วันนี้เราไปกินข้าวที่ร้านสีขาวร้านหนึ่งอยู่ก่อนถึงธ.กรุงไทย หน้าราชภัฏภก. คือเพื่อนเราชวนไปกินเพราะเราไม่เคยไปกินมาก่อน เห็นเพื่อนบอกอร่อยนักอร่อยหนา พอไปถึงร้านก็จะมีผู้หญิงสูงวัยแต่ก็ไม่ทราบว่าเป็นเจ้าของร้านหรือเปล่า ยิ้มแย้มทักทายลูกค้า บริการอย่างดี เราก็สั่งเมนูขึ้นชื่อของร้านคนละจานกับเพื่อนๆ หลังจากนั้นเราก็ได้ไปตักน้ำแข็งให้เพื่อนคนละแก้วรวมทั้งตัวเราด้วย เพราะเขาให้บริการน้ำแข็งตัวเอง จากนั้นพนง.ร้านก็นำอาหารมาเสิร์ฟ พอกินข้าวได้สักพักน้ำในแก้วก็หมด เราก็ถามเพื่อนจะเอาน้ำแข็งเพิ่มมั้ย เพื่อนก็บอกว่าเอา แล้วเราก็เดินไปหยิบแก้วใหม่เพื่อที่จะใส่น้ำแข็งแล้วมาใส่แบ่งให้เพื่อนๆ พอเราเดินไปถึงที่วางแก้วเราหยิบแก้วไซต์ใหญ่จะใส่น้ำแข็ง แต่ตรงหน้าแก้วนี้มีป้ายเขียนว่าชาดำเย็น พอเราหยิบขึ้นก็มีคุณลุงคนหนึ่งฉวยไปจากมือ (ไม่ทราบว่าเจ้าของร้านหรือเปล่า) แล้วบอกว่านี่แก้วใส่น้ำชาดำเย็น แต่ตอนนั้นเราไม่รู้ใงเห็นอยู่ชั้นวางแก้วนึกว่าหยิบใช้ได้ เราก็ยิ้มเจื่อน อ๋อ ออค่ะไป คิดในใจว่าสงสัยแก้วนี้ไว้สำหรับขายน้ำ เราก็ไปหยิบอีกไซต์หนึ่งที่ตักใส่น้ำแข็งไปตอนแรก1ใบ เราก็ตักน้ำแข็งใส่เต็มแก้วเลรยนะ (แต่ก็คิดในใจทำไมพนง.ร้านมองแปลกๆ) เพราะต้องมาแบ่งให้เพื่อนด้วยใง เราก็กำลังเดินมาที่โต๊ะนั่ง เดินอีกประมาณ3ก้าว ก็จะถึงโต๊ะแล้วเนี่ยย อยู่ๆก็มีมือลุงคนเดิมฉวยแก้วไปจากมือเรา บอกว่าถ้าจะตักน้ำแข็งให้เอาแก้วเดิมไปตัก แก้วเนี่ยไว้สำหรับลูกค้าคนอื่น เขาพูดดีนะค่ะ แต่วินาทีนั้นเราก็หน้าเสียไปแล้วอะ เราคงไม่เดินไปตักน้ำแข็งอีกรอบแล้วหล่ะ คนก็เยอะอยู่นะ คือเราไม่เคยไปกินร้านนี้ไง ไม่คิดว่าจะเจอสถานการณ์แบบนี้ ร้านอาหารในภก.ที่เคยไปกินส่วนมากก็บริการน้ำแข็งตัวเองนะ เค้าก็คงจะไม่มาสนใจเรื่องแก้วใบเดียวหรอก ขอโทษด้วยนะค่ะที่มาโพสกะทู้แต่แค่อยากระบายเฉยๆ สุดท้ายจะบอกว่า อาหารขึ้นชื่อร้านนี้อร่อยมากเลยค่ะ หลังจากที่มานั่งที่โต๊ะเราก็ยังกินข้าวจนหมดนะ ก็มันอร่อยนิ แต่จะให้เข้าไปกินอีกครั้งก็คงจะไม่ไปแล้วแหละค่ะ