สวัสดีค่ะ
คือจะมาเล่าประสบการณืของตัวเองให้เพื่อนๆฟัง และอยากจะรู้ที่เราเป็นอยู่นี่มันผิดไหม?

..........เริ่มเรื่องเลยนะคะ >.<
คือช่วงนั้นเราอกหัก เราเลยชวนเพื่อนๆไปกินเหล้ากัน แล้วเพื่อนเราคนนี้ก็กันว่าง (สมมติว่าชื่อ ฟีม)  เราก็เลยชวนกันไปกินเหล้าที่บ้านเพื่อนของเราอีกคนหนึ่ง  เราก็สนิทกับไอ่เจ้าฟีมมานานมาก ประมาณ 9ปีได้ เรานี่แบบคุยกันได้ทุกเรื่องเลยล่ะ แต่เจ้าฟีมอะเป็นผู้ชายไม้เลื้อย คงไม่ต้องอธิบายมาก เอาเป็นว่ารู้กันนะคะ

เราไปกินเหล้า แล้วเกือบๆเช้าเพื่อนก็แยกย้ายกันกลับบ้านกันหมด เหลือเจ้าของบ้านและเราสองคน แต่ยอมรับว่าตอนเป็นเพื่อนกันฟีมดูแลเราดีมากๆ แต่เพื่อนยังไงก็เพื่อนอะนะ แล้วคืนนั้นด้วยความที่เราเป็นผู้หญิง ฟีมเลยพาเราเลยขึ้นไปนอนบนห้อง ตกใจใช่มั้ยพาขึ้นไปนอนบนห้องทำไม? 555555 คือถ้าคนที่มีเพื่อนเพศตรงข้ามที่สนิทกัน การนอนด้วยกันนี่เป็นอะไรที่เฉยๆมาก (สำหรับเรานะ)

แต่คืนนั้นมันไม่ใช่แค่นอนเฉยๆอะดิ่ ด้วยความที่เราพึ่งอกหักมา และฟีมก็เช่นกันเราเมาเละ แต่เรารู้ตัวทุกอย่างทำอะไรรู้ตลอด แล้วคืนนั้นเราก็มีไรกัน ...... แต่พอตื่นเช้ามาเรารู้สึกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันไม่ใช่คนที่เป็นแฟนกันแล้วมีอะไรกัน ความรู้สึกมันคือเพื่อนที่มีสัมพันธ์มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน เราเลยมาถามกันว่าเราทำอะไรกันไป แล้วสถานะเราตอนนี้คืออะไร  คำตอบของเราที่ได้คือ "เพื่อนกัน" อาจจะเป็นเพื่อนกันส์ดีแบบที่ทุกคนเขาพูดกันก็อาจจะใช่

แต่จากวันนั้นเราก็ยังคงสถานะเพื่อนกันมันส์ดี จนเพื่อนๆในกลุ่มเริ่มสงสัยและถามเราว่า "เรากับฟีมเป็นอะไรกัน" เราก็ให้คำตอบเสมอว่า เพื่อนกัน แต่ก็คงต้องมีบางคนที่ไม่เชื่อบ้างล่ะ เรากับฟีมก็ต่างคนต่างก็มีคนคุยนะ ถามว่าหึงไหม? มันก็มีแค่แซวกันเล่นบ้าง แต่เอาจริงๆมันจะคุยกับใครก็ช่าง บางทีเราสับสนนะว่าที่ทำอยู่มันผิดไหม

บางคนอาจจะมองว่าแย่นะ และเราไม่เคยคิดด้วยว่าเพื่อนกันที่กินกันเองมันจะมีอยู่จริงๆ จนเราได้มาเจอกับตัวเองนี่แหละ มันเป็นความสุขอย่างหนึ่งที่มันเหมือนสุขจนตัน แต่มันตันที่คำว่าเพื่อน อาจจะเป็นเพราะว่าเรารู้สันดานมันรึป่าวว่ามันเป็นคนยังไง เราเลยไม่กล้าจะคิดกับมันมากไปกว่านี้  แต่ถ้าวันไหนเรามีแฟน หรือฟีมมันมีแฟน เราทั้งคู่จะเลิกทำแบบนี้กันอย่าแน่นอน

แค่อึดอัดอยากแชร์ อยากระบาย ด่าได้แต่อย่าด่าแรงนะคะ