ครั้งแรกที่ผมเจอกับพี่เค้าผมรู้สึกว่าพี่เค้า น่ารักดีอ้ะครับเลยทักไปในเฟสก่อนเลยพอคุยไปคุยมาได้ 1 เดือน ผมก็หยอดเค้านะครับ จนวันนึงผมบอกชอบเค้าไปนะครับ แต่พี่เค้าก็บอกว่าชอบรุ่นพี่มากกว่าอ้ะครับแต่ยังเป็นพี่น้องกันได้ พอผ่านไป  2 -3 เดือน ผมก็กลับมาคุยกับพี่เค้าใหม่อ้ะครับแต่ครั้งนี้ผมคุยแบบเพื่อนครับออกแบบว่ากู  อ้ะครับคุยไปคุยมาได้ 6 เดือนเราก็เริ่มสนิทกันครับผมไป กินข้าว ไปเที่ยวด้วยกัน ซึ่งทุกครั้งผมก็ถามเค้าตลอด เรียนเป็นไงบ้าง วันนี้เป็นไงบ้างเจออะไรมาบ้าง แต่สิ่งที่ผมรู้สึกคือ ผมไม่ได้รู้สึกแบบพี่น้อง ผมไม่ได้รู้สึกแบบเพื่อน แต่รู้สึกแบบงงว่าเราอยู่ในสถานะอะไร เค้าเป็นคนขี้เกลียดตอบ แต่วันนึงผมคุยกับเค้า ผมเป็นฝ่ายถามตลอด 6 เดือน เค้าก็ตอบบ้าง บางครั้งตอบยาวผมก็รู้สึกดีนะครับ แต่งง ว่า ทั้งๆที่ผมเข้าหากับเค้าแค่ฝ่ายเดียว แต่ทำไมเค้าไม่เข้าหาเราบ้าง ความรู้สึกตอนนี้คือชอบนะครับ แต่ไม่กล้าบอกเพราะกลัวทำลายความสัมพันธ์อ้ะครับ แต่มันอึดอัดนะครับที่ผมต้องอยู่แบบนี้ ผมไม่เคยรู้สึกอะไรแบบนี้มาก่อน ผมเลยนั่งคิด ผมทำไปเพื่ออะไรทั้งที่มันไม่ได้อะไรกลับมาบ้างเลย แต่ทำไมผมถึงมีความสุขทั้งๆที่เค้าไม่เคยทำไรกับผมเลย ผมรู้สึกฝ่ายเดียวใช่ไหม ลำคาญตัวเองนะครับ แต่ทำไงได้ 5555 ผมก็เลยต้องอยู่แบบ คนไม่มีสถานะไปก่อนอ้ะครับ แต่ตอนนี้คนคุยกับเค้าเยอะมากจนเค้าแค้ป รูปแชทเค้ามาให้ดู ต่างคนต่างหยอดหวานมากจนผมรู้สึกหึงๆอ้ะครับ ผมทรมานนะครับอึดอัดมากหัวตันมาก แต่ผมก็ทำได้แค่เชียร์เค้าอ้ะครับ เพราะเค้ายังไม่รู้ว่าผมชอบเค้าเลย แต่เวลาผมถามเค้าก็ออกแนวลำคาญๆนะครับ อันนี้ชินแล้ว แต่ผิดปกติมาก เค้าบอกว่าเค้าชอบคนที่โตกว่าแต่ทำไมมีรุ่นน้องคนนึงทำไมเค้าถึงต่างหยอดต่างหวานกัน ผมก็หึงๆนะครับ แต่มันก็ทำไรไมไ่ด้อยู่ดีอ้ะครับ 555 แปลกเนอะครับ ที่เราอยู่แบบคนไม่มีสถานะ แต่ยังไงผมก็ยังรู้สึกดีนะครับ ทั้งๆที่เค้าไม่ได้ทำไรกับผมเลย อยากเป็นมากกว่านี้อ้ะครับ จะปล่อยวางก็ยาก เพราะผมแคร์เค้ามาก ใส่ใจมาก อยากรู้เรื่องทุกอย่างถามทุกอย่าง แต่ก็ยังต้องอยู่แบบคนไม่มีสถานะไปก่อน ขอบคุณที่มาฟังครับ...