จากตอนที่ 2 พวกเรายังอยู่ตรงจุดหลุมขุดค้นทางโบราณคดี ศูนย์จำหน่ายสินค้าบ้านเชียง ก็มีร้านขายของที่ระลึกต้นไม้ร่มรื่นดีทีเดียว

ตะบองเพชรที่หลุมขุดค้นในบริเวณวัดศรีโพธิ์ใน

ออกเดินทางกันต่อ ผ่านบ้านเรือนไม้ทรงโบราณ ใต้ถุนสูง ทำให้นึกถึงสมัยเด็กๆเคยไปอยู่บ้านคุณยาย บรรยายกาศความสุข ณ ขณะนั้น
ถั่วตากแห้งที่คุณยายต้มใส่ปีบ แล้วนำมาตากแห้งจนแห้งสนิท เวลาเคี้ยวหนึบๆมันๆสู้ฟัน ทานอร่อยจนหยุดไม่ได้ เป็นการถนอมอาหาร แบบภูมิปัญญาชาวบ้าน อร่อยสุดๆ และเก็บได้เป็นปี โดยไม่เสีย  สมัยนี้ไม่มีให้ทานอีกแล้ว มีแต่ถั่วต้มเปียกๆ ซึ่งเก็บได้แค่ข้ามวัน หรือไม่ก็อบแห้งด้วยเตาอบ ทานแล้วแห้งๆไม่อร่อยเลย

โอวัลตินใส่ไข่ลวก ที่ลวกแบบเป็นไข่ยางมะตูม(ถ้าภาษาสมัยใหม่ก็คงไข่ออนเซ็นซินะ)  ที่คุณยายทำให้กิน บำรุงสุขภาพ ทุกเช้า

อ้าวย่าดา เวิ่นเว้อ อีกแล้ว  ขออภัย