เคยชอบคนหนึ่งที่เรียนที่เดียวกัน วันหนึ่งบังเอิญไปเจอเธอที่ร้านนั่งฟังเพลงร้านนึงที่เราพาเพื่อนๆไปฉลองกันในวันเกิดเรา มันก็เหมือนเรื่องบังเอิญแหละแต่เราก็ดีใจนะ แต่ที่ดีไปกว่านั้นอีกคือเธอมาทักเราก่อน
ว่า "อ้าว มาเที่ยวเหมือนกันหรอ"
เราก็เลยตอบไปว่า "พอดีเรามานั่งฟังเพลงอะ ไม่คิดว่าจะมาเที่ยวแบบนี้เหมือนกันนะ ฮาๆๆ" แล้วเราก็แอบยิ้ม
เธอก็ตอบกลับมาว่า "เราก็ไม่คิดว่าแกจะมาเที่ยวแบบนี้เหมือนกัน"
ตอนนั้นเราก็ไม่รู้นะว่าเธอคิดว่าเราเป็นคนแบบไหน และตอนนั้นเธอก็มีแฟนแล้ว แต่เราก็ยังชอบเธอได้นะ ฮาๆๆๆ
จนมาถึงเวลาที่ร้านใกล้จะปิด เรากำลังเดินไปที่ทางออก เห็นเธอกำลังนั่งร้องไห้อยู่กับเพื่อนของเธอ ด้วยความเป็นเพื่อนกัน เราก็เลยเข้าไปทักด้วยหวังดี
"เห้ย เป็นไรเนี่ย ร้องไห้ทำไม" ด้วยความสงสัย แต่สิ่งที่เธอตอบกลับมาคคือ "มืงมายุ่งอะไรกับกุ" นั้นไง เราก็เลยหน้าแหกเลย แต่เราก็นั่งฟังเพื่อนของเธอปลอบเธอนะ ไม่ค่อยเลย ฮาๆๆ ทำนอง เธอทะเลาะกับแฟนมา เหมือนกับเลิกกันกับแฟนแล้วแต่แฟนเธอไม่ยอมเลิกด้วย แฟนเธอก็ยังพยายามตามไปด้วยทุกที่ นั้นแหละเราก็เลยบอกว่าให้รีบกลับกันก่อนแล้วค่อยพูดค่อยจากัน เราก็เลยเดินไปส่งพวกเธอกับบรรดาเพื่อนๆของเรา[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คิดอยู่ในหัวเหมือนกันนะว่ามันคงไม่กลับมาคืนดีกันหรอก ฮาๆๆๆ ชั่วสุดๆเลย
หลังจากวันนั้น..ไม่สิคืนนั้นเลย เราก็พยายามหาเฟชบุ๊คของเธอ แล้วทุกท้ายก็เจอ..เราก็ตัดสินใจกดแอดไปเลย แต่เธอรับไวมากเหมือนกับกดแอดไปแล้วเธอกดรับเลย เราก็เริ่มจากการไปกดไลท์รูปของเธอก่อนทีละรูป จนเราตัดสินใจทักแชทเธอไป
"เฮ่ เหมือนคืนเป็นไรของแกว้ะ" ทักไปแบบประมาณว่าเป็นห่วง ฮาๆๆ
"อ่อ มันหลับไปแล้ว มีอะไรรึป่าว"
"นี่ฟางหรอ" ด้วยความสงสัยว่ามันเป็นใคร คิดว่าเป็นเพื่อนของเธอ
"นี่ตี๋ไง"
นั้นไงแฟนของเธอกำลังเล่นโทรศัพท์ของเธออยู่ แล้วเราดันไปเล่นไลท์รูปโปรไฟล์ของเธอรัวๆ ขอให้มันไม่คิดอะไรกับเรานะ ฮาๆๆๆ แล้วเราก็หลับไป..
พอเราตื่นขึ้นมาตอนสายๆของตอนบ่ายวันอาทิตย์ เราก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น แล้วมันก็เด้งมาหน้าแรกของเฟชบุ๊คของเราคือสเตตัสของเธอ ที่เธอโพสประมาณว่า "หนังเก่าตอนจบมันก็เหมือนเดิม ไม่มีใครชอบดูหนังเก่าหรอก" อะไรมาณนี้ ทุกคนอาจจะมองว่าเธอเป็นคนหัวรุนแแรงไรงี้ แต่เราจะบอกว่า ตั้งแต่เราสังเกตุเธอมา เธอเป็นคนขยันมาก ทำงานดีมาก ส่งโปรเจ็คนี่ได้ A ตลอด เธอเป็นคนพูดตรงๆรวมกับพูดจาขวานผ่าซากมาก อีกอย่างเลยยคือ เธอน่ารักครับ ฮาๆๆๆ
ต่อๆ เราก็ดีใจนะ ดีใจมากๆด้วยที่เห็นโพสนะ ฮาๆๆ นั้นแหละเป็นจุดเริ่มต้นของเรากับเธอ
วิธีที่หนึ่ง เราเริ่มจากการเข้าหาก่อน จากนั่งเรียนด้านหลังห้อง ก็ย้ายมานั่งข้างๆเธอ
วิธีที่สอง เป็นตลกครับ เล่นมุกเสี่ยวๆครับ แบบประมาณว่า "ดวงจันทร์ไม่รู้เป็นของใคร แต่ดวงใจผมเป็นของคณอะไรทำนองนั้นแหละครับ"
วิธีที่สาม ก็เหมือนคนทั่วไปแหละครับ ทักแชท คยนั้นคุยนี่ไปเรื่อยๆ
แล้วมันก็ยังมีอีกหลายๆวิธีนะครับ ทำแบบนี้ทุกวัน ทำประจำเรื่อยๆ
คุยกันอยู่นานแหละครับ จนวันวาเลนไทน์ เราอะแกล้งชวนเธอไปเที่ยวก่อน แต่รู้คำตอบอยู่แล้วแหละว่าเธอจะไม่ไปแน่นอน และเหตุผลของเธอคือว่า
เรา : "ไง วาเลนไทน์ไปเที่ยวไหน"
เธอ : "ไม่ได้ไปอะ แล้วแกอะไปไหน ไปกับสาวๆของแกละสิ้"
เรา : "นี่ไงกำลังจะชวนสาวไปเลย ไปเที่ยวด้วยกันมั้ย"
เธอ : "มืงจะบ้ารึป่าว ชวนกุไปเที่ยว ไปกับกุไม่สนุกหรอก" เขาก็ตอบมาประมาณนี้เลยครับ
เรา : "นี่ไงจะได้ลอง เผื่อมีรอบหน้า"
เธอ : "ไว้คราวหน้าเถอะ กุทำโปรเจ็คยังไม่เสร็จ แล้วมืงเสร็จละหรอ?"
เรา : "ยังไม่ได้เริ่มเลย"
เธอ : "โชคดี" [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ดูเธอพูดกับผมสิ
สุดท้ายวันนั้นผมก็ไม่ได้ไปไหน
ลืมบอกไปว่าเวาเราพูดจากันก็มี "มืง กุ" ปกติแหละครับ คือพยายามเข้าหา แต่ไม่รู้เข้าไปหาในสถานะอะไรก็แล้วแต่ ก็ต้องเป็นเพื่อนก่อนไงถึงจะถูก ฮาๆๆๆ
และวันต่อๆมาจากนั้นก็ยังทำแบบเดิมประจำ จนเธอเริ่มโกรธเราหรือโมโหเราก็ไม่รู้นะ ฮาๆๆ
เธอ : "มืงมาเล่นมุกเสี่ยวๆกับกุแบบนี้ทุกวัน มืงเป็นเหี้...อะไรของมืงว้ะ"
เรา : "เออๆ วันหลังกุไม่เล่นกับมืงด้วยแล้ว โดนด่าตลอดเลย" ออกแนวน้อยใจ
เธอ : "มืงมาเล่นทกวันเนี่ย กุก็คิดนะ"
เรา : .........กุคิดมาตั้งนานแล้วแต่มืงไม่รู้เองไง แต่สิ่งที่ตอบไป "กุกลัวไม่มีไรคุยกับมืงอะ"
เธอ : "มืงเลิกคุยกับกุเหอะ กุคิดหวะ"
เรา : " เห้ย ไม่เอาๆ เออกยอมรับก็ได้ กุก็คิด "
เธอ : "สติ๊กเกอร์เขินมา"
เรา : "มืงคิดว่าไรว้ะ"
เธอ : "แล้วมืงคิดกับกุว่าอะไรละ"
เรา : "ไม่เอากุไม่บอกมืงหรอก ถ้ากุบอกมืงไปมืงก็ต้องเลิกคุยกับกุแน่เลย" ตอนนั้นก็ต้องยอมรับว่าเราก็กลัวความผิดหวัง และเหมือนกับคนมีปมเหมือน
อยากจะจริงจังกับใครซักคน ไม่เคยสมหวังเลย หรือว่า เราไปทำสิ่งไม่ดีกับใครไว้เยอะก็ไม่รู้นะ แต่ที่ผ่านมามันเป็นแบบนั้นมาตลอด และยิ่งคนนี้เรียนที่เดียวกัน ต้องเจอหน้ากันอีกนาน ถ้าพูดอะไรไปแล้วเขาไม่พอใจ มันจะทำให้เราทั้งสองคนมองหน้ากันไม่ติดแน่เลยหลังจากนี้
เธอ : "งั้นก็เลิกทักกุมาได้ละ"
เรา : "เออ กุก็คิดแบบนี้มืงคิดแหละ"
เธอ : "กุก็ไม่อยากบอกมืงเหมือนกัน"
เรา : "ต้องทำยังไงว้ะ"
เธอ : "งั้นบอกพร้อมกัน"...............
[ไว้จะมาเขียนให้อ่านต่อนะครับ]