สวัสดีค่ะ อยากปรึกษาค่ะ เราอายุ 25 ปี ตอนนี้ทำงานฝ่าย IT ในหน่วยราชการแห่งหนึ่งค่ะ ปัญหาคือเรารู้สึกไร้ค่ามากที่งานไม่มีทำ คือในส่วนงานเรา เราเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในแผนกค่ะ แล้วงานมันเป็นลักษณะที่คนมักจะตัดสินว่ามันไม่เหมาะกับผู้หญิง สายเน็ตเวิร์คอ่าค่ะ พวกซ่อมบำรุง ยกตู้แร็ค ไปติดตั้งระบบ ทดสอบเครือข่ายในพื้นที่ไกลๆ เกาะอะไรแบบนี้อ่าค่ะ เราก็เลยไม่เคยได้มีส่วนร่วมในการทำงานเลย พอไปนอกสถานที่ ผู้หญิงก็นอนรวมไม่ได้ไรงี้ เค้าก็เลยไม่ให้ไป เรานั่งว่างเฉยๆ มาปีนึงล่ะค่ะ ทำธุรการเล็กๆ น้อยๆ และสายงานก็ไม่ก้าวหน้านัยที่ว่าเราเป็นผู้หญิง จะย้ายก็ยาก คือจะย้ายเนี่ย ต้องมีเส้นค่ะ เหมือนกับว่าเราอยากจะย้ายไปไหน เราต้องรู้จักมีเส้นที่นั่นอะไรงี้ ถึงจะรู้ว่ามีตำแหน่งว่างรึป่าว แล้วเราสอบเข้ามาโดยที่ไม่รู้จักใครเลย ก็เลยไม่มีเส้น บอกเลยค่ะอยู่ยาก เราไม่เคยทำงานเอกชนนะคะ ก็เลยไม่เคยได้ทำงานจริงจังค่ะ ตอนนี้อายุยังไม่มาก เรากลัวว่าเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ เราจะไม่มีประสบการณ์ทำงานค่ะ มันบั่นทอนตัวเองเหมือนไร้ค่ามากๆ (เราเหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้าอยู่แล้วด้วย) อยากลาออก แต่คนรอบตัวก็แบบ ราชการน่ะดีออก ปัญหามันอยู่ที่ใจเราเองค่ะ แต่ทุกคนก็เข้าใจมั้ยคะ อยู่แบบไม่มีค่ามันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆ เราจะมาหรือไม่มาที่ทำงานไม่ต่างกันเลยค่ะ

อีกนัยหนึ่งเราก็รู้สึกว่าเหมาะกับตัวเองค่ะ เราเป็นคนไม่ค่อยชอบเข้าสังคม วางแผนจะเป็นโสดไม่แต่งงาน ไม่ชอบใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย แต่เราก็กลัวว่าขืนอยู่แบบนี้ต่อไป ไม่รู้อนาคตเราจะเป็นไง แถมต้องอยู่คนเดียวด้วย กลัวอนาคตมากๆ (เรามีเหตุผลส่วนตัวที่แต่งงานไม่ได้ค่ะ) จะออกก็กลัวจะสอบไม่ได้อีกรอบแล้ว คือเราไม่ได้เก่งอะไรค่ะ บังเอิญอ่านหนังสือไปตรงเท่านั้นเอง หรือเราจะทนอยู่แบบนี้ต่อไปแล้วเอาเวลาว่างไปศึกษาเรื่องการลงทุนเล่นหุ้นอะไรงี้ดีคะ พี่ๆ มีความเห็นว่าไงบ้างคะ ขอบคุณค่ะ