เคยคิดว่าไม่อยากกลับบ้านมั้ย ? เพราะอะไรล่ะ ?
เคยคิดจะนอนริมถนนบ้างไหม ?
แล้วถ้าไม่อยากกลับบ้านจริงๆ เหตุผลคืออะไร ?
พวกเราต้องไปทำโปรเจคหนึ่งของวิชาเรียน คือ เข้าไปศึกษาชีวิตของคนเร่ร่อน เรากลัวมากเลยนะ จะทำยังไง? จะเข้าไปยังไง?
เราก็เคยคิดเหมือนทุกคนว่า...”.พวกเขาอ่ะน่ากลัว” เราเลยทำตัวเป็นปาปารัชซี่ คอยแอบถ่ายบรรยากาศรอบๆสนามหลวง เราถ่ายไปด้วยสังเกตไปด้วยว่าคนไหนมีลักษณะที่เราคิดว่าจะเป็นคนเร่ร่อน เราก็ไม่รู้หรอกว่าใครเป็นคนเร่ร่อนบ้าง แต่เราใช้ความน่าจะเป็น เราเดินมาเกือบ 2 ชม.เลยตัดสินใจว่าต้องเข้าไปคุยแล้วล่ะ !! เราหันไปเห็นคนที่เหมือนจะเป็นคนเร่ร่อน 2 คน กำลังนั่งคุยกันอยู่ เราเลยจะเลือกสองคนนี้ เพราะถ้าเลือกคนทีอยู่คนเดียวเขาอาจจะกลัวเรามากกว่าที่เรากลัวเขา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้และนี่ความผิดพลาดทางเทคนิค และความกากส่วนตัวที่ปรับกล้องไม่เป็น 555555+
คุณเคยอยากคุยกับใครแล้วคิดว่าเขาคงไม่คุยด้วยไหม? แต่ผิดคาดเลยนะ พอเราเดินเข้าไปใกล้เขาคนที่เราคิดว่าเป็นคนเร่ร่อน เงยหน้าขึ้นมาแล้วก็ยิ้มให้ เราเลยยิ้มตอบแล้วตัดสินใจเดินเข้าไปคุย พร้อมกับยื่นน้ำที่ซื้อมาให้ด้วย เขาคนนั้น....พูดเพราะมากเลยพูด “ครับ”ตลอด เขาบอกเราว่า..เขามีความสุขมากเลยนะ ที่ได้ใช้ชีวิตอิสระแบบนี้ พอพูดคุยกับคนแรกผ่านไปมันทำให้เรามีมุมมองกับคนเร่ร่อนต่างไปจากเดิม เรารู้สึกมั่นใจมากขึ้น เมื่อต้องไปคุยกับคนต่อไป พอได้คุยกับหลายๆคนทำให้เรารู้ว่า...พวกเขาก็ใช้ชีวิตเหมือนกับพวกเรา แต่ต่างกันตรงที่เรามีเพื่อนคอยรับฟัง มีพ่อแม่ที่จะคอยอยู่ข้างๆในวันที่เราไม่มีใคร และมีบ้านที่อบอุ่น มีทุกอย่างที่ทำให้เราสามารถดำเนินชีวิตได้ตามที่เราต้องการ แต่โอกาสทุกอย่างที่เรามีนั้นพวกเขาเหล่านั้นกลับหามาได้ยากเหลือเกิน การเก็บเรื่องมากมายมานาน แล้ววันหนึ่งได้สะท้อนสิ่งที่ค้างคาในใจ แววตาที่เขาสื่อออกมนั้นเรายังจำได้ดี ถึงเรื่องในอดีตจะเจ็บปวด จนถึงต้องหลั่งน้ำตา แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีคนรับฟัง
คุณรู้ไหมที่พวกเราพูดมาทั้งหมดนี้ พูดทำไม? บางคนอาจตั้งคำถามว่า....พวกคนเร่ร่อนจะสุข จะทุกข์ ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเรา ในเมื่ออยากใช้ชีวิตอย่างอิสระแล้วเราจะไปยุ่งทำไม ? คุณคงรู้ว่า...ตอนนี้สังคมทั่วโลกกำลังเข้าสุ่สังคมผู้สูงอายุ แล้วโรคที่ยอดฮิตของผู้สูงอายุ คือ โรคสมองเสื่อม ไม่แน่นะ...หนึ่งในคนเร่ร่อนเหล่านั้น อาจะเป็นพ่อแม่คุณก็ได้ พวกเราจึงอยากทำสื่อหนึ่งออกมา เพื่อทำให้คนทั่วไปเข้าใจชีวิตของคนเร่ร่อนมากขึ้น เราอาจจะเป็นจุดเล็กๆที่....อยากจะเปลี่ยนแปลงความเข้าใจผิดต่อคนเร่ร่อน แต่เราก็ไม่ได้มีความสามารถในทุกๆด้าน เราเลยอยากหาคนที่มีความสนใจ มาช่วยทำสิ่งเหล่านี้ให้สำเร็จ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราอยากจะทำสื่อวิดีโอซักชิ้น เพื่อสื่อออกไปให้คนภายนอกเข้าใจ และเห็นแบบที่พวกเราเห็นเพราะปัญหาคนเร่ร่อน ส่วนใหญ่เกิดจากคนในครอบครัวทั้งสิ้น เกิดจากการละเลย ลดทอนความสำคัญ ถ้าเรามีความสุขเมื่ออยู่ในครอบครัว มีเหรอที่อยากจะออกมานอนริมถนน และอีกสาเหตุหลัก คือ อาการความจำเสื่อม พวกเราไม่อยากเขากลายเป็นคนเร่ร่อนแล้วค่อยถามหา แต่ราอยากให้คุณทราบถึงการดูแลและป้องกัน ก่อนจะเกิดปัญหาก่อนที่พวกเขาเหล่านั้นจะกลายเป็นคนเร่ร่อนขึ้นมาจริงๆเราขอเชิญชวนคนมีความสนใจอยากจะร่วม และคนที่มีความถนัดในด้านการทำสื่อ หนังสั้น เข้ามามีส่วนร่วมเล็กๆ เพื่อเป็นกระบอกเสียงให้เขาผู้คนที่เขาไม่มีโอกาสได้พูดในสิ่งที่เขาเป็นอยู่ตอนนี้
ประเด็นที่เราอยากจะนำเสนอ
1.เท่าที่รู้ๆว่าตอนนี้กำลังเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ เราเลยอยากให้เข้าใจและดูแลผู้สูงอายุให้เหมาะกับช่วงวัย ร่างกาย และอารมณ์ เพราะอัลไซเมออะป้องกัน
2.ผู้ใช้ชีวิตในที่สาธารณะส่วนใหญ่ ปัญหาเกิดจากครอบครัว เราอยากให้ทุกคนตระหนักและให้คุณค่ากับสมาชิกทุกคนในครอบครัว
3.ที่เราเขียนทั้งหมดนี้คุณก็รู้ว่า ผู้ใช้ชีวิตในที่สาธารณะไม่ได้น่ากลัว เราไม่ได้อยากให้ทุกคนเปลี่ยนทัศนะคติทันที แต่อยากให้ทุกคนเปิดใจและพร้อมที่จะทำความเข้าใจในชีวิตของผู้ที่ใช้ชีวิตในที่สาธารณะเพิ่มขึ้น
สิ่งของ เสื้อผ้า อาหาร ที่มีคนใจดีเอามาแจกเรื่อยๆถึงแม้จะไม่บ่อยมากก็ตาม มันเป็นเพียงปัจจัยสี่ที่เขาสามารถมีได้ แต่ก็ไม่ใช่ปัจจัยสึ่ที่ดีที่สุดสำหรับมนุษย์คนหนึ่งต้องมี แต่สิ่งที่เขาต้องการตลอด....ไม่ใช่เพียงแค่อิ่มท้อง แต่เขาต้องการอิ่มใจและการเห็นคุณค่าในตัวเขา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ภาพที่เราต้องอยากให้คุณได้เห็น
ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้ใช้ชีวิตเร่ร่อน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://l.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fgiphy.com%2Fchannel%2Fnatmayteebirdsaiyawej%2F&h=AAQEI3vdX นี้คือgif (เราเซฟไม่เป็น เราเลยเอลิ้งมาให้) น่ารักๆและรูปภาพที่จะคุณเข้าใจและเข้าถึงผู้ใช้ชีวิตเร่ร่อนมากขึ้นซึ่งขอบคุณข้อมูลจาก มูลนิธิอิสระชน เป็นมูลินิธิที่ทำเกี่ยวกับผู้ใช้ชีวิตในที่สาธารณะ
ปล.1นี่เป็นกระทู้แรกของเรา งูๆปลาๆไปบ้าง ผิดพลาดประการใดขออภัยทุ๊กคนค่ะ
เรายืมไอดีเพื่อนมาตั้ง
ปล.2ถ้าสนใจเราให้ไอดีไลน์เลยได้ไหม ID:ampw.tn หรือ mminte จริงๆต้องเป็นหลังไมค์ใช่ไหม แต่เราทำไม่เป็น 555555+ขอโทษงับ
ทักมาคุย มาถามได้นะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราเป็นนางงามใจดี ไม่กัดแน่นอนเราอยากให้ทุกคนมาเป็นส่วนหนึ่งในโปรเจคครั้งนี้
เมื่อฉันได้ลงไปคุยกับคนเร่ร่อนครั้งแรก...
เคยคิดจะนอนริมถนนบ้างไหม ?
แล้วถ้าไม่อยากกลับบ้านจริงๆ เหตุผลคืออะไร ?
พวกเราต้องไปทำโปรเจคหนึ่งของวิชาเรียน คือ เข้าไปศึกษาชีวิตของคนเร่ร่อน เรากลัวมากเลยนะ จะทำยังไง? จะเข้าไปยังไง? เราก็เคยคิดเหมือนทุกคนว่า...”.พวกเขาอ่ะน่ากลัว” เราเลยทำตัวเป็นปาปารัชซี่ คอยแอบถ่ายบรรยากาศรอบๆสนามหลวง เราถ่ายไปด้วยสังเกตไปด้วยว่าคนไหนมีลักษณะที่เราคิดว่าจะเป็นคนเร่ร่อน เราก็ไม่รู้หรอกว่าใครเป็นคนเร่ร่อนบ้าง แต่เราใช้ความน่าจะเป็น เราเดินมาเกือบ 2 ชม.เลยตัดสินใจว่าต้องเข้าไปคุยแล้วล่ะ !! เราหันไปเห็นคนที่เหมือนจะเป็นคนเร่ร่อน 2 คน กำลังนั่งคุยกันอยู่ เราเลยจะเลือกสองคนนี้ เพราะถ้าเลือกคนทีอยู่คนเดียวเขาอาจจะกลัวเรามากกว่าที่เรากลัวเขา[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คุณเคยอยากคุยกับใครแล้วคิดว่าเขาคงไม่คุยด้วยไหม? แต่ผิดคาดเลยนะ พอเราเดินเข้าไปใกล้เขาคนที่เราคิดว่าเป็นคนเร่ร่อน เงยหน้าขึ้นมาแล้วก็ยิ้มให้ เราเลยยิ้มตอบแล้วตัดสินใจเดินเข้าไปคุย พร้อมกับยื่นน้ำที่ซื้อมาให้ด้วย เขาคนนั้น....พูดเพราะมากเลยพูด “ครับ”ตลอด เขาบอกเราว่า..เขามีความสุขมากเลยนะ ที่ได้ใช้ชีวิตอิสระแบบนี้ พอพูดคุยกับคนแรกผ่านไปมันทำให้เรามีมุมมองกับคนเร่ร่อนต่างไปจากเดิม เรารู้สึกมั่นใจมากขึ้น เมื่อต้องไปคุยกับคนต่อไป พอได้คุยกับหลายๆคนทำให้เรารู้ว่า...พวกเขาก็ใช้ชีวิตเหมือนกับพวกเรา แต่ต่างกันตรงที่เรามีเพื่อนคอยรับฟัง มีพ่อแม่ที่จะคอยอยู่ข้างๆในวันที่เราไม่มีใคร และมีบ้านที่อบอุ่น มีทุกอย่างที่ทำให้เราสามารถดำเนินชีวิตได้ตามที่เราต้องการ แต่โอกาสทุกอย่างที่เรามีนั้นพวกเขาเหล่านั้นกลับหามาได้ยากเหลือเกิน การเก็บเรื่องมากมายมานาน แล้ววันหนึ่งได้สะท้อนสิ่งที่ค้างคาในใจ แววตาที่เขาสื่อออกมนั้นเรายังจำได้ดี ถึงเรื่องในอดีตจะเจ็บปวด จนถึงต้องหลั่งน้ำตา แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีคนรับฟัง
คุณรู้ไหมที่พวกเราพูดมาทั้งหมดนี้ พูดทำไม? บางคนอาจตั้งคำถามว่า....พวกคนเร่ร่อนจะสุข จะทุกข์ ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเรา ในเมื่ออยากใช้ชีวิตอย่างอิสระแล้วเราจะไปยุ่งทำไม ? คุณคงรู้ว่า...ตอนนี้สังคมทั่วโลกกำลังเข้าสุ่สังคมผู้สูงอายุ แล้วโรคที่ยอดฮิตของผู้สูงอายุ คือ โรคสมองเสื่อม ไม่แน่นะ...หนึ่งในคนเร่ร่อนเหล่านั้น อาจะเป็นพ่อแม่คุณก็ได้ พวกเราจึงอยากทำสื่อหนึ่งออกมา เพื่อทำให้คนทั่วไปเข้าใจชีวิตของคนเร่ร่อนมากขึ้น เราอาจจะเป็นจุดเล็กๆที่....อยากจะเปลี่ยนแปลงความเข้าใจผิดต่อคนเร่ร่อน แต่เราก็ไม่ได้มีความสามารถในทุกๆด้าน เราเลยอยากหาคนที่มีความสนใจ มาช่วยทำสิ่งเหล่านี้ให้สำเร็จ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สิ่งของ เสื้อผ้า อาหาร ที่มีคนใจดีเอามาแจกเรื่อยๆถึงแม้จะไม่บ่อยมากก็ตาม มันเป็นเพียงปัจจัยสี่ที่เขาสามารถมีได้ แต่ก็ไม่ใช่ปัจจัยสึ่ที่ดีที่สุดสำหรับมนุษย์คนหนึ่งต้องมี แต่สิ่งที่เขาต้องการตลอด....ไม่ใช่เพียงแค่อิ่มท้อง แต่เขาต้องการอิ่มใจและการเห็นคุณค่าในตัวเขา[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้ใช้ชีวิตเร่ร่อน[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ปล.1นี่เป็นกระทู้แรกของเรา งูๆปลาๆไปบ้าง ผิดพลาดประการใดขออภัยทุ๊กคนค่ะ เรายืมไอดีเพื่อนมาตั้ง
ปล.2ถ้าสนใจเราให้ไอดีไลน์เลยได้ไหม ID:ampw.tn หรือ mminte จริงๆต้องเป็นหลังไมค์ใช่ไหม แต่เราทำไม่เป็น 555555+ขอโทษงับ ทักมาคุย มาถามได้นะ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เราอยากให้ทุกคนมาเป็นส่วนหนึ่งในโปรเจคครั้งนี้