จะลงตั้งนาน กว่าจะได้ลงก็จบเรื่องพอดี 555+
ใครดูละครเรื่องนี้ที่เขานำมาฉายใหม่ก็คงได้รับรู้ถึงความสนุกสนาน
เป็นละครแนวที่เราเห็นมาตลอด บางคนที่เคยดูครั้งแรกคงรู้สึกว่าเนื้อเรื่องมันก็ไม่ได้หวือหวา
และมีความซับซ้อนเหมือนเรื่องอื่น ๆ ที่มีขนบเดียวกันทำต่อ ๆ กันมา
จะมีก็เพียงการรวมดาราที่มีชื่อเสียงและมีความสามารถทางการแสดงมาอยู่ในบทนำที่สำคัญ
จนทำให้คนที่เคยดูและบางคนดูซ้ำกล้าพูดว่าเป็นละครขึ้นหี้ง
แต่เรื่องนี้ก็ยังมีความคาใจในบางคำถามกับตัวละครว่าทำไมถึงเป็นเช่นนี้
ละครเรื่องนี้ไม่มีนางเอก นางรอง นางอิจฉาตามบทที่วางไว้
แต่เป็นตัวละครที่มีลักษณะของมนุษย์ที่ต่างกัน และมีจุดยืนของตัวละครชัดเจน
ผ่านนักแสดงที่มีความสามารถทั้งสามตัวจึงเป็นนางเอกที่เท่าเทียมกันในบทบาทของตัวเอง

คุณสน : ผู้หญิงที่รักตัวเอง
หญิงสาวที่เข้ามาเป็นภรรยาอีกคนของขุนภักดี เธอมีความรักให้กับขุนภักดีอย่างจริงใจและจริงจัง
และคิดว่าเธอจะเป็นคนที่ขุนภักดีรักที่สุด แต่แล้วเขาก็มีคนรักใหม่เป็นสาวชาวบ้านที่ถูกทำนำมาขัดดอกอีกคน
ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเธอก็ได้แบ่งความรักของขุนภักดีมาจากภรรยาแต่ง แต่ก็คิดว่าเขาจะยังรักเธอเพียงผู้เดียว
แม้เธอจะยังมีเสน่ห์มัดใจขุนภักดีให้อยู่กับเธอได้บ้างแต่เป็นแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ เธอจึงรู้สึกเหงาและอยากได้ของรักคืน
เธอจึงกลั่นแกล้งหญิงชาวบ้านคนนั้นเพราะเธออยากได้ของเธอคืน แต่แล้วทำให้เธอพบจุดเปลี่ยนในชีวิต
เธอถูกทำร้ายและโดนกระทำชำเราโดยคนที่ทำคือพี่ชายของหญิงชาวบ้านนั้น
สิ่งที่คาดหวังพังทลายลง ความรักที่ภักดีก็สูญสิ้นเหลือเพียงการมีชีวิตอยู่เพื่อรักตัวเองให้มากที่สุด
การรักตัวของตัวเองถือว่าเป็นเรื่องที่ดีของสนที่ยังมีชีวิตแต่เธอก็เริ่ม ลัก ความสุขของคนรอบข้าง
นับตั้งแต่นั้นจนผ่านเวลาไป ความรักของเธอที่เคยรักคนรอบข้างจน
เหลือเพียงบ่าวเหมือนเพื่อนสนิทอย่างช้อยและลูกชายของตนเอง จนในท้ายที่สุดความรักของสน
เป็นเพียงความเห็นแก่ตัวที่ทำได้เพื่อตัวเองเพียงผู้เดียวจนถึงฉากสุดท้ายชองชีวิต

คุณเรียม  :  ผู้หญิงที่รักและเกลียดตัวเอง
ภรรยาแต่งคนแรกของขุนภักดี แม้น้ำใจของคุณเรียมจะประเสริฐด้วยการให้สามีมีคนรักได้เพิ่มขึ้น
เป็นเพราะความเข้าใจในวิถีของคนสมัยก่อน แต่เชื่อว่าลึก ๆ เธอก็ไม่อยากให้ใครมาแบ่งปันความรักจากเธอ
เธอจะมักจะเป็นผู้สังเกตุในแต่ละเหตุการณ์ในทุกช่วงเวลาจนถึงเวลาของการมีทายาท
เธอไม่สามารถมีทายาทให้บ้านภักดีนฤนาทได้ เพราะเธอแท้ง จนเธอต้องทำเรื่องที่เธอก็ไม่อยากทำแต่ต้องทำ
เพราะถ้าเธอไม่มีลูกความกดดันของคนรอบข้างจะมาลงที่เธอ เพราะสนภรรยาอีกคนมีลูกแล้วเป็นลูกชาย
เพราะในเวลาเดียวกัน ภรรยาหญิงชาวบ้านที่ถูกขับไล่ก็กำลังคลอดลูกพอดีแล้วได้ลูกแฝด
เธอจึงขอเด็กอีกคนมาเป็นลูกของเธอโดยที่ไม่มีใครรู้นอกจากคนไม่กี่คน เป็นสิ่งที่เธอต้องทำและเธอก็ไม่สามารถให้อภัยตัวเองได้
การเลี้ยงดูเด็กคนนึงไม่ใช่เรื่องยาก ถ้าเขามาจากสายเลือดหรือบุคคลที่พึงใจจะอุปการะด้วยความเสน่หา
แต่การเลี้ยงดูเด็กอีกคนที่ต้องทำเหมือนลูกของตัวเองทั้งที่ไม่ใช่สายเลือดและไม่ใช่ความพึงใจแต่เป็นความจำใจ
ทำให้เธอเลี้ยงดูเด็กคนนี้ให้ดีที่สุดเท่าจะทำได้เพื่อแม่ของเด็กคนนั้นและเพื่อตัวเธอเอง
เพราะเธอก็ไม่รู้ว่าวันหนึ่งผู้เป็นแม่บังเกิดเกล้าจะมาเอาสิทธิ์คืนเมื่อไหร่ ทั้งที่ไม่มีสิทธิ์จะทำได้
ทำให้ชีวิตของเรียมมีความระแวงมากขึ้น เพราะนอกจากระแวงแม่ของเด็กคนนั้นแม้แต่ลูกที่เธอเลี้ยงก็เริ่มมีความระแวงเธอ
เรียมจึงมีชีวิตที่ต้องรักตัวเองและเกลียดสภาพตัวเองที่เป็นแบบนี้จนถึงปัจจุบัน

เนียน : ผู้หญิงที่เกลียดตัวเอง
ในโลกของตัวละครทุกตัวะครต้องรักในตัวตนของตัวเอง แต่ทำไมตัวละครตัวนี้ถึงเกลียดตัวเอง
หญิงสาวชาวบ้าน ภรรยาคนสุดท้ายของขุนภักดีรับใช้เพื่อแลกค่าขัดดอก
การมีชีวิตเรียบง่าย จึงเป็นที่รักของทุกคนแต่มีคนรักย่อมมีคนชังและจุดเริ่มต้นของกรรมของเธอก็เริ่มขึ้น
การถูกใส่ร้ายในสิ่งที่เธอไม่ได้ทำ จากคนที่รักเธอก็เกลียดเธอ จากคนที่ไว้ใจกลับเริ่มระแวง
หญิงที่มีชะตาชีวิตที่ผกผันจากหญิงชาวบ้านได้เป็นเมียท่านขุนและถูกขับไล่ให้ไปอยู่นอกเขตเรือน
ความแค้นใจกับสนที่ใส่ร้ายเธอ ความผิดหวังต่อขุนภักดีที่ควรจะเชื่อใจเธอ ความเสียใจของตัวเองที่โง่ทำเรื่องแบบนี้
จนทำให้สภาพจิตใจนั้นย่ำแย่กว่าร่างกาย แต่เธอก็ยังมีหวังเพราะเธอยังมีลูกแต่แล้วชีวิตของเธอก็หมดสิ้น
แม้เธอจะได้ลูกแฝดที่เกิดกับขุนภักดี แต่เธอต้องสละลูกสาวอีกคนเพื่อตอบแทนพระคุณ
ทำให้สภาพจิตใจของเนียนไม่เหลือชิ้นดีจนในช่วงเวลานี้ชีวิตเนียนใกล้เหมือนคนบ้าเข้าทุกที
สภาพอารมณ์ที่ปนเปจนทำให้เธอไม่มีความหวังใด ๆ แล้วในชีวิต จนทำให้เธอกลายเป็นคนเกลียดตัวเอง
การเลี้ยงดูลูกของเธอทั้งสองทั้งคนที่เธอเลี้ยงดูและคนที่ให้กำเนิดแต่เลี้ยงดูไม่ได้มันยิ่งตอกย้ำชีวิตของเนียนนัก
ความรักที่เหมือนไม่เท่ากันแต่มันลึกกว่านั้นคือเพราะเด็กทั้งสองคนคือ ตัวแทนความหวังและความจริงของเนียนเอง
ความรักที่เธอมีต่อทานตะวัน แสงตะวันที่มันเหมือนความหวังแต่เมื่อเข้าสัมผัสก็เหมือนไฟเผา ย่อมสูญสลายไม่เหลือชิ้นดี
ตัวแทนลูกสาวที่เธอต้องจำยอมเพื่อบุญคุณรวมถึงความรู้สึกต่อเด็กคนนั้นกับเธอมันร้าวรานชีวิตมาก
เพราะนอกจากเธอจะรักความหวงและห่วง แต่มันคือตัวแทนความหวังว่าถ้าไม่เรื่องวันนั้น
เด็กคนนั้นก็จะเป็นลูกของเธอกับขุนภักดีคนที่เธอรัก เมื่อความหวังมันเป็นจริงไม่ได้เธอต้องอยู่กับความจริงที่เจ็บปวด
เนื้อทองคือความจริงนั้น การเลี้ยงดูลูกอีกคนที่เหลือไว้ให้เหมือนเป็นทั้งโชคและกรรม
ความเจ็บปวดถูกถ่ายทอดเพื่อให้เนื้อทองมีชีวิตที่วันนี้อาจจะบาดเจ็บแต่ถ้าอยู่กับมันได้ เขาจะไม่เจ็บแบบที่เนียนเจอ
และเมื่อทานตะวันทำกับเนียนเท่าไหร่ เนื้อทองก็จะถูกทำอย่างนั้นไม่ใช่เพื่อเนื้อทองแต่เพื่อตัวเองด้วย
เธอคงไม่สนใจใครที่ว่าเธอรักลูกไม่เท่ากัน เพราะเธอรอให้ร่างที่เกือบไร้วิญญานมีชีวิตแบบนี้จนรอวันตาย
แม้ชะตากรรมของเนียนจะต้องโทษอาญาถึงขนาดอาจตายได้ แต่เธอคงรู้สึกสบายใจ
เพราะทุกวันนี้ชีวิตของเธอก็ถูกอาญาที่จองจำชีวิตของเธอมานานแสนนาน ถ้ามันมีทางออกแม้เป็นความตายเธอก็ยอม

หญิงสาวสามคนบทบาทของแต่ละคนแตกต่างกันไปแต่สิ่งที่เธอเป็นคือจุดเริ่มต้นโซ่กรรมที่ก่อเกิดผลผลิตมาสานต่อ
พวกเธอต้องรับโทษและถูกจองจำในอาญาจนทำให้ทั้งสามคนต้องเป็นแบบนี้ เพราะมันเป็น อาญารัก