ทริปนี้เกิดจากการชักชวนพี่ที่เคยร่วมเดินทางด้วยกันมาก่อน
พวกเราจะไปสัมผัสผืนป่าดงดิบที่สมบูรณ์ที่สุดในจังหวัดชายแดนใต้
บ้านที่เป็นที่อยู่ของนกเงือกและสัตว์ป่าหายากหลากหลายชนิด
กับที่ที่ได้ชื่อว่าเป็นอเมซอนแห่งเอเซีย อยู่ที่จังหวัดนราธิวาส
ที่นี่ครับ ผืนป่า "บาลา ฮาลา"

เราออกเดินทางกันช่วงเย็น ๆ จากสนามบินดอนเมือง
มุ่งหน้าสู่สนามบินหาดใหญ่ไปถึงกันค่ำ ๆ พอดีครับ

นั่งเครื่องบินไปไม่นาน
ถึงแล้วครับสนามบินหาดใหญ่
พวกเราไม่รอช้าขึ้นรถสองแถว
เพื่อต่อไปยังโรงแรม Red Planet กันครับ

คืนนี้เราจะพักที่ตัวเมืองหาดใหญ่กันหนึ่งคืน
ก่อนที่จะออกเดินทางกันแต่เช้า
ที่สถานีรถไฟชุมทางหาดใหญ่ครับ

ฟ้ามืดแล้วพวกเราก็เดินหาของกินกันเลยครับ
ขนมขึ้นชื่อของที่นี่คงหนีไม่พ้น
ซาลาเปาทอดร้านโกอ้วนนี่แหละครับ
แป้งหนานุ่มกรอบนอกนุ่มในดีแท้
ไม่ผิดหวังเลยจริง ๆ ที่ได้มากินครับ

หลังจากเดินกินกันอย่างจุใจ
ได้เวลากลับไปนอนแล้วครับ
พรุ่งนี้พวกเราต้องตื่นกันแต่เช้า
เช็ครอบตารางรถไฟเวลาที่ออกเร็วสุดหกโมงครึ่ง!!!!!

แผนที่เราวางไว้กินว่าจะแต่เตี้ยม
ตำนานความอร่อยเมนูเด็ดแดนใต้
ต้องสลายไปในคืนนี้เลยครับ

เราตื่นกันด้วยสภาพงัวเงียสุดๆ
เดินออกจากโรงแรม
เพื่อไปขึ้นรถไฟยังสถานีชุมทางหาดใหญ่
ไม่ไกลครับ เดินกันได้สบาย ๆ

ผู้คนที่นี่เดินทางด้วยรถไฟกันเป็นส่วนใหญ่
คนมาใช้บริการกันแต่เช้าครับ

ซื้อตั๋วกันเสร็จแล้ว
ขึ้นรถไฟกันเลยครับ
ผิดหวังจากแต่เตี้ยม
แวะซื้อข้าวเหนียวไก่ทอดกินแทนละกันครับ

พี่ ๆ ทหารคอยดูแลรักษาความปลอดภัยประจำสถานี
ปฎิบัติงานกันอย่างอารมณ์ดีครับ

เจ้าลิงจ๋อก็มาด้วย
นั่นแน่สงสัยจะอาย
ไม่ยอมหันหน้าให้เราเลย

จุดหมายปลายทางของเราในวันนี้
มุ่งหน้าสู่สถานีรถไฟสุไหงโกลกครับ

เมื่อรถไฟเคลื่อนออกจากชานชาลา
เราไม่รู้เลยว่าวันนี้เราจะเจออะไรกันบ้าง
กับเส้นทางใหม่ ๆ ผู้คนใหม่ ๆ
ตลอดเส้นทางรถไฟสายล่องใต้นี้

บรรยากาศข้างทางรถไฟยามเช้าครับ
ต้นไม้สีเขียว ๆ อากาศดี ๆ
ที่ปะทะเข้าสู่ใบหน้า
ความรู้สึกแรกที่เราได้สัมผัสกันครับ

ดูบรรยากาศข้างทางกันไปเพลินๆ
เหลือบไปเห็น อุ้ยนั่นใคร
ไม่ใช่ใครที่ไหน
พี่ที่ร่วมเดินทางไปกับเรานั่นเอง
คึกคักกันแต่เช้าเลยครับ

แล้วพระอาทิตย์ก็ออกมาต้อนรับเรา

การได้นั่งจิบชาเย็น
ท่ามกลางบรรยากาศแบบนี้
ก็ทำให้เราสุขใจได้ดีทีเดียวครับ

แล้วช่วงเวลาของการเรียนรู้
วิถีชีวิตผู้คนในรถไฟของเรา
ก็เริ่มต้นขึ้นครับ

พี่คนนี้ที่นั่งข้างเรา
เป็นอาจารย์สอนอยู่ที่อ.เทพากับอ.รือเสาะครับ
ซึ่งที่ที่พี่เค้าสอนอยู่เป็นวิทยาลัยชุมชนเล็ก ๆ
ที่เปิดโอกาสให้คนในชุมชนได้มาเรียนใกล้บ้าน
ถือว่าเป็นที่ที่ประหยัดค่าใช้จ่ายทางการศึกษาที่ดีอีกทางหนึ่ง
เพราะคนส่วนใหญ่ที่นี่ทำอาชีพเก็บยางพาราเป็นหลักครับ

ข้างหลังเราครับ
คุณลุงคนนี้เป็นครูที่เกษียณอายุราชการมานานแล้วครับ
ไม่ว่าเราจะถามสถานที่ไหน อยากรู้อะไรก็ตาม
คุณลุงตอบเราได้หมดเลยครับ

นั่งกันไปสักพัก
รถไฟพาเราเข้าสู่เขตจังหวัดปัตตานีกันแล้วครับ  
ชื่อสถานีที่ใครหลายคน
ต้องคุ้นเคยกันอย่างแน่นอนครับ

แล้วสมาชิกในรถไฟ
ก็ทยอยเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ครับ
น้อง ๆ พวกนี้กำลังเดินทาง
ไปงานแต่งงานครับ

แล้วพวกเราก็เข้าสู่เขตจังหวัดนราธิวาสกันแล้ว
ธงสีเขียวที่โบกสะบัด
เป็นสัญญาณที่ดีว่า
การเดินทางยังคงเคลื่อนต่อไปเรื่อย ๆ ครับ

น้อง ๆ ที่นั่งมาด้วยกัน
ลงที่สถานีนี้ครับตันหยงมัส
มิตรภาพดี ๆ ที่เกิดขึ้นบนรถไฟครับ

หลังจากนั่งกันอยู่หลายชั่วโมง
ถึงกันแล้วครับปลายทางของเรา
สถานีรถไฟสุไหงโกลก
ผู้คนที่นี่ใช้บริการรถไฟกันอย่างหนาแน่นเลยครับ

เด็ก ๆ ที่นี่น่ารักมาก
มาถ่ายรูปด้วยกัน
อย่างไม่มีเขินอายเลยครับ

เฮ้ยนี่มันพี่วินซุนหงอคงรึป่าวเนี่ย
เห็นหน้าของพี่เค้าแล้วยิ้มตามเลยครับ

พี่ ๆ ทหารยิ้มต้อนรับเรา
อย่างเป็นกันเองครับ

มาถึงที่นี่แล้ว
ถ่ายรูปกับพี่ทหารไว้เป็นที่ระลึกหน่อยครับ

ภารกิจของพวกเราต่อจากนี้
จะไปปักหมุดกันที่ป่าบาลาฮาลา
พร้อมแล้วก็เหมารถสองแถวไปกันเลยครับ

ระหว่างทางก็จะมีด่านตรวจแบบนี้ตลอดทาง
เพื่อการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดครับ

ถึงแล้วครับเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าฮาลาบาลา
หลายคนอาจจะสงสัยว่าบางคนก็เรียกว่าฮาลาบาลาบ้างบาลาฮาลาบ้าง
จากที่เราถามเจ้าหน้าที่มา ฮาลาบาลาเป็นป่าดงดิบ 2 ผืน ที่ไม่ต่อเนื่องกันแต่มีชื่อเรียกคู่กัน
ป่าฮาลาบาลา คือป่าที่อยู่ในพื้นที่จังหวัดยะลา
ส่วนป่าบาลาฮาลา คือป่าที่อยู่ในพื้นที่จังหวัดนราธิวาสครับ

บ้านพักของพวกเรา
กินนอนกันง่ายๆ ครับ

ห้องน้ำของที่นี่มีหลายห้อง
กว้างขวางสะอาดดีครับ

สำหรับใครที่ต้องการจะเข้าพื้นที่มาศึกษาธรรมชาติที่นี่
ต้องทำหนังสือแจ้งความประสงค์ล่วงหน้ามาที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าฮาลาบาลา
ตู้ ปณ. 3 อำเภอแว้ง จังหวัดนราธิวาส 96160 ครับ

วางเป้แต่งตัวกันเรียบร้อย
วันนี้เราจะไปโครงการสำรวจและรวบรวมพันธุ์ไม้ดอกไม้ประดับป่าภาคใต้
ไปชมพันธุ์ไม้หายากกันครับ