ค่ะนี้เป็นการบรรยายครั้งแรกของเรานะต้องขอโทษด้วยนะค่ะถ้าพิมพ์ขาดตกบกพร้องอะไรไป!
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราอะคบกับแฟนมาได้ 1 ปีกับอีก 4 เดือนแล้ว (ไม่ได้อยู่ด้วยกันนะ) แล้วเรารักกันมากไม่เคยมีมือที่สามเข้ามาแม้แต่คนเดียว จนวันหนึงเราได้มีแฟนเก่าเข้ามาในชีวิตที่เลิกกันไป 6 ปี การเลิกครั้งนั่นทำให้เขาต้องจากเราไปไกลมาก เขาหนีเราไปอยู่ภาคเหนือ ส่วนเราอยู่ภาคใต้ซึ่งเป็นบ้านเกิดเรานั่นเละ 6 ปี เขามาแอดเราเป็นเพื่อนใน face

ตอนแรกความรู้สึกที่รู้ว่าเขามาแอด Face เรามา บอกตรงๆตอนนั่นเรา งุย งง มากๆ แต่ก็แอบดีใจนิดๆพร้อมสงสัยว่าแอดมาทำไม แต่สุดท้ายเราก็รับแอดเขาไปนะ จนเขาเข้ามาทัก เข้ามาคุย ความรู้สึกเราคือเริ่มคิดถึงวันเก่าๆ จนในที่สุดเราก็แลกไอดี Line กันและแอบคุยกันโดยที่ไม่ให้แฟนเรารู้เพราะแฟนเราห่วงเรามาก ( ไม่รู้มโนเองมากไปไหมว่าห่วงเรามากอะนะ ^^" ) แอบคุยกันจนได้หลายเดือนแล้วละ แต่ก็ไม่ได้คิดไกลเกินคับว่าเพื่อนรักนะ (เพราะเรารักแฟนคนปัจจุบันเรามาก)

จนวันหนึงแฟนเก่าเราทักมาบอกว่า "เดือน กุมภาพันธ์ุ นี้ เราจะลงไปนะพี่เราบวช อยากจะชวนให้มาด้วยกัน" ประมาณนี้ เราก็มีความรู้สึกที่ว่า เอ่ออยากไปนะอยากเจอน่าเพราะไม่ได้เจอกันมาตั้ง 6 ปี (ตั้งแต่เลิกกันไป T_T)  เราก็ตอบตกลงไป แล้วเราก็โกหกแฟนว่าไปงานบวชพี่เพื่อนนะ ประมานนั่น ทีแรกเหมือนเขาจะไปด้วยแต่เราก็อ้างสารพัดว่าอยากอยู่กับเพื่อนเก่าน่ะไม่ได้เจอกันเป็นปีๆแล้ว ขอวันหนึ่งได้ไหม แฟนเราก็เข้าใจและเชื่อใจเลยไม่มาตามที่ขอ (เรารู้สึกผิดมากๆ เหมือนอยากขอโทษเขาตลอดเวลาที่โกหก)

จนถึงวันงาน เราก็ให้แฟนเก่ามารับเพื่อไปเข้างาน (งานเขาจัดที่บ้านในภาคใต้อะนะ) เขาก็ขับรถมารับเรา พอเจอเขาครั้งแรกในรอบ 6 ปี ความรู้สึกคือ อุ่นใจและดีใจที่ได้มีเขามาอยู่ตรงนี้อีกครั้ง พอเราก้าวเท้าขึ้นรถไป (เอารถป๊กอัพมารับน่ะ) เขาก็เงียบเราก็เงียบ (คือเขิลน่ะ ^///^) 6 ปีที่ไม่เจอกันทำไมมันคิดถึงเขาขนาดนี้ในใจคิดอย่างเดียวว่า ขออยู่แบบนี้ไปนานๆได้ไหมไม่อยากจากไปไหนแล้ว แล้วเชื่อไหมทั้งๆที่เขาก็รู้ว่าเรามีแฟนแล้วแล้วเราก็รักแฟนเรามากแต่เขาก็ยังเอาเราไปไหว้คนในครอบครัวเขา (แทบจะหมดทุกคนในวงตระกลูเลยมั่งน่ะ) พอไหว้เสร็จเขาก็ขอตัวจากที่งานบวชเพื่อไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดที่รีสอทที่เขาจองไว้ (ถามว่าทำไมเขาไม่อาบที่บ้านงานคือญาติเยอะและแถมเสียงดังด้วย เลยต้องจำใจหารีสอทไว้เป็นที่นอนและที่แต่งตัวน่ะนะ ) และจะมากินงานเลี้ยงอีกทีโดยที่เขาเอาเราไปเป็นเพื่อนที่รีสอท เราก็ไปนะเพราะเรารู้ว่าแฟนเก่าเราคนนี้ยังเป็นคนที่ไว้ใจได้เสมอ พอไปถึงรีสอทเรากับเขาก็เข้าไปในห้องกันสิ่งแรกที่เห็นคือ  ถุงยาง 0.o"  ถ้าจะถามว่า มีอะไรอย่างว่ากันไหม ตอบเลยนะจ่ะว่า "ไม่ได้-กูหรอก 555+" อย่างที่บอกแฟนเก่าเราไว้ใจได้เขาไม่ทำอะไรเราเลยแม้แต่น้อย และเราก็มีแฟนคนปัจจุบันอยู่แล้ว พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ไปงานเลี้ยงตามปกติ

พอเข้าไปในงานเกิดปัญหาตรงที่ว่า โต๊ะเต็ม ไม่มีที่ว่างให้เราสองคนนั่งเลยแฟนเก่าเราอะไม่เท่าไรหรอกเพราะเขาต้องเดินรับแขกกับครอบครัวแต่เราเนี่ยสิยืนเอ๋ออยู่ในงานเลยจ่ะ เราเริ่มหงุดหงิดตรงที่ต้องยืน แลดูไม่มีที่สิงสถิตเราเลยบอกให้แฟนเก่าเราไปส่งบ้าน ทั้งๆที่เพิ่งเข้างานมา แฟนเก่าเราก็เข้าใจและยอมไปส่งเราแต่โดยดี พอเราขึ้นรถไปนั่งตรงเบาะข้างๆคนขับ (รถปิ๊อัพน่ะ) เขาก็เริ่มพูดขึ้นมาว่า "ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจ" เราก็ตอบไปนะว่า "เห้ยคิดมากกูแค่ได้เห็นน่าก็ดีแล้ว" มันตอบกลับมาประมานว่า  "ไม่รู้จะได้มีมานั่งข้างๆกูแบบนี้อีกหรือป่าว กูไปอยู่ที่นู่นกูเหนื่อยมากกูอยากไปหาที่เงียบๆสงบๆอยู่กับคนที่กูอยู่แล้วสบายใจ หนึ่งในนั่นคือ ตั้งแต่กูเลิกกับไป แล้วคบใครใหม่กูบอกเลยไม่มีใครดีเท่า คือแฟนคนแรก และเป็นแฟนที่ดีที่สุดแล้ว" ชั่วขณะนั่นเราแอบดีใจพร้อมป่นความเสียใจที่เราต้องเลิกกันไปทั้งๆที่ ยังรัก! จนเราตัดสินใจว่า "เอางี้ไปทิ้งกูไว้ที่รีสอท และก็ไปนั่งในงานสะ เดะกูจะรอที่ห้องกูก็อยากอยู่กับเหมือนกัน" เท่านั่นเละมันกลับรถให้ไวเลย ^^" พอถึงรีสอทมันก็ปล่อยเราไว้ในห้องตามที่บอก (ถ้าจะเหมือนหมาเข้าไปทุกที หื้ม) แต่ก่อนไปมันโดดขึ้นเตียงและพูดกะเราว่า "ขอกอดหน่อยได้ไหม"ตอนนั่นเรายืนอยู่ เขาก็อ่าแขนพร้อมกอด ด้วยความที่เรายังสัจธาในรักละมั่งเราเลยตอบไปว่า "ได้แต่ห้ามเกินกว่านั่นถ้าทำเกินเลย กูคงเลวมากๆเพราะกูมีแฟนแล้ว" มันก็ตอบตกลงพร้อมสัญญา ด้วยความที่เราไว้ใจและเชื่อใจเราก็โน้มตัวลงไปกอดเขา มันชั่งอุ่นอะไรขนาดนี้ เขาเอาน่าเราไปใกล้ๆ เหมือนครั้งอดีตที่เราเคยนอนกอดกัน เขาจ้องน่าเราตลอดภายในตาเขาเหมือนจะมีน้ำไหลตลอดเวลาจนเขาบอกว่า "กูคิดถึงมากๆ ถ้าตอนนี้กูยังไม่เลิกกับกูคงมีความสุขไปนานแล้ว " เราก็จะร้องไห้เพราะตลอดหลายปีที่ผ่านมาเราก็ชอบเขาไปส่องเขาใน Face (ก่อนที่เขาจะมาแอดเราสะอีก)ไประบายกับเพื่อนเก่าว่ายังคงคิดถึงมันอยู่ และค่อยห่วงอยู่ห่างๆตลอดมา (ก่อนที่เขาจะแอดมาเหมือนกัน ) เราไม่เคยลืมเขาเลย พอเขาพูดเสร็จเขาก็หอมแก้มเรา จูบเรา เรารู้เราคงผิดมากๆที่เราเลยเถิดมาขนาดนี้ แต่เหมือนเราลืมเขาไม่ได้จริงๆ T_T เราได้แต่ยอมรับและกอดจูบกับเขาต่อไป(พร้อมทั้งน้ำตา ทั้งเราและเขา) แต่เราก็ไม่มีอะไรกันเพราะอย่างที่บอกเรามีแฟนแล้ว พอดราม่ากันพอสมควรเขาก็ต้องไปบ้านงานและเราก็รอเขาอยู่รีสอทเพื่อรอให้เขากลับมารับเราเพื่อไปส่งบ้าน

เมื่อเขามาถึงเราก็เปิดประตูออก เขาพุ่งเขาหาตัวเราโดยการกอดพร้อมกับกลิ่นเบียร์ที่แรงมากและเราก็อยู่ในสภาพเดิมคือนอนกอดกัน หอมแก้มกัน จูบกับ เขาก็ร้องไห้ไปจ้องน่าเราไป เราก็พูดขึ้นมาว่า "เหมือนฝันเลยว่าไหม " เขาก็ตอบว่า "กูควรจะเป็นคนพูดนะคำนี้ T_T " เราทั้งคู่ร้องไห้สะอึกสะอืน และเขาก็พูดมาว่า "กูไม่เคยคิดอยากเป็นกิ๊กของใครเพราะกูไม่ใช่ตัวเลือกของใคร แต่กับกูขอยอมเป็นได้ไหม ขอแค่คนเดียวได้ไหม T T ได้ไหม" เราร้องไห้และพูดออกไปตรงๆว่า "ไม่ได้ ไม่ได้เป็นตัวเลือกของใครอย่าปิดกั่นใครที่จะเข้ามาในชีวิตโดยการเป็นกิ๊กกู กูไม่ยอมรับ" พอเราพูดเสร็จเขาก็กอดเราแน่นมากมากจนเราสำลักน้ำลายเพราะหายใจไม่ออก ^^" เรารักกันแต่เรากลับไปเหมือนเดิมไม่ได้ เขาโสดแต่เราไม่โสด พอเริ่มดึกแฟนเราก็โทรมาจิก รวมๆแล้ว 43 สาย เราไม่กล้ารับไม่กล้าจับโทรศัพท์ เพราะเรากลัวมากๆ จนได้เวลากลับจริงๆเขาก็ขออุ้มเราเหมือนครั้งอดีตที่คบกัน เขาบอกเราไม่เปลี่ยนไปเลย มือเล็กๆ ร่างเล็กๆ เป็นอะไรที่ไม่เคยลืม Y_Y เราก็คิดถึง คิดถึงมากๆถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะไม่เลิกกันเลย ก่อนไปขึ้นรถเขาก็ขอให้เราขี่หลังไป เหมือนตอนที่เราคบกันอะนะ เราก็กระโดดขึ้นหลังเขา เขาแข็งแรงมากแลดูเราเบามากจริงๆ เหมือนแต่ก่อนไม่เปลี่ยนไปเลย T_T

จนในที่สุดเราก็มาถึงบ้านเละลาจากกันกับเขาคนนั่น เขาคงจะลงมาอีกที ไม่ 2 ปีก็ 4 ปี เราก็เข้าใจเพราะทุกคนต่างมีหน้าที่ เราถึงบ้านปุบก็โทรคุยกับแฟน พอเราบอกว่าเราอยู่บ้านแล้ว แฟนเราก็บอกว่าดีแล้วและก็บอกว่าแค่นี้นะตอนนี้อารมณ์ไม่ดีมากๆรู้ไหมว่าเป็นห่วงขนาดไหน ค่อยคุยกันพรุ่งนี้ และเขาก็ตัดสายไป

(ตอนนี้เราเริ่มสับสนเราควรทำยังไง เรารักแฟนเก่า และเราก็รักแฟนใหม่เราควรกลับไปดีไหมหรืออยู่กับแฟนคนปัจจุบัน 6 ปีที่ลืมไม่ได้คืออะไร )
ปล.หากใครอยากรู้ว่าเราเลิกกับแฟนเก่าเราทำไมแล้วทำไมเขาต้องหนีไปอยู่ภาคเหนือถามทิ้งไว้นะค่ะจะมาตอบ และถ้าสงสัยว่าเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อก็ถามต่อได้นะค่ะวันหลังจะมาเล่าให้ฟังต่อค่ะ แต่ตอนนี้ขอความคิดเห็นจากทุกคนที่อ่านที่นะค่ะ เรารู้สึกผิดป่นความเสียใจเราควรทำยังไงดี TOT