวร(ด้านความรัก)
เราเชื่อในเรื่องกฎแห่งกรรมและเรื่องภพชาติ และรู้สึกว่าตัวเองเคยทำกรรมที่หนักมากกับความรักในชาติก่อนๆที่ผ่านมา แต่ไม่รู้ว่าคืออะไรน่ะคะ สัมผัสได้แค่ว่าเคยทำแค่นั้น และในชาตินี้ กรรมนั้นทำให้เราต้องผิดหวังกับความรักในทุกรูปแบบ เรามีคนรักที่เขาก็รักเรามาก แต่เหตุจำเป็นบางอย่างทำให้ต้องพลัดพรากต้องจากกันไปและจบลงอย่างไม่ค่อยดี(เพราะไม่ค่อยเข้าใจ)
ชาตินี้เราตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่ทำผิดศีลไม่ว่าข้อไหน ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักขโมย ไม่เป็นมือที่สามของใคร ไม่พูดโกหกพร่ำเพรื่อ และเราไม่ดื่มเหล้า ไม่เที่ยวกลางคืนเลย เรารับรู้แค่ว่าชอบที่จะทำแบบนี้ คนภายนอกที่เขามองมาเขามักเห็นเราเป็นคนที่เงียบๆเรียบร้อยคนหนึ่ง ดูเหมือนเรามีทุกอย่างในระดับกลาง ไม่ได้ดีมาก แต่ก็ไม่ได้ร้ายอะไร
เราพอใจในทุกอย่างของชีวิตแม้จะไม่ได้ดีมากเท่าคนอื่น แต่เรื่องเดียวที่เป็นเรื่องที่ทุกข์มาก และปล่อยวางไม่ได้คือเรื่องความรัก เราคิดเรื่องเขาตลอดเวลา เพราะการจากกันครั้งนั้น เขาก็เจ็บหนักไม่ต่างกัน เราเป็นห่วงเขา และมากที่สุดคือกลัวว่าจะไม่ได้เจอกันอีก
ใครเคยรู้สึกบ้างคะ ว่าคนๆนี้อยู่ด้วยแล้วจะไม่ต้องกลัวอะไร มันเป็นความรู้สึกเหมือนคุ้นเคยกันมากมานานแล้วตั้งแต่แรกๆที่เจอกัน ตั้งแต่ไม่สนิทกัน และความรู้สึกมันจะบอกว่าใช่ นอกจากคนนี้เราจะรักใครไม่ได้อีกแล้วน่ะ เหมือนเจอสิ่งที่ตามหามานานแล้ว เหมือนถูกเติมเต็ม
เราอยากรักเขาคนนี้ เราอยากอยู่กับเขาคนนี้ ทำบุญกับเขา เราจะพากันไปในทางที่ดีๆ จะช่วยกันสร้างเนื้อสร้างตัว จะซื่อสัตย์ จะไม่ทิ้งกัน ความรู้สึกตอนที่อยู่กับเขามันดีมากจนเราไม่อยากให้มันหายไป
พอจะมีทางไหนบ้างคะ ที่จะทำให้กรรมที่เราทำเบาบางลงบ้าง เรายินดีชดใช้กรรมแต่ขอเปลี่ยนรูปแบบได้ไหม ทั้งเราและเขาต่างทุกข์มาก หากมีกรรมที่ทำร่วมกันมาจริง ขอให้อยู่ด้วยกันชดใช้แบบอื่นได้ไหม เราอยากชดใช้กรรมในรูปแบบไหนก็ได้ แต่ขอแค่เขาอยู่กับเราในวันที่เรากำลังชดใช้ก็พอ เราไม่กลัวอะไรเลย...