เมื่อฉันได้ลงไปคุยกับคนเร่ร่อนครั้งแรก...

กระทู้สนทนา
เคยคิดว่าไม่อยากกลับบ้านมั้ย ? เพราะอะไรล่ะ ?
เคยคิดจะนอนริมถนนบ้างไหม ?
แล้วถ้าไม่อยากกลับบ้านจริงๆ เหตุผลคืออะไร ?
    พวกเราต้องไปทำโปรเจคหนึ่งของวิชาเรียน  คือ เข้าไปศึกษาชีวิตของคนเร่ร่อน  เรากลัวมากเลยนะ  จะทำยังไง?  จะเข้าไปยังไง?นานาสงสัย  เราก็เคยคิดเหมือนทุกคนว่า...”.พวกเขาอ่ะน่ากลัว”  เราเลยทำตัวเป็นปาปารัชซี่ คอยแอบถ่ายบรรยากาศรอบๆสนามหลวง  เราถ่ายไปด้วยสังเกตไปด้วยว่าคนไหนมีลักษณะที่เราคิดว่าจะเป็นคนเร่ร่อน  เราก็ไม่รู้หรอกว่าใครเป็นคนเร่ร่อนบ้าง แต่เราใช้ความน่าจะเป็น  เราเดินมาเกือบ 2 ชม.เลยตัดสินใจว่าต้องเข้าไปคุยแล้วล่ะ !!  เราหันไปเห็นคนที่เหมือนจะเป็นคนเร่ร่อน 2 คน กำลังนั่งคุยกันอยู่  เราเลยจะเลือกสองคนนี้  เพราะถ้าเลือกคนทีอยู่คนเดียวเขาอาจจะกลัวเรามากกว่าที่เรากลัวเขา[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
  คุณเคยอยากคุยกับใครแล้วคิดว่าเขาคงไม่คุยด้วยไหม?  แต่ผิดคาดเลยนะ พอเราเดินเข้าไปใกล้เขาคนที่เราคิดว่าเป็นคนเร่ร่อน  เงยหน้าขึ้นมาแล้วก็ยิ้มให้  เราเลยยิ้มตอบแล้วตัดสินใจเดินเข้าไปคุย  พร้อมกับยื่นน้ำที่ซื้อมาให้ด้วย  เขาคนนั้น....พูดเพราะมากเลยพูด “ครับ”ตลอด   เขาบอกเราว่า..เขามีความสุขมากเลยนะ  ที่ได้ใช้ชีวิตอิสระแบบนี้  พอพูดคุยกับคนแรกผ่านไปมันทำให้เรามีมุมมองกับคนเร่ร่อนต่างไปจากเดิม  เรารู้สึกมั่นใจมากขึ้น  เมื่อต้องไปคุยกับคนต่อไป  พอได้คุยกับหลายๆคนทำให้เรารู้ว่า...พวกเขาก็ใช้ชีวิตเหมือนกับพวกเรา  แต่ต่างกันตรงที่เรามีเพื่อนคอยรับฟัง  มีพ่อแม่ที่จะคอยอยู่ข้างๆในวันที่เราไม่มีใคร  และมีบ้านที่อบอุ่น  มีทุกอย่างที่ทำให้เราสามารถดำเนินชีวิตได้ตามที่เราต้องการ  แต่โอกาสทุกอย่างที่เรามีนั้นพวกเขาเหล่านั้นกลับหามาได้ยากเหลือเกิน   การเก็บเรื่องมากมายมานาน  แล้ววันหนึ่งได้สะท้อนสิ่งที่ค้างคาในใจ  แววตาที่เขาสื่อออกมนั้นเรายังจำได้ดี  ถึงเรื่องในอดีตจะเจ็บปวด  จนถึงต้องหลั่งน้ำตา  แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีคนรับฟัง
    คุณรู้ไหมที่พวกเราพูดมาทั้งหมดนี้  พูดทำไม? บางคนอาจตั้งคำถามว่า....พวกคนเร่ร่อนจะสุข  จะทุกข์  ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเรา  ในเมื่ออยากใช้ชีวิตอย่างอิสระแล้วเราจะไปยุ่งทำไม ?  คุณคงรู้ว่า...ตอนนี้สังคมทั่วโลกกำลังเข้าสุ่สังคมผู้สูงอายุ  แล้วโรคที่ยอดฮิตของผู้สูงอายุ  คือ โรคสมองเสื่อม  ไม่แน่นะ...หนึ่งในคนเร่ร่อนเหล่านั้น อาจะเป็นพ่อแม่คุณก็ได้  พวกเราจึงอยากทำสื่อหนึ่งออกมา  เพื่อทำให้คนทั่วไปเข้าใจชีวิตของคนเร่ร่อนมากขึ้น  เราอาจจะเป็นจุดเล็กๆที่....อยากจะเปลี่ยนแปลงความเข้าใจผิดต่อคนเร่ร่อน  แต่เราก็ไม่ได้มีความสามารถในทุกๆด้าน  เราเลยอยากหาคนที่มีความสนใจ  มาช่วยทำสิ่งเหล่านี้ให้สำเร็จ  
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
    สิ่งของ เสื้อผ้า อาหาร ที่มีคนใจดีเอามาแจกเรื่อยๆถึงแม้จะไม่บ่อยมากก็ตาม  มันเป็นเพียงปัจจัยสี่ที่เขาสามารถมีได้  แต่ก็ไม่ใช่ปัจจัยสึ่ที่ดีที่สุดสำหรับมนุษย์คนหนึ่งต้องมี  แต่สิ่งที่เขาต้องการตลอด....ไม่ใช่เพียงแค่อิ่มท้อง  แต่เขาต้องการอิ่มใจและการเห็นคุณค่าในตัวเขา[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้ใช้ชีวิตเร่ร่อน[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ปล.1นี่เป็นกระทู้แรกของเรา งูๆปลาๆไปบ้าง ผิดพลาดประการใดขออภัยทุ๊กคนค่ะ อมยิ้ม07  เรายืมไอดีเพื่อนมาตั้ง
ปล.2ถ้าสนใจเราให้ไอดีไลน์เลยได้ไหม ID:ampw.tn หรือ mminte จริงๆต้องเป็นหลังไมค์ใช่ไหม แต่เราทำไม่เป็น 555555+ขอโทษงับเม่าร้องไห้  ทักมาคุย มาถามได้นะ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราอยากให้ทุกคนมาเป็นส่วนหนึ่งในโปรเจคครั้งนี้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่