มาๆ จะเล่าให้ฟัง ^^

     การกิน - ฝรั่งพอเด็กเริ่มนั่งได้เอง ประมาณ 5-6 เดือน เค้าจะจับให้นั่ง Highchair แลัวป้อนอาหารเด็ก เด็กจะเริ่มเรียนรู้ว่านี่คือที่ทานอาหารของเค้า มันจะมีถาดใส่อาหารให้เด็ก พอเด็กเริ่มหยิบของใส่ปากได้เอง และอยู่ในวัยที่เริ่มกินของนิ่มๆเช่นผลไม้อ่อน หรือ finger food พ่อแม่ก็จะเอาใส่ถาดนี้ไว้ให้เด็กหัดกินเองค่ะ เด็กก็จะเริ่มกินเองตั้งแต่หนี่งขวบเป็นต้นไป พอโตขี้น เด็กจะต้องกินเป็นเวลา เวลากินก็คือกินค่ะ หมดเวลาเก็บออก ถ้าหิวก็ต้องรอมื้อถัดไป เด็กจะเรียนรู้เรื่องเวลาไปในตัว
    *ซี่งต่างจากบ้านเรา ที่บางบ้าน จะสิบขวบแล้วยังตามป้อนข้าวลูก เด็กกินช้าก็พยายามจะป้อนให้หมด ที่หนักกว่านั้นคือปล่อยให้ลูกวิ่งเล่นแล้ววิ่งตามป้อน เด็กก็กินช้าเพราะในเมื่อยิ่งกินช้า ยิ่งได้เล่นนาน เด็กไม่รักษาเวลา

     การนอน - ตั้งแต่เอาออกจาก รพ เด็กก็จะนอนบนเตียงเด็ก ส่วนใหญ่จะแยกห้องจากผู้ปกครอง ที่แยกเป็นสัดส่วนเพื่อให้เด็กได้พักผ่อนเต็มที่ โดยจะมี baby monitor เอาไว้คอยดูตอนลูกนอน และฟังเสียงเมื่อลูกตื่น (ตรงนี้เคยรู้สีกว่า เด็กจะไม่ขาดความอบอุ่นเหรอ แต่หากมองอีกมุม มันทำให้เด็กพี่งพาตัวเอง อยู่คนเดียวได้)
    *ที่ไทยส่วนใหญ่จะนอนเตียงเดียวกันกับผู้ปกครอง ซี่งตรงนี้จริงๆค่อนข้างอันตรายมากนะคะ เพราะพ่อแม่ลูกอ่อนส่วนใหญ่จะเพลียจากการเลี้ยงลูก และด้วยน้ำหนักที่มากกว่าเด็ก เวลานอนฟูกจะยุบตัว จนหลายครั้งเกิดเหตุการณ์ที่ไม่ควรเกิดขึ้น เด็กตายจากการขาดอากาศหายใจ หรือ พ่อแม่นอนทับลูกโดยไม่รู้ตัว  แต่ด้วยข้อจำกัดหลายอย่าง โดยเฉพาะฐานะความเป็นอยู่ ทำให้เป็นไปได้ยากที่จะแยกห้องเด็ก แต่ก็ยังแก้ไขได้ด้วยการแยกฟูกนอนของเด็ก

     การแสดงความคิดเห็น - พอเด็กเริ่มคิด เริ่มพูด ตั้งแต่ 3-4 ขวบ ผู้ปกครองจะรับฟังโดยไม่ได้คิดว่า เป็นแค่ความคิดเด็กๆ หากสิ่งที่เด็กคิด ไม่ขัดต่อศีลธรรม หรือ หลักความเป็นไปได้ ผู้ปกครองก็จะนำไปใช้ เพื่อให้เด็กมั่นใจ กล้าแสดงออก และภูมิใจในตัวเอง

     เสริมสร้างการรักการอ่าน - ก่อนเข้านอน โดยส่วนใหญ่ พ่อแม่จะอ่านหนังสือให้ลูกฟังก่อนเข้านอน สร้างสมาธิให้เด็ก และยังส่งเสริมให้เด็กรักการอ่าน โดยบางบ้านเริ่มอ่านให้ฟังตั้งแต่ 3 เดือน จะเป็นหนังสือภาพ เป็นคำๆ แบบ กล้วย แอ๊ปเปิ้ล พอเด็กโตพอที่จะแสดงความคิดเห็น หลังอ่านผู้ปกครองก็จะถามเป็นคำถามปลายเปิด ซึ่งตรงนี้ทำให้พ่อแม่ได้รู้ความคิดของลูก หากจุดไหนที่ควรปรับเปลี่ยนความคิด พ่อแม่จะได้สอนได้ตรงจุด

     การลงโทษ - ฝรั่งจะไม่เน้นการตี เพราะถือว่าเป็นการทำร้ายร่างกาย แต่จะให้เด็กไปเข้ามุมแทน บางบ้านอาจให้ไปนั่งเก้าอี้สำนึกผิด เวลาก็ตามอายุเด็กค่ะ อย่าง 1 ขวบ ก็ 1 นาที 3 ขวบ ก็ 3 นาที    เด็กจะไปยืนคิดถึงสิ่งที่ตนเองกระทำ และ ทำให้ใจสงบลง  เดินมาขอโทษในสิ่งที่ตนเองทำตอนแรกเราคิดว่าเป็นการลงโทษที่ทำร้ายจิตใจเด็ก ไม่น่าจะเป็นเรื่องดี แต่พอเริ่มสังเกต และเรียนรู้ เราว่าการลงโทษ โดยการทำร้ายร่างกายเด็กไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง เพราะ เด็กไม่ได้เรียนรู้ว่าตนเองทำผิดอย่างร้อยเปอร์เซนต์ แต่กลัวโดนทำร้ายร่างกายมากกว่าที่จะสำนึกผิด

     การสร้างวินัย - จากข้อบนๆ จะเห็นว่า ตั้งแต่การกิน ก็เป็นการสอนเรื่องรักษาเวลา การลงโทษ ก็ช่วยสอนเรื่องให้นีกถึงสิ่งที่ตนเองทำผิด รู้จักที่จะพูดขอโทษ​ นอกจากนั้น ยังต้องเก็บของเล่นเอง เก็บจานกินข้าวเอง หากยังเล็กเด็กๆก็จะยกไปไว้ที่ซิงค์ เด็กจึงรู้จักการรับผิดชอบหน้าที่ของตัวเอง

     การเข้าสังคม - ถึงจะเป็นเด็ก ผู้ปกครองส่วนใหญ่จะไม่ปล่อยให้ลูกวิ่งเล่น ส่งเสียงดัง โดยไม่ห้ามปราม เด็กไม่ใช่แค่เด็ก ที่จะทำอะไรก็ได้ ต้องเคารพสิทธิของผู้อื่น


จริงๆมีอีกหลายเรื่อง แต่เริ่มยาวไปแระ พอดีกว่า ขอสรุปว่า นิสัยเด็กก็มาจากการสอนของผู้ปกครองนี่แหล่ะค่ะ อย่าดูถูกว่าเป็นเด็ก เด็กไม่รู้เรื่องหรอก จะบอกว่าผิดค่ะ เด็กเรียนรู้และจดจำทุกสิ่งอย่างตั้งแต่ทารกแล้ว เพียงแต่ไม่สามารถสื่อสารกับเราได้ ทุกคำพูด ทุกการกระทำ เด็กจะจดจำและเลียนแบบ
หากได้ดูละคร วัยแสบสาแหรกขาด (ชอบมากเป็นการส่วนตัว) จะเห็นได้ชัดว่าทุกนิสัย ที่บ่มเพาะปัญหาของเด็ก เริ่มจากผู้ปกครองและคนรอบข้าง สอนกันตั้งแต่เล็กๆ บ่มเพาะนิสัย และ วินัยให้เด็ก ตั้งแต่เนิ่นๆค่ะ