มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ผมเครียดมากๆและโกรธในเวาลาเดียวกัน มันเป็นความเครียดที่สะสมๆ จากคนรอบตัวและครอบครัว ที่ไม่เข้าใจ  ผมโดนด่า โดนว่า โดนแขวะ ในสิ่งที่ผมจะพยายาม บอกเค้า ด้วยการเงียบๆ ไม่ตอบโต้ หวังว่าเขาจะคิดได้เอง คิดอย่างถี่ถ้วน ว่าผมไม่ได้เป็นแบบนั้น    จนวันนึง  ผมโดน ด่า + กับผมอารมณ์เสียจากเรื่องงาน  ....   ผมระเบิดอารณ์ออกมาความรู้สึกคือเหมือนสติจะหลุด แต่ยังรับรู้ในทุกอย่าง  ผมร้องว๊ากออกมาสุดเสียง พังข้าวของรอบตัวโดยไม่สนใจว่ามันจะมีค่าแค่ไหน       มันเหมือน....ต้องการระบายความอัดอั้นตันใจที่เก็บมานานและโดนบ่มเพาะทุกวันๆ  ..    ซึ่งปรกติแล้วผมเป็นคนใจเย็นมาก    แต่ถ้ามีปัญหาแบบนี้อีก ไม่รู้ว่าในอนาคต ผมจะเป็นแบบนี้อีกไหม และอาจจะทำอะไรรุนแรงกว่าเดิม...