ตามกระแสไดอารี่ตุ๊ดซี่ส์ (GDH 559) อีก1กระทู้ หวังใจว่า "ป้านี้" จะมองเป็นเรื่อง ขำขำ เหมือนเช่นเคย
(สืบเนื่องจากกระทู้)
ต้นเรื่อง: http://ppantip.com/topic/34878832/
ติดตามเอาคืน: http://ppantip.com/topic/34893520/

จากปากคำของลูกชายๆ โดน "ป้านี้" ญาติผู้ใหญ่ผู้มีอำนาจและใช้อำนาจที่มีอยู่ข่มขืนใจเด็ก หยิบยึดทรัพย์(สมาร์ทโฟน)ของหลานชายโดยหลานชายไม่เต็มใจให้ หลานชายติดตามเอาคืนด้วยวาจา "ป้านี้" ก็ไม่ยอมคืนให้ อยู่ดีๆ "ป้านี้" ก็ประกาศต่อหน้าหลานชายว่า "สมาร์ทโฟนแบบนี้ ไม่ยากที่จะทำให้พังหรอก" แล้วก็วิ่งไปหน้าบ้าน เพื่อกระทำการเขวี้ยงสมาร์ทโฟนลงบนพื้นปูน หลานชายเข้าไปห้าม "ป้านี้" ไม่ให้เขวี้ยง หลังจากนั้นสมาร์ทโฟนก็ถูกเหวี่ยงลงไปตรงบริเวณพุ่มไม้ "ป้านี้" ยังคงตามไปเหยียบซ้ำโดยเล็งเห็นผลทำให้สมาร์ทโฟนของหลานชายเสียหาย-ทำลาย-ทำให้เสื่อมค่า หลังจากนั้ันสมาร์ทโฟนก็กลับมาอยู่ในมือ "ป้านี้" อีกครั้ง สักพัก "ป้านี้" ก็เอาสมาร์ทโฟนมาคืนหลานชาย หลังจากที่ "ป้านี้" กระทำการถอดแบตเตอรี่ออกจากสมาร์ทโฟนเรียบร้อยแล้วโดยเล่งเห็นผลทำให้สมาร์ทโฟนของหลานชายไร้ประโยชน์

ผมยังคงมีความคลางแคลงสงสัยในถ้อยคำของลูกชายประกอบการตั้งข้อสังเกต ดังนี้
1. เมียน้องชายๆ ของ "ป้านี้" โต้ตอบกับคุณย่าทางโทรศัพท์ ว่า "ป้านี้" ไม่ได้เขวี้ยงโทรศัพท์ๆ เป็นรอยเหรอ มีรอยไหม
2. "ป้านี้" คุยโทรศัพท์กับเจ้าหน้าที่ศูนย์ช่วยเหลือสังคม 1300ๆ บอกว่า "ป้านี้" อ้างว่า กระทำการรุนแรง(เจ้าหน้าที่1300 ไม่ได้บอกว่า รุนแรงยังไง) เพื่อมุ่งหมายให้หลานติวหนังสือต่อ
3. "ป้านี้" กล่าวอ้างกับสังคมในโซเชีลมีเดียรวมถึงคุณย่าว่า "ไม่มีการเขวี้ยงโทรศัพท์ลงพื้น" "ไม่มีการทำลายทรัพย์สินหลานให้เสียหาย"
4. "ป้านี้" เคยกล่าวอ้างต่อหน้าลูกชาย-แม่เด็กว่า ตอนแรกจะ "ถีบ" แต่สมาร์ทโฟน...
5. ในขณะที่ลูกชายโดน ลุงตำรวจเสื้อขาวซักถาม ลูกชายสะดุด ตะกุกตะกัก ตรงเรื่องราว "บริเวณพุ่มไม้"
6. การแสดงความคิดเห็นจากชาวพันทิปทุกผู้ทุกนามในการท้วงติง เรื่องการฟังความจากลูกชายฝ่ายเดียว เรื่องลักษณะการประพฤติ "โกหกซ้ำแล้วซ้ำอีก"




ผมจึงได้ลงมือเปิดปฎิบัติการสืบหาข้อเท็จจริงดังนี้
1. ตรวจหาร่องรอยที่สมาร์ทโฟนอย่างละเอียดอีกครั้ง ด้วยตาเปล่า+ไฟฉาย+แว่นขยาย ยังไม่พบร่องรอยความเสียหายทางกายภาพ เช่น รอยรองเท้า กระจกแตกร้าว บิดเบี้ยวเปลี่ยนรูปของวัสดุ หรือแม้กระทั่งรอยแตกบิ่น กดทับ ที่รุนแรง เจอเพียงแค่รอยถลอก รอยเล็บ และรอยกดทับที่เกิดจากแผ่นแม่เหล็ก


2. ตรวจหาร่อยรอยดิน-ทราย ผมกำลังสงสัยว่า สมาร์ทโฟนค้างอยู่บนพุ่มไม้แล้ว "ป้านี้" เหยียบยังไง ใช้เท้าซ้ายหรือขวา ถีบก่อนค่อยเหยียบ เหยียบ ถีบ กระทีบ แล้วสมาร์ทโฟนตกลงไปที่พื้นใต้พุ่มไม้หรือไม่ ผลปรากฎว่า จากการตรวจด้วยตาเปล่า+ไฟฉาย+แว่นขยาย ยังไม่พบร่อยรอยความสกปรกที่เกิดจากดิน-ทราย แต่ไปเจอร่อยรอยสีส้มๆ ที่โดนสมาร์โฟนเบียดทับแหลกละเอียดติดคาอยู่ด้านในเคสมือถืออยู่มุมด้านหนึ่ง ดังภาพ



3.การตรวจดูภายในหลังจากเปิดฝาครอบหลัง จากการตรวจหาด้วยตาเปล่า+ไฟฉาย+แว่นขยาย ยังไม่พบร่องรอยความเสียหายหรือผิดปกติ (ไม่มีภาพถ่าย)
4.การตรวจสอบระบบการทำงานของสมาร์ทโฟน (ไม่สามารถตรวจสอบได้ เนื่องจากไม่มีแบตเตอรี่)
5.ผมได้โทรศัพท์ไปพูดคุยซักถามในเรื่องที่ผมยังคลางแคลงสงสัยอีกครั้ง มาครั้งนี้ พ่อใช้ยุทธวิธีสร้างเรื่องขึ้นมาว่า "พ่อได้นำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ ไปโพสบอกเล่าเรื่องราวที่โซเชียลมีเดียแห่งหนึ่งแล้วมีคนหนึ่งแสดงความคิดเห็นขู่พ่อว่า เขาอ้างว่า อยู่อพาร์ทเม้นท์ข้างๆ บ้านหนู ขณะที่เขากำลังบันทึกวีดีโอ เขาเห็นเหตุการณ์ที่หนูกับ "ป้านี้" ทะเลาะกันแล้วเขายังย้ำว่า ได้บันทึกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดและไม่เห็นการเขวี้ยง-เหยียบซ้ำสมาร์ทโฟนจาก "ป้านี้" พ่อทำเสียงสะอึกสะอื้นพูดต่อว่า เขาขู่ว่า เขาจะเอาพ่อเข้าคุกเพราะพ่อพูดโกหก ลูกอยากช่วยเหลือพ่อไม่ให้ติดคุกไหม หากลูกอยากช่วยพ่อ ลูกเพียงแค่พูดความจริงทั้งหมด ไม่โกหก ไม่พูดเกินจริงหรือน้อยกว่าความเป็นจริง ไม่ใส่ร้าย "ป้านี้" ลูกช่วยพ่อด้วยนะ"
        หลังจากนั้น ลูกชายก็เล่าเหมือนปากคำลูกชายด้านบนอีกครั้ง ลูกชายไปหยุดเล่า ลังเล ตรงเรื่องพุ่มไม้...
พ่อซักถาม: ตกลง "ป้านี้" ได้ตามไปเหยียบซ้ำหรือไม่
ลูกชายตอบกลับ: "ป้านี้" เดินตามไปจุดที่สมาร์ทโฟนตก แล้วใช้เท้าไปโดนที่สมาร์ทโฟนเพื่อไม่ให้หลานหยิบได้
พ่อซักถาม: แล้วตกลงสมาร์ทโฟน มันค้างอยู่บนพุ่มไม้หรือตกไปที่พื้นใต้พุ่มไม้
ลูกชายนึกก่อนตอบกลับ: มันตกลงไปตรงหญ้า
พ่อซักถามต่อ: ตกลงหญ้าหรือพุ่มไม้ ขนาดมันสูงแค่ไหน ข้อเท้า หัวเข่า หรือเอว
ลูกชายตอบกลับ: ข้อเท้า แต่มันเป็นหญ้าแห้งๆ นะ เหมือนฟาง(ลูกชายรู้จัก "ฟาง" เพราะที่บ้านนอกมี "ฟาง" เคยช่วยคุณปูขนฟางกับพ่อ และคันลูกชายจึงจำได้แม่น)
พ่อตอบกลับ: อย่างนี้มันไม่ใช่ พุ่มไม้แล้ว สนามหญ้าก็ไม่ใช่ ที่บ้านแม่แก ไม่มีสนามหญ้า
พ่อซักคำถามใหม่: แล้วตกลง "ป้านี้" ได้ยกเท้าขึ้นมั้ย?
ลูกชายตอบ: ยกครับ
พ่อซักต่อ: เท้าซ้ายหรือขวา
ลูกชายครุ่นคิดก่อนตอบว่า: น่าจะขวา
พ่อถามต่อ: แล้วตกลงเท้า "ป้านี้" ได้โดนสมาร์ทโฟนหรือไม่
ลูกชายตอบหนักแน่น: โดนแน่ๆ ครับ
พ่อถามต่อ: แล้วลักษณะการโดนเป็นยังไง เหยียบ กระทีบ ถืบ เขี่ย หรือยังไง
ลูกชายนึกก่อนตอบ: เหยียบ
พ่ออธิบายเพิ่มต่อ: เหยียบ ก็เหมือนเวลา คุณย่าให้หนูเหยียบนวด, กระทืบ เหมือนเวลาที่ทหารเดินสวนสนามที่ต้องกระทีบเท้าให้เกิดเสียงดัง, ถีบ เหมือนถีบจักรยาน, เขี่ย เหมือนกับพ่อใช้เท้าเขี่ยแกล้งลูกตอนนอนไง
ลูกชายนึกนานระยะหนึ่งแล้วตอบ: "ป้านี้" ใช้เท้าไปโดนสมาร์ทโฟนเพื่อไม่ให้หลานหยิบสมาร์ทโฟนคืนได้
พ่อถามสวน: งั้นเจตนาที่ "ป้านี้" ตามไปเหยียบซ้ำก็ไม่ได้ แปลว่า เพื่อทำลายสิ
ลูกชายรีบสวนตอบกลับ: ลูกว่า เจตนา "ป้านี้" ต้องการทำให้สมาร์ทโฟนของลูกพัง
พ่อถามต่อ: แต่พ่อดูการกระทำแล้ว "ป้านี้" น่าจะถีบให้สมาร์ทโฟนห่างจากตัวลูกนะ
ลูกเงียบไปสักระยะ: ......
พ่อพูดต่อ: แต่พ่อก็เชื่อมากๆ ว่าเจตนา "ป้านี้" เป็นไปเพื่อทำลาย เพราะ "ป้านี้" ได้ประกาศต่อหน้าลูก ว่า "สมาร์ทโฟนแบบนี้ ไม่ยากที่จะทำให้พังหรอก" ก่อนวิ่งไปหน้าบ้านแล้วกระทำการตามที่พูดจริง เพียงแต่ผลของการกระทำไม่สำเร็จเพราะถูกขัดขวางจากลูก "ป้านี้" จึงตามไปเหยียบซ้ำ ก็ไม่สำเร็จอีก จึงเลือกใช้วิธีสุดท้ายเพื่อให้สมาร์ทโฟนใช้งานไม่ได้ คือ ถอดแบตเตอรี่ออก เพื่อมุ่งหวังให้มีอำนาจต่อรองเพียงพอที่จะทำให้ลูกเชื่อฟังและประพฤติปฎิบัติตามคำสั่งของ "ป้านี้"  
พ่อถามต่อเพราะพยานหลักฐานยังไม่เพียงพอ: ตกลง สมาร์ทโฟนตกลงไปบนหญ้าแห้ง ไม่โดนดิน-ทราย และไอ้สีส้มๆ ที่ติดอยู่ด้านในเคสมือถือ มันคืออะไร
ลูกชายตอบกลับ: นอกจากหญ้าแห้งแล้วตรงนั้นยังมีใบไม้ที่หล้นมาจากต้นไม้และแห้งแล้วด้วย
พ่อรีบตอบสวน: เออใช่ เป็นไปได้ เพราะตรงนั้นมีต้นไม้ใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง สมัยพ่ออยู่เป็นต้นขนุน ตอนนี้ไม่รู้เป็นต้นอะไร แสดงว่า หญ้าแห้งที่ลูกหมายถึง นั่นก็คือ กองขยะใบไม้ต้นหญ้า ที่ตัดแล้วก็สุมรวมกองกันไว้และปล่อยไว้จนแห้ง และที่มันออกสีส้มๆ ก็น่าจะมาจาก เศษใบ้ไม้แห้งๆ ที่ติดไปกับสมาร์ทโฟนไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
         หลังจากนั้น ผมกับลูกก็คุยเรื่องการเรียนต่อของลูกต่อ...
สรุปข้อเท็จริงจากผม
1. "ป้านี้" ยึดสมาร์ทโฟนของหลาน = เกิดขึ้นจริงๆ ตามปากคำหลานชายและพยานบุคคลแวดล้อม เช่น ป้านี้ คุณย่า แม่เด็ก โซเชียลมีเดีย เป็นต้น
2. "ป้านี้" ประกาศต่อหน้าหลานชายว่า "สมาร์ทโฟนแบบนี้ ไม่ยากที่จะทำให้พังหรอก" = เกิดขึ้นจริงตามปากคำลูกชาย
3. "ป้านี้" เขวี้ยงสมาร์ทโฟนหลานชาย = เกิดขึ้นจริงตามปากคำลูกชายและพยานหลักฐานข้างต้น
4. "ป้านี้" ตามไปเหยียบซ้ำสมาร์ทโฟนหลานชาย = เกิดขึ้นจริงตามปากคำลูกชาย
5. "ป้านี้" ถอดแบเตอรี่ออกจากสมาร์ทโฟนหลานชาย = เกิดขึ้นจริงๆ ตามปากคำลูกชาย พยานหลักฐาน และพยานบุคคลแวดล้อม เช่น ผม คุณย่า แม่ของลูกชาย น้องชายของป้านี้ เมียน้องชายของป้านี้ ตำรวจร้อยเวรสอบสวน507 เป็นต้น

ป.ล. ขอความช่วยเหลือ ชี้ป้า สถานที่ซื้อ แบตเตอรี่สมาร์ทโฟนแท้ ยี่ห้อ ASUS Zenfone Selfie บริเวณที่สะดวกซื้อ ตัวเมืองชลบุรี ตัวเมืองฉะเชิงเทรา มีนบุรี นนทบุรี เป็นต้น อยากซื้อแบบเดินเข้าไปซื้อไปลองมากกว่าสั่งซื้อทางออนไลน์ แต่หากหาสถานที่ไม่ได้จริงๆ ก็จำยอมซื้อผ่านออนไลน์
ป.ล.ล. ขอขอบพระคุณชาวพันทิปทุกผู้ทุกนามอย่างถึงที่สุด ครับผม
ป.ล.ล.ล. ผมไม่ใช่นักกฏหมายและนักสืบ แต่ทว่า ผมเชื่อสุดจิตสุดใจโดยสุจริตว่า "ผมมีองค์นักกฎหมายและนักสืบแฝงอยู่ในตัวตน"
*อัพเดต
ขอใส่เพลงไว้ฟังระหว่างอ่านกระทู้ สร้างขวัญและกำลังใจ 2เพลงนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากการแสดงความคิดเห็นของชาวพันทิปใน3กระทู้ที่ผมตั้ง หากเป็นสมัยวัยรุ่นคงเป็นการต่อสู้เพื่อสาวหนึ่งเดียวคนนั้น แต่ ณ นาทีนี้ เป็นการต่อสู้เพื่อลูกหนึ่งเดียวคนนี้ ฟังแล้วฮึกเหิมมีกำลังใจ ในฐานะที่พ่อหนึ่งเดียวคนนี้มีเงินน้อย แต่มีใจให้ลูก "น้อยนิดมหาศาล" เชิญสดับรับฟังไปด้วยกันนะ ขอรับ

เพลงกำลังใจ1

ขอขอบคุณเพลงจากวงไมโคร เสียงร้องโดย พี่หนุ่ย อำพล ลำพูน

เพลงกำลังใจ2

ขอขอบคุณเพลงจากเสียงร้องโดย พี่บิลลี่ โอแกน

ป.ล. ชื่อเพลง+เนื้อร้องของเพลงดับเครื่องชน ผมมิได้ส่อนัยยะว่าจะ "ดับเครื่องชน" กับ "ป้านี้" เพราะผมได้เหยียบเบรกสุดตัว-เข้าเกียร์ว่างแล้วใส่เกียร์ถอยหลังเพื่อถอยสุดซอยเต็มกำลังเสร็จเรียบร้อยแล้วครับ
*อัพเดตย่อ
ศูนย์ช่วยเหลือสังคม1300(นนทบุรี): ได้โทร. มาสอบถามว่า เด็กเป็นอย่างไร ไม่มีปัญหากันแล้วใช่หรือไม่
ผมก็ตอบไปว่า: ผมไม่ได้แจ้งความหรือลงบันทึกประจำวันแล้ว ตามที่ทางศูนย์1300 ให้คำแนะนำ
ศูนย์ฯ1300(นนทบุรี): แล้วเรื่องไกล่เกลี่ย-ทำข้อตกลง
ผมนี้: ไม่มีครับ ไม่ได้เกิดขึ้น เพราะ "ป้านี้" ไม่มาที่สถานีตำรวจ ไม่ยอมมา
ศูนย์ฯ1300(นนทบุรี): เด็กล่ะคะ เป็นอย่างไร
ผมนี้: ได้ให้ลูกชายไป "ขอขมา" "ป้านี้" แล้วเรียบร้อย ผมใช้คำว่า "ชื่นมื่นกันดี" เพราะแม่เด็กบอก "ป้านี้" คุยดีกับลูกเหมือนปกติ
ศูนย์ฯ1300(นนทบุรี): แล้วไม่มีปัญหากันแล้วใช่ไหมคะ
ผมนี้: ผมก็ไม่รู้ว่า ลูกชายยังมองเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นปัญหาอยู่ไหม แต่ถ้า ศูนย์ฯ ไปถามเหตุการณ์นี้กับลูกชายว่า เรื่องราวเป็นมาอย่างไร ลูกชายบอกเรื่องราวได้เป็นฉากๆ ส่วน "ป้านี้" จะมองเหตุการณ์นี้เป็นปัญหาของเขา หรือโยนปัญหามาที่ผม หรือมองว่าเป็นปัญหาที่ต้องร่วมแก้ไขไปด้วยกัน ปัญหาที่เป็นรูปธรรมที่สุด คือ "ป้านี้" ยังไม่คืนแบตเตอรี่ให้ แล้วผมก็คุยอีกยืดยาว...จน..
ศูนย์ฯ1300(นนทบุรี): ถามว่า แบตเตอรี่จำเป็นกับมือถือหรือเปล่าคะ
ผมอึ้ง+ครุ่นคิดก่อนตอบว่า: แล้วศูนย์คิดว่า จำเป็นไหม ตอนแรกที่ "ป้านี้" ถอดแบตฯ เป็นเรื่องระหว่าง "ป้านี้" กับ "หลาน" ที่ต้องการให้หลานติวหนังสือต่อ แต่ ณ ตอนนี้ มือถือได้กลับมาอยู่ในมือคุณย่าแล้ว ก็เป็นเรื่องระหว่าง "ป้านี้" กับ "คุณย่า" ที่ต้องการใช้โทรศัพท์มือถือแต่ใช้ไม่ได้เพราะไม่มีแบตฯ จนถึงเวลา ณ ตอนนี้ วันจันทร์ที่ 14 มีนาคม พ.ศ.2559 เวลา 10:44 น. ก็ยังไม่มีทีท่าที่จะได้พัสดุไปรษณีย์
ศูนย์ฯ1300(นนทบุรี): (พยายามเปลี่ยนเรื่องไม่คุยเรื่องแบต) เด็กอ่ะค่ะยังถูกทำร้าย ยังมีปัญหากันที่บ้าน "ป้านี้" อีกไหม
ผมนี้: (อ่านต่อได้ที่) http://ppantip.com/topic/34903690/comment58