คนกันเองก็อาจจะไม่เป็นไร ขำ ๆ กันไป

แต่ถ้าไปนอกบ้านล่ะ

เราไม่รู้จักเขา เขาไม่รู้จักเรา

แต่อยู่ ๆ เราไปเห็นช่วงเวลาทำธุระส่วนตัวที่บางทีคนใกล้ชิดเขาอาจจะไม่เคยเห็นเลยด้วยซ้ำ

จขกท.เคยค่ะ ตอนอยู่ประถม ป.4 ได้ อยู่โรงเรียนวัดเล็ก ๆ ห้องน้ำยังเป็นรุ่นเก่าต้องนั่งยอง ๆ อาจารย์ก็ใช้ร่วมกับนักเรียนบ้างบางที

วันหนึ่งจขกท.จะไปเข้าห้องน้ำกับเพื่อน ห้องน้ำนักเรียนจะเรียงเป็นแถวยาวติดกัน

ห้องน้ำนักเรียนสกปรกค่ะ ต้องไล่เปิดไปจนกว่าจะเจอห้องสะอาด ๆ

เปิดประตูไล่ไป ปัง....เปิดประตูห้องที่หนึ่ง ไม่ผ่าน ห้องที่สอง....หนักกว่าเก่า ห้องที่สาม....ยังไม่โอเค

ห้องที่สี่....เปิดผาง!!

"ว้ายยยยย!!"

ตกใจ!!  มีผู้หญิงคิดว่าเป็นแขกของโรงเรียน คือ...เขากำลังใช้อยู่ กำลังนั่งยอง ๆ อยู่ พอประตูเปิดออกแรง ๆ เขาก็คงตกใจสุดขีด
ชั้นนง ชั้นในที่เขาถอดก็อยู่ในตำแหน่งเดียวกับผู้หญิงทุกคนถอดเวลาเข้าห้องน้ำแบบนั่งแหละค่ะ

จขกท.รีบปิดทันทีแล้วไปเข้าห้องอื่น

สาบานค่ะ ไม่ได้เห็นอะไรของเขาเลย เพราะห้องน้ำแบบนั่งยองมันต่ำมาก คนยืนอยู่จะอยู่ในตำแหน่งสูงกว่าก็จะไม่เห็นอะไร

หลังจากวันนั้นจขกท.ก็กลายเป็นคนที่เวลาเข้าห้องน้ำแล้วเห็นประตูปิดอยู่แล้วจะใช้ก็จะค่อย ๆ แง้ม....ก่อนไม่เปิดพรวดพราดเหมือนตอนนั้นเพราะถ้ามีคนอยู่เขาจะได้โวยวายทัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จริง ๆ แล้วตอนนั้นห้องน้ำที่แขกคนนั้นใช้อยู่มีเพื่อนอายุคราว ๆ เดียวกับเขาเฝ้าอยู่แถว ๆ ด้านหน้าห้องน้ำค่ะ แต่สงสัยเขาอาจจะคิดว่าเพื่อนลงกลอนแล้ว เด็กผลักไปก็คงเปิดไม่ออกเลยไม่ได้บอกว่ามีคนใช้อยู่ แต่บังเอิญกลอนมันอ่อนแอค่ะ (^^") หรือว่าคนเข้าคิดว่าเพื่อนเฝ้าอยู่หน้าห้องน้ำคงจะคอยบอกคนที่เข้ามาใหม่ว่ามีคนเข้าอยู่ให้ไม่ต้องห่วง ก็เลยเป็นเช่นนี้แล....