มีเรื่องมาปรึกษาค่ะ
คือว่า มีอาการคล้ายๆ อกหัก ยาวนาน มาร่วม 5 เดือน มีการอ้อนวอนให้ฝ่ายตรงข้ามยังคงพูดคุยและอยู่ตรงนี้เพราะทำใจไม่ได้กับการที่เค้าจะหายไปจากชีวิต
ผ่านไปหลายเดือน ทุกๆครั้ง ที่เค้าไม่ทักทายมา จะมีอาการ เครียด กระวนกระวาย ทำงานทำการไม่ได้ หลายๆครั้ง หรือ แทบทุกครั้งที่การสนทนา มีประโยคที่ทำร้ายจิตใจ เช่น ไม่เคยแคร์ ไม่สนใจ ต่อให้เราจะเจ็บปวดมากขนาดไหน ก็ไม่มีความหมาย และทุกครั้งเราก็เก็บมันไว้ บอกใครไม่ได้ ปรึกษาเพื่อน น้อง ก็จะวนไปเรื่องเดิมๆ เรื่องเล่าเดิมๆ และช่วงหลังๆ เมื่อมีการสนทนาที่เราโดนทำร้ายจิตใจ เราไม่บอกใคร เราเลือกที่จะเงียบกับคู่สนทนา และเอ่ยขอโทษทุกครั้ง ที่ทำให้เค้าหงุดหงิด เพียงเพื่อจะไม่ให้เค้าบล็อกไลน์เรา ซึ่งเป็นการติดต่อเพียงทางเดียวที่เหลือ
และท้ายสุด เมื่อเราโดนทำร้ายจิตใจ เราบอกใครไม่ได้ เราทำร้ายตัวเองเพื่อให้มันเจ็บ เรากัดแขนตัวเอง บีบ และ จิกแขนตัวเอง เมื่อเจ็บเราก็จะหยุด แต่เราว่า มันเริ่มจะมากขึ้นไปเรื่อยๆ เราแค่คิดว่าอยากให้เค้าขอโทษในสิ่งที่เคยทำกับเรา แต่เค้าไม่เคยทำ แล้วเราทำอะไรเค้าไม่ได้ เราเลยเลือกจะทำให้ตัวเองเจ็บ แล้วหยุด เพื่อที่วันต่อมา เราก็จะไปคุยกับเค้าแบบเดิม เหมือนที่ไม่เคยเกิดอะไรขึ้น
มันควรจะยังไงดีต่อดีค่ะ
เจ็บปวด และ ไม่สามารถทำอะไรใครได้ สุดท้ายต้องทำร้ายตัวเอง
คือว่า มีอาการคล้ายๆ อกหัก ยาวนาน มาร่วม 5 เดือน มีการอ้อนวอนให้ฝ่ายตรงข้ามยังคงพูดคุยและอยู่ตรงนี้เพราะทำใจไม่ได้กับการที่เค้าจะหายไปจากชีวิต
ผ่านไปหลายเดือน ทุกๆครั้ง ที่เค้าไม่ทักทายมา จะมีอาการ เครียด กระวนกระวาย ทำงานทำการไม่ได้ หลายๆครั้ง หรือ แทบทุกครั้งที่การสนทนา มีประโยคที่ทำร้ายจิตใจ เช่น ไม่เคยแคร์ ไม่สนใจ ต่อให้เราจะเจ็บปวดมากขนาดไหน ก็ไม่มีความหมาย และทุกครั้งเราก็เก็บมันไว้ บอกใครไม่ได้ ปรึกษาเพื่อน น้อง ก็จะวนไปเรื่องเดิมๆ เรื่องเล่าเดิมๆ และช่วงหลังๆ เมื่อมีการสนทนาที่เราโดนทำร้ายจิตใจ เราไม่บอกใคร เราเลือกที่จะเงียบกับคู่สนทนา และเอ่ยขอโทษทุกครั้ง ที่ทำให้เค้าหงุดหงิด เพียงเพื่อจะไม่ให้เค้าบล็อกไลน์เรา ซึ่งเป็นการติดต่อเพียงทางเดียวที่เหลือ
และท้ายสุด เมื่อเราโดนทำร้ายจิตใจ เราบอกใครไม่ได้ เราทำร้ายตัวเองเพื่อให้มันเจ็บ เรากัดแขนตัวเอง บีบ และ จิกแขนตัวเอง เมื่อเจ็บเราก็จะหยุด แต่เราว่า มันเริ่มจะมากขึ้นไปเรื่อยๆ เราแค่คิดว่าอยากให้เค้าขอโทษในสิ่งที่เคยทำกับเรา แต่เค้าไม่เคยทำ แล้วเราทำอะไรเค้าไม่ได้ เราเลยเลือกจะทำให้ตัวเองเจ็บ แล้วหยุด เพื่อที่วันต่อมา เราก็จะไปคุยกับเค้าแบบเดิม เหมือนที่ไม่เคยเกิดอะไรขึ้น
มันควรจะยังไงดีต่อดีค่ะ