เราสับสนมากเสียงหัวใจ กับสมอง มันบอกไม่เหมือนกัน หัวใจบอกถ้ารักเขาก็อยู่ต่อไปรักต่อไปถ้ามันตัดใจไม่ได้ ต่อไป อยากทักก็ทักไปเขาจะสนหรือไม่ก็ชั่งเขา อารมเหมือนคนงมงายที่รอคอยอะไรไม่รู้ ส่วนสมองก็บอกให้เดินออกมาจากตรงนี้ได้แล้วทำไม เจ็บไม่พอหรอ ไม่สงสารความรู้สึกตัวเองบ้างหรอ ปล่อยให้เขาทำร้ายความรักความรู้สึกอยู่ได้
หลายครั้งเราก็ตัดสินใจเดินออกมาเลิกยุ่งกับเขาแล้วทำอยู่แบบนี้ประมาณ3-4ครั้งแล้ว แต่ทุกครั้งก็กลับไปวนอยู่ตรงที่เก่า ทักไปเป็นห่วง คิดถึงเหมือนเดิม จนเพื่อนก็ด่าทำไมชอบกลืนน้ำลายตัวเองพูดแล้วต้องทำให้ได้สิ โธ่..คนมันรักไปแล้วจะให้ทำง่ายๆเลยหรอว่ะ แต่สำหรับเขาคงไม่คิดกับเราแบบนี้เขาคงคิดกับเราแค่คนรู้จักธรรมดา จะอยู่จะไปเขาก็ไม่สนอยู่ แย่มากความเราตอนนี้
หรือฉันควรจะรอคอยอยู่กับวันที่ไม่มีจริง ทุกสิ่งที่ทรมานใจ ฉันต้องทำอย่างไร?
หลายครั้งเราก็ตัดสินใจเดินออกมาเลิกยุ่งกับเขาแล้วทำอยู่แบบนี้ประมาณ3-4ครั้งแล้ว แต่ทุกครั้งก็กลับไปวนอยู่ตรงที่เก่า ทักไปเป็นห่วง คิดถึงเหมือนเดิม จนเพื่อนก็ด่าทำไมชอบกลืนน้ำลายตัวเองพูดแล้วต้องทำให้ได้สิ โธ่..คนมันรักไปแล้วจะให้ทำง่ายๆเลยหรอว่ะ แต่สำหรับเขาคงไม่คิดกับเราแบบนี้เขาคงคิดกับเราแค่คนรู้จักธรรมดา จะอยู่จะไปเขาก็ไม่สนอยู่ แย่มากความเราตอนนี้