วันนี้โชคดีได้บัตรชมละครมา เลยพาลูกชายสุดมึน ไปนั่งดูละคร เพิ่มความติส ให้เขาหน่อย

ไปถึงกว่าจะหาที่จอดรถได้ก็วุ่นพอดู รถเยอะมาก เข้าประตู 11.05 น. เขาเล่นไปนิดหนึ่งแล้ว

เรื่องแรกเป็นเรื่อง เจ้าชายกบ ผมเข้าไปก็ให้ลูกนั่งดู ส่วนตัวเองก็เปิดมือถือดูบ้าง (ลืมไปเลยว่ามาชมละคร 555 เป็นนิสัยไม่ดีนะ 555)

แต่ด้วยมุกในเวที การแสดง ที่ถือว่าใช้ได้เลยครับ ผมเลยหยุดเล่น แล้วนั่งดูจนจบ

ก็คิดเอาว่า ผู้ใหญ่ ทั้งฟัง ทั้งอ่านนิทาน เรื่อง เจ้าชายกบ โรบินฮู้ด เจ้าหญิงกับเม็ดถั่ว กระต่ายกับเต่า มาไม่รู้กี่ครั้ง

เป็นคุณ คุณจะคิดว่ามันน่าเบื่อไหม สำหรับผม ผมคิดนะ แต่เราเป็นพ่อ ลูกอยากดู ไม่เคยดู ก็ต้องยอมเข้าไปดูด้วยกัน

ดูแล้ว กล้าพูดครับว่า "เป็นละครที่ผู้ใหญ่ไม่เบื่อ" คิดเอาว่า ขนาดเรื่องซ้ำๆ นิทานเดิมๆ เรายังดูไม่เบื่อได้ มันมีอะไรดีนะ




เขาเขียนเรื่องใหม่ อิงโครงเรื่องเดิม เติมมุกเข้าไปให้สนุก ใช้ธีม "ความใส่ใจในผู้อื่น" มาเป็นหัวเรื่องหลักในการเล่านิทาน

เช่น (ขอใส่สปอยส์หน่อย)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เจ้าชายกบ ก็เพราะเจ้าหญิงไม่ใส่ใจเจ้าชาย ไม่ใส่ใจเพื่อนๆ ทำให้สุดท้ายเจ้าหญิงไม่มีคนเล่นด้วย ทำให้เจ้าหญิงต้องเรียนรู้ว่าตนเองต้องใส่ใจผู้อื่น คิดถึงหัวใจของผู้อื่น

โรบินฮู้ด ใส่ใจชาวบ้าน ทำเพื่อผู้อื่น แต่พระราชาฟังเสียเสนา จนสุดท้ายก็เกิดปัญหาขึ้น พระราชาจึงต้องฟังเสียงประชาชน และลงโทษเสนาแทน

เจ้าหญิงกับเม็ดถั่ว เรื่องนี้สนุก ให้เจ้าชายเลือกเจ้าหญิง 3 องค์ แต่ละองค์ มีคุณสมบัติที่ ไม่ดี 2 องค์ อีก 1 องค์ มีคุณสมบัติของความใส่ใจ แม้ว่าตนเองจะนอนบนเตียงที่มีเม็ดถั่วได้ แต่ด้วยความเห็นใจผู้อื่น จึงต้องหาเม็ดถั่วแล้วเอาออกมา เพื่อให้คนอื่นที่จะมานอนเตียงนี้ในอนาคต ไม่เจ็บหลัง

และเรื่องสุดท้ายคือ กระต่ายกับเต่า ก็แข่งกันเหมือนปกติ แต่กระต่ายเห็นใจผู้อื่น เลยทำให้ตัวเองช้า แต่ตัวเองก็ถูกแกล้งจากเพื่อนๆ ให้วิ่งช้าลงจนเต่าชนะ เต่าจึงขอให้เป็นผู้ชนะทั้งสองคน เพราะเห็นว่ากระต่ายก็แสดงความมีน้ำใจ เห็นใจผู้อื่น เป็นกระต่ายทีดี

ประมาณนั้น


สำหรับผม เห็นราคาบัตรแล้ว คิดว่าคุ้มนะครับ กับโปรดักชันระดับนี้ นักแสดงหลายท่านก็เป็นนักแสดงที่คุ้นเคยในวงการละคร บางคนอาจเห็นในจอแก้วบ่อยๆ