สงสัยมานานแล้ว เพิ่งคิดจะมาถามครับ 555
คือสงสัยคร่าวๆ ดังนี้ครับ
- พระสมเด็จพระอาจารย์โต ทั้งที่เป็นพระที่อายุการสร้างน้อยสุดในชุดเบญจภาคี แต่ทำไมถึงได้รับความสำคัญให้เป็นพระองค์ประธาน (องค์กลาง) ของชุด คือตามที่ผมคิด พระที่อายุเก่าแก่แบบพระซุ้มกอ 700-800 ปี น่าจะเป็นพระที่หายากมากกว่า แถมสร้างในยุคสมัยเก่าที่จะสร้างพระด้วยเจตนาบริสุทธิ์เพื่อคุ้มครองผู้แขวนเข้มข้นกว่าที่จะเป็นการอวดอิทธิฤทธิ์มากกว่ายุคหลังๆ
- ถ้ามีพระในชุดเบญจภาคีไม่ครบและมีพระองค์อื่นๆ อีก จะจัดลำดับยังไงดี เช่นกรณีผมมีพระ (ที่มั่นใจเองว่าแท้ ไม่กล้าเอาไปให้เซียนดูกลัวโดนตุกติกหรือไม่ปลอดภัย) สมเด็จบาขุนพรหม พระซุ้มกอ พระปิดตาหลวงปู่นาคเนื้อตะกั่ว พระเก่าแก่ของที่บ้าน (400-500 ปี) บางทีก็อยากแขวนรวมกันเพื่อพลังพุทธคุณรวมๆ จะได้เข้มข้น แต่อีกใจก็กลัวหาย-กลัวโดนจี้ (ถ้าหายไปชาตินี้ก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสหาได้อีกหรือไม่) กรณีนี้นี่ควรจะจัดแยกพระสมเด็จ + พระซุ้มกอ ในเส้นเดียวกัน แล้วแยกพระองค์อื่นไปอีกเส้น / หรือรวมกันหมด / หรือแยกเดี่ยวพระแต่ละองค์ไปเลย
- ผมชอบที่จะแขวนพระบนสร้อยเชือกครับ เอาเส้นยาวๆ หน่อย ให้พระอยู่ในระดับต่ำกว่าคอเสื้อเพราะดูไม่เด่น (หลีกเลี่ยงใช้สร้อยทอง เพราะกลัวโดนกระชาก) ผมก็เห็นหลายคนชอบแขวนพระโชว์ออกนอกคอเสื้อ ผมก็คิดว่าส่วนใหญ่ไม่น่าจะเป็นพระแท้หรือไม่ ไม่กลัวโดนขโมยเหรอ ปกติมันมีคนที่สนใจจะกระชากสร้อยแบบนี้หรือไม่ โอกาสเจอกระชากมากขนาดไหน
- หรือใครมีความรู้เรื่องการจัดพระแขวนคอไม่ว่าจะเป็นประเด็นแบบใดก็เล่าให้ังได้นะครับ ผมอยากมีความรู้ครับ