เกลียดพี่ชายตัวเอง

กระทู้คำถาม
*พึ่งตั้งกระทู้แรกผิดพลาดประการใดขออภัยด้วย*

ิ         สวัสดีวันนี้เราขอมาระบายความในใจหน่อย  เราอายุ15ปี เรามีพี่ชายอายุ18เตรียมเข้ามหาลัยและเป็นสาวประเภทสอง  เมื่อก่อนพี่แอ๊บแมนไม่กล้าบอกคนในครอบครัวจนวันหนึ่งพี่เราทนไม่ไหวจึงสารภาพว่าชอบผู้ชายไม่ได้ชอบผู้หญิง ทุกคนในครอบครัวก็รับได้มีแค่พ่อที่ไม่ค่อยชอบแต่ก็ไม่ว่าอะไรเพราะเป็นลูก ตั้งแต่วันที่พี่เราบอกทุกคนวันนั่นเป็นต้นมาเราก็เริ่มรู้สึกเกลียดพี่ขึ้นทุกวัน(แต่เรายอมรับในสิ่งที่พี่เป็นน่ะแค่ไม่ชอบนิสัย)  มีคนบอกแม่ว่าคนที่เป็นแบบพี่ชอบน้อยใจคิดสั้นตลอด ทำให้แม่ตามใจพี่ตลอดและชอบบังคับให้เราทำตามที่พี่สั่ง ตอนแรกเราก็ยอมทำตามดีๆนั้นแหละแต่หลังๆพี่เราชอบใช้ให้เราทำแทนทุกอย่าง เช่น ใช้เราให้หยิบโทรศัพท์ซึ่งตั้งไม่ไกลจากตัวพี่เราเลยแค่เอื้อมมือก็หยิบได้  
        พี่ชอบยืมเงินเราแล้วไม่คืน บางครั้งเราไม่อยากให้ยืมเพราะเราจะเก็บซื้อของที่เราอยากได้พี่ก็จะบังคับเราให้เรายอมให้เงิน ถ้าเอาไปใช้เกี่ยกับการเรียนเราจะไม่บ่นเลยแต่พี่เราเอาไปซื้อเครื่องสำอาง พอเราขอยืมบ้างพี่ก็จะไม่ให้แต่ถ้าเราพาเพื่อนไปด้วยพี่เราจะให้ยืมเงินเพราะคนอื่นเห็นว่าพี่เราเป็นเด็กดีของอาจารย์หลายคนในโรงเรียนและเป็นพี่แบบอย่าง แต่ลับหลังคนอื่น พี่เราเปรียบเสมือนปีศาจที่พร้อมจะทำร้ายเราเสมอ เราเป็นตัวรองรับอารมณ์โกรธของพี่ตลอด
       พี่ชอบแกล้งเราแกล้งแบบไม่ดูสถานการณ์ เช่น เรากำลังจะเข้าสอบวิชาเพิ่ม พี่เราก็โทรมาหาเราบอกให้เราขึ้นไปซ้อมดนตรี(พี่กับเราเป็นนักดนตรีอยู่วงเดียวกัน)ภายในสองนาที(เราอยู่ชั้นล่างของอาคารเรียนห้องดนตรีอยู่บนสุด) ทั้งๆที่เราบอกไปแล้วว่าเราจะต้องสอบและเราก็ขอลากับครูดนตรีเพื่อมาสอบแล้วแต่พี่เราก็ยังจะให้เราไปซ้อมให้ได้ พอเราขึ้นไปพี่ก็ถามเราทำไมไม่ขึ้นสอบ เราก็บอกว่าลาไปสอบแล้วลาครูแล้วด้วย พี่เราก็ทำหน้าแบบไม่รู้ไม่ชี้บอกให้เราเอาเครื่องดนตรีออกมาซ้อม ครูดนตรีก็พูดขึ้นว่า น้องมันลาแล้วให้มันไปสอบซิ พี่เราก็พูดขึ้นว่า ก็มันไม่ไปเอง แล้วก็หัวเราะเรา ทำไมพี่ต้องบอกให้เราเอาเครื่องดนตรีออกละในเมื่อพี่ให้เราไป เราเข้าห้องสอบสาย เราร้องไห้เลยเรากลั่นไม่ไหว แบบนี้มันแรงไปไหมเราสอบจบภาคเรียนด้วย
       พี่ชอบบังคับให้เราขอแม่ให้พี่ไปนอนบ้านเพื่อบ่อยๆ ทำห้เราโดนแม่บ่นทุกครั้ง พอนานๆเข้าแม่เริ่มไม่ตามใจพี่เราแล้ว แม่ก็จะบ่นจนก่าพี่จะกลับบ้านเพราะพี่เราออกไปนอนกับเพื่อนบ่อยมาก พี่เราก็จะพูดกับแม่แบบไม่ถนอมน้ำใจเลย แม่เราเสียใจทุกครั้งแต่แม่ก็ไม่บอกพี่ว่าเสียใจแม่ชอบมากับเรา เราเกลียดพี่ทุกครั้งที่พี่เถียงแม่หรือว่าแม่ เช่น แม่ขับรถไปรับพี่แล้วเกิดมีปากเสียงกัน แม่โมโหพี่เรามากจนขับรถเร็ว พี่เราก็พูดว่า จะชนอยู่แล้วขับดีๆ แม่เราก็พูดว่า ตายๆไปกันทั้งสามคนนั้นแหละ(เรา แม่ พี่) พี่เราเลยพูดขึ้นว่า แม่อยากตายก็ตายคนเดียวสิ ลูกไม่เกี่ยว ทำไมพี่เราต้องพูดกับแม่แบบนี้ เวลาเราถามอะไรกับพี่ พี่ชอบบอกว่าไอ้โง่ ไอ้ควาย เราต้องเจ็บตัวเพราะพี่บ่อยๆ เราพูดพยายามรักษาน้ำใจพี่แต่พี่ไม่เคยถนอมน้ำใจเราเลย ด่าเราต่อหน้าคนเยอะๆ กดขี่เราและชอบทำร้ายร่างกายเรา(เดี๋ยวนี้ไม่บ่อยเท่าเมื่อก่อน)
นี้เป็นส่วนน้อยที่เราเจอ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่