ปกติ ก็เห็นมีแต่เลอคูเดอลาแม่ร์ ครับ
ที่เพ้อละเมอคิดว่าล็อคอินนั้น ล็อคอินโน้น เป็นผมปลอมตัวเข้าไปเถียงด้วยในทู้เขา
นั่นเพราะตอนที่ผมยังใช้ล็อคอินที่ยืนยันด้วยซิมอยู่นั้น
ผมชอบโผล่เข้าไปทักทายในทู้เขาว่า "หวัดดีเลอคูโกงหมา" เป็นประจำ
คงส่งผลให้เลอคูเกิดวิตกจริต หวาดผวา ระแวง ฟุ้งซ่าน มีอาการกลัวคำว่า "โกงหมา"
จนทำให้เกิดจิตปรวนแปร เห็นใครเถียงอะไรในทู้ด้วย เขาก็จะละเมอเพ้อเรียกคนที่เถียงด้วยว่า "ไอ้ขวัญ" ทุกที
ผมเห็นทีไรก็ได้แต่ขำ
จะเข้าไปในทู้เลอคูเพื่อชี้แจง ก็ทำไม่ได้ เพราะเป็นทู้สนทนา ก็เลยได้แต่ขำเฉย ๆ
แต่ระยะหลัง ๆ เลอคูชักเป็นตัวพาหะนำโรค
ทำให้สมาชิกนอนแดงสองสามคนติดเชื้อไปด้วย มีอาการหลอนเหมือนเลอคู
เห็นใครที่ไม่มีแบรนด์ "หน้าตาดี ไม่มีแฟน" เข้าไปเถียงในทู้
ก็จะเพ้อทันทีว่า เป็นผมปลอมตัวซะทุกที
อาการอย่างนี้ทำให้ผมไม่สบายใจ เพราะรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นต้นเหตุทำให้เพื่อนสมาชิกมีอาการหลอน
ผมน่ากลัวอะไรหว่า ?
หน้าตาก็ดีดี๊ สุภาพเรียบร้อย อ่อนโยน รักธรรมชาติ โลกสวย
ไม่มีอะไรน่ากลัวเลย แล้วทำไมต้องหวาดระแวงจนมีอาการวิตกจริต คิดว่าคนนั้นคนนี้เป็นผมอยู่เรื่อย
เลอคูโกงหมานั้น แทบจะทุกทู้ จะละเมอคำว่า "ขวัญ"
ตอนนี้ชักลามไปถึงนอนแดงคนอื่น
คิดได้ไงว่าหล่ออย่างผมต้องปลอมตัวไปด่า
หามาเหอะ ในบอร์ดแห่งนี้ ใครจะปากจัดเท่าผม แล้วจำเป็นอะไรที่ต้องปลอมตัวให้ยาก
เลอคูก็กินยาอย่าให้ขาด ยาหมดรีบไปเอา อย่าแพร่เชื้อ
แพร่เชื้อเพ้อละเมอเรียกขวัญ ๆ ไม่ว่าหร๊อก
แต่หากเผลอแพร่เชื้อโกงหมาแล้วติดกันไปนี่ นึกภาพไม่ออกว่าจะป่วนขนาดไหน
อาการอย่างนี้ เรียกว่า Trakongkhwan syndrome หรือ Trakongkhwan phobia ถึงจะถูก ใครรู้บ้างครับ ?
ที่เพ้อละเมอคิดว่าล็อคอินนั้น ล็อคอินโน้น เป็นผมปลอมตัวเข้าไปเถียงด้วยในทู้เขา
นั่นเพราะตอนที่ผมยังใช้ล็อคอินที่ยืนยันด้วยซิมอยู่นั้น
ผมชอบโผล่เข้าไปทักทายในทู้เขาว่า "หวัดดีเลอคูโกงหมา" เป็นประจำ
คงส่งผลให้เลอคูเกิดวิตกจริต หวาดผวา ระแวง ฟุ้งซ่าน มีอาการกลัวคำว่า "โกงหมา"
จนทำให้เกิดจิตปรวนแปร เห็นใครเถียงอะไรในทู้ด้วย เขาก็จะละเมอเพ้อเรียกคนที่เถียงด้วยว่า "ไอ้ขวัญ" ทุกที
ผมเห็นทีไรก็ได้แต่ขำ
จะเข้าไปในทู้เลอคูเพื่อชี้แจง ก็ทำไม่ได้ เพราะเป็นทู้สนทนา ก็เลยได้แต่ขำเฉย ๆ
แต่ระยะหลัง ๆ เลอคูชักเป็นตัวพาหะนำโรค
ทำให้สมาชิกนอนแดงสองสามคนติดเชื้อไปด้วย มีอาการหลอนเหมือนเลอคู
เห็นใครที่ไม่มีแบรนด์ "หน้าตาดี ไม่มีแฟน" เข้าไปเถียงในทู้
ก็จะเพ้อทันทีว่า เป็นผมปลอมตัวซะทุกที
อาการอย่างนี้ทำให้ผมไม่สบายใจ เพราะรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นต้นเหตุทำให้เพื่อนสมาชิกมีอาการหลอน
ผมน่ากลัวอะไรหว่า ?
หน้าตาก็ดีดี๊ สุภาพเรียบร้อย อ่อนโยน รักธรรมชาติ โลกสวย
ไม่มีอะไรน่ากลัวเลย แล้วทำไมต้องหวาดระแวงจนมีอาการวิตกจริต คิดว่าคนนั้นคนนี้เป็นผมอยู่เรื่อย
เลอคูโกงหมานั้น แทบจะทุกทู้ จะละเมอคำว่า "ขวัญ"
ตอนนี้ชักลามไปถึงนอนแดงคนอื่น
คิดได้ไงว่าหล่ออย่างผมต้องปลอมตัวไปด่า
หามาเหอะ ในบอร์ดแห่งนี้ ใครจะปากจัดเท่าผม แล้วจำเป็นอะไรที่ต้องปลอมตัวให้ยาก
เลอคูก็กินยาอย่าให้ขาด ยาหมดรีบไปเอา อย่าแพร่เชื้อ
แพร่เชื้อเพ้อละเมอเรียกขวัญ ๆ ไม่ว่าหร๊อก
แต่หากเผลอแพร่เชื้อโกงหมาแล้วติดกันไปนี่ นึกภาพไม่ออกว่าจะป่วนขนาดไหน