ยาวนิดนะคะแต่เราคิดไม่ตกจริงๆ คือเรามีลูกคนนึงแล้วค่ะ ตอนแรกก็อยากมีอีกสักคน สามีก็คิดเหมือนกัน แต่หลังๆมีอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เราเริ่มลังเลค่ะ เหตุผลหลักๆคือ เรากับสามีมีปัญหากัน ไม่ได้มีมือที่สามนะคะ แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับความคิด นิสัย ที่ไม่ตรงกัน ซึ่งพอเกิดขึ้นทีไร เราก็เสียใจทุกครั้ง แต่ละครั้งก็ทำให้เราเริ่มหมดใจไปเรื่อยๆทีละนิด เหนื่อยใจน่ะค่ะ ทำให้เรารู้สึกว่า วันนึงเราอาจจะไม่ไหว ถ้ามันมีวั้นนั้นและวันนั้นมาถึงจริงๆ เราคงหาทางทำให้ตัวเราเองพร้อมที่จะเลี้ยงลูกคนเดียว แล้วแยกออกมา เรื่องนี้ทำให้เราเริ่มเปลี่ยนความคิดที่จะมีลูกอีกคน เพราะถ้าเรามีอีกคน สถานการณ์ระหว่างเรากับสามีอาจจะยิ่งแย่  เพราะต่างคนคงจะเหนื่อยมากขึ้น น่าจะทำให้เกิดปัญหาบ่อยขึ้นในขณะที่ความอดทนของแต่ละคนต่ำลงไปอีก

แต่เราก็ห่วงค่ะ ห่วงลูกเราว่า ถ้าเค้าเป็นลูกคนเดียว พอเค้าโต พ่อแม่เริ่มแก่ เค้าจะรู้สึกเหนื่อยมั้ย ถ้าอาจจะต้องมารับภาระดูแลพ่อแม่คนเดียว ไม่มีคนช่วยแบ่งเบา ไม่มีพี่น้องให้ปรึกษาพูดคุย .. เราเองตั้งใจว่าเราจะไม่หวังว่าลูกจะต้องมาดูแลอะไรเราหรอกนะคะ จะไม่ทำตัวให้เป็นภาระ จะหาวิธีดูแลตัวเองให้ได้มากที่สุด แต่เรื่องแบบนี้ อนาคตมันไม่แน่นอนว่าอะไรจะเกิดขึ้นอะค่ะ ต่อให้เราไม่เรียกร้อง แต่ลูกจะรู้สึกกดดันตัวเองหรือเปล่าเพราะยังไงก็เป็นลูก อะไรแบบนี้

เราเองมีพี่สามคน เราคนที่สี่ สุดท้อง เรารู้สึกว่าการมีพี่น้องมันก็ดี ช่วยๆแบ่งหน้าที่กันไป แต่มีเพื่อนเราที่เป็นลูกคนเดียว บอกว่า เป็นลูกคนเดียวก็ไม่ได้แย่อะไรหรอก มันซึมซับรู้ตัวมาตลอดอยู่แล้ว ว่าหน้าที่เราคืออะไร ต่อให้มีพี่น้อง ก็ไม่ได้การันตีว่ามันจะดีอย่างที่คิด อาจจะแย่กว่าตัวคนเดียวก็ได้ ประมาณนี้ค่ะ แต่เราก็ยังห่วงอยู่

เลยอยากมาถามคนที่เป็นลูกคนเดียว ว่ารู้สึกยังไงบ้างอะคะ? มันแย่มากไหมกับการไม่มีพี่น้อง และถ้าสถานการณ์อย่างเรา แนะนำให้มีอีกคนดีไหม คนที่มีพี่น้องจะช่วยแนะนำด้วยก็ได้นะคะ เราคิดไม่ตกเลยจริงๆค่ะ

เสริมอีกนิดคือ เราไม่กลัวลูกมีปัญหานะคะถ้าวันนึงต้องแยกกับสามีจริงๆ เพราะเรามั่นใจว่าเราให้ความรักเค้าได้เต็มที่แน่ๆ พ่อแม่เราเองก็มีปัญหาและทะเลาะกันบ่อยๆแต่ยังอยู่ด้วยกัน เพราะแม่บอกว่าทนเพื่อลูก แต่พอลูกโตแม่ก็เลิกทน ไม่คุยกับพ่ออีก ซึ่งเรากลับรู้สึกดีกว่าเดิมที่พ่อแม่ยังคุยกันแต่ทะเลาะกันบ่อยๆอะค่ะ ถ้าเราต้องแยกกับสามีจริงๆ เราก็คงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่ ไม่ได้กีดกันลูก หรืออะไร เพราะยังไงสามีก็นับว่าเป็นคนดีมากนะคะ เพียงแต่มันมีอะไรที่มันไม่ตรงกันจนทำให้เราเหนื่อยและหมดใจไปทีละนิดๆ ทั้งที่เราสองคนเปิดใจคุยกันแล้ว แต่มันเหมือนหาทางออกไม่ได้ มันดูเหมือนจะเริ่มตัน เพราะพยายามปรับตัวกัน แต่มันก็ยังไม่ดีพอซะทีค่ะ

แท็กชีวิตวัยรุ่นและสุขภาพจิตด้วย เพราะคิดว่าน่าจะเกี่ยวข้องนิดๆนะคะ