เมื่อวานพาลูกไปหาหมอเพราะว่าลูกเจ็บตา ที่โรงบาลรัฐแห่งหนึ่ง
พอไปถึงคนเยอะมากๆกว่าจะได้ตวจก็นานพอสวมควรครับ แต่ก็เข้าใจดีโรงบาลรัฐก็แบบนี้แหละรอได้
แต่ที่ไม่เข้าใจก็คือ พอถึงคิวของเราเราก็เข้าไปสวัสดีคุณหมอตามปกติเหมือนคนอื่นทั่วไป
ท่านเป็นแพทย์หญิง สักพักก็หยิบประวัติคนไข้มาดูแล้วพูดว่า
เป็นผู้ไม่มีสถานะทางทะเบียน ทำไมไม่ไปอนามัยหรือโรงบาลเอกชน
ทั่วโลกทั่วประเทศไทยไม่มีใครรักษาคนไม่มีสถานะทางทะเบียนหลบหนีเข้าเมืองหรอก
ได้ยินเช่นนี้ก็อึ้งเลยครับ ลูกผมนั้นอายุสามขวบกว่าๆแก่คงไม่รู้เรื่องถ้าแก่รู้คงน้อยใจและเสียใจมาก
อึ้งยังไม่หาย หมอคนเดิมก็เอาใบสั่งยายื่นมาให้แล้วพูดว่า เอายานี้ไป หายไม่หายไม่รู้นะ
  คือเราไม่โกลธคุณหมอหรอกครับที่ว่าเราเป็นคนต่างด้าว คนไทยนั้นเป็นคนใจดีผมอยู่เมืองไทยมา20ปี
  เพิ่งมีคุณหมอคนนี้แหละที่พูดแบบนี้ โรงบาลแห่งนี้ก็ไม่ใช่ว่าเพิ่งมาเป็นครั้งแรกมาประจำ
เพราะลูกเกิดที่นี้มีประกันที่นี้ ที่ผ่านมาหมอท่านอื่นเค้าใจดีมากยกเว้นท่านคนเดียวครับ
เราอยากบอกคุณหมอว่าเราไม่ได้ถือบัตรผู้ไม่มีสถานะทางทะเบียนเป็นบัตรพื้นที่สุงครับ