เริ่มเเรกเลยน่ะคือเรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งย้ายมาจากห้องอื่นสมมุติว่าชื่อ มิว ล่ะกันเรากับมิวสนิทกันมากแล้วเราก็เริ่มชอบเขาซึ้งตอนที่เขามาอยู่ในห้องเขาค่อนข้างไม่มีเพื่อนเราจึงเรียกเขามานั่งข้างตั้งแต่นั้นเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นมากจนทำให้เราคิดไปไกลเกินเพื่อน ซึ้งในตอนแรกเราก็ชอบ ผญ มากกว่าที่เราชอบ ผช อีกเราก็เลยเริ่มจีบมิวมาเรื่อยๆ แล้วเราก็หวังว่ามิวจะหันมาชอบเราบ้างเพราะก่อนที่เราจะเจอกับมิว มิวเคยมีแฟนเป็นรุ่นพี่ผญมาก่อน เราก็เลยจีบมิวทุกๆวันแต่ก็ไม่รู้ว่ามิวจะรู้รึป่าว จนใกล้ถึงวันที่เรากับมิวต้องจากกัน เพื่อนสนิทมิวก็บอกว่ามิวชอบจ๊าบ(นามสมมุติ)ส่วนไอ้จ๊าบมันเป็นเพื่อนที่อยู่ห้องเก่าของมิว เราก็พยายามคิดในแง่ดีอ่ะน่ะว่ามิวคงไม่ชอบหรอกแต่เราก็ห้ามความคิดนี้ไม่ได้เราก็เลยไม่กล้าสู้หน้ามิวจากที่เราเป็นคนโคตรร่าเริงค่อนค่างคล้ายบ้าเลยแหละก็กลายเป็นไก่ป่วยไม่คุยกับใครแต่อยู่ต่อหน้ามิวเราก็พยายามร่าเริงกลบเกลื่อน แต่พอถึงวันที่เรากับมิวจะจากกันเราก็อยากจะบอกมิวน่ะแต่เราก็ไม่กล้าทำให้เราโคตรอึดอัดเลย เราพยายามที่จะโทรไปหามิวแต่ไม่มีใครรับไม่รู้ว่ามิวเปลี่ยนเบอร์แล้วหรือป่าว จะส่งข้อความไปทางเฟชก็ไม่ได้เพราะตอนที่เราสอนคนทะเลาะกันเราก็ต่างบล็อกเฟชกัน เราควรทำไงดีให้เขารู้จากปากเราจริงๆเราไม่ได้ต้องการให้เขามารักเราแต่เราแค่ต้องการให้เขารูว่าเราชอบเขา
สุดท้ายเราก็ไม่ได้บอก