สวัสดีครับ นี้เป็นกระทู้แรกนะครับเป็นเรื่องจริงที่ผมไม่เคยบอกใครเริ่มเลยละกัน !!

ผมมีแฟนอยู่แล้วเป็นผู้หญิงผมรักแฟนคนนี้มาก มากพอจนผมคิดว่าไม่น่าจะรักใครได้อีก แล้วมาวันหนึ่งผมย้ายมามาเจอน้องข้างๆบ้านๆน้องเขาเป็นเกย์น้องเขาก็เหมือนผช อ่ะครับแมนๆแต่แค่ชอบผช เออลืมบอกบ้านผมเป็นร้านขายของส่วนบ้านน้องเขาขายข้าวมันไก่อยู่ติดๆกับบ้านผม ผมชอบกินข้าวมันไก่ร้านน้องเขาประจำเพราะขี้เกียจออกไปหาข้าวกินข้างนอกผมกินร้านเขาเป็นประจำบางที ก็สั่งมากินที่บ้าน น้องเขาก็เดินมาให้จนมาวันหนึ่งผมรู้สึกแปลกกับน้องเขา ผมมองตาเขาแล้วมันรู้สึกดีมากผมเริ่มไม่ใจในตัวเองเวลาผมเจอน้องเขา ผมรู้สึกใจเต้นแรงเวลาได้เห็นน้องเขา ผมพยายามห้ามใจตัวเองพยายามไม่ให้คิดไรเพราะผมเป็นผช น้องเขาก็เป็นผช มันไม่สมควร จนมาวันนึงน้องเขาแอดเฟสมาหาผม ผมตกใจมากผมคิดอยู่หลายวันจะรับดีไหมสุดท้ายผมห้ามใจตัวเองไม่ได้ผมก็รับแอดไป น้องเขามาไลท์ให้ผมเยอะมากผมรู้สึกดีใจ จนลืมห้ามใจตัวเอง แล้วผมก็ทักน้องเขาไปคุย คุยไปคุยมาน้องเขาน่ารักกว่าที่ผมคิดทั้งนิสัย น่าตาผมเอาอะไรมาวัดไม่ได้หรอกนะว่าน้องเขาน่าตาน่ารักแค่ไหนแต่ถ้าเอามาตรฐานของผญ มาวัดผมว่า น้องเขาหล่อมาก ต่อนะครับเราคุยกันทุกครั้งที่เวลาว่างตรงกันจนมันมากๆขึ้นเรื่อยๆ จนเราตกลงเป็นแฟนกันเราคบกันแบบแอบๆ แต่ยังไม่ได้มีไรกันนะครับเรายังไม่เคยคุยกันตรงๆต่อหน้ามีแต่แชทหากัน เราคุยกันมาเดือนกว่าๆแล้วครับ ผมรู้สึกดีกว่าแฟนที่ผมเคยบอกว่ารักมาก แต่ตอนนี้ผมเริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าผมยังรักแฟนผญ อยู่ไหมผมควรจะบอกความจริงเขาไปดีไหมครับ หรือผมควรจะถอยกับน้องผู้ชายข้างบ้าน คือผมสับสนผมเป็นผช จริงๆไหมครับ ที่ผมมาตั้งกระทู้นี้ผมอยากขอความเห็นใจช่วยตัดสินใจช่วยบอกแทนผมหน่อยผมคิดทบทวนหลายครั้งมันหาคำตอบได้ยากจริงๆ ขอบคุณนะครับ




ผมได้ตัดสินใจบอกฝ่ายหญิงไปแล้วครับ แต่เขาบอกว่าขออยู่ที่ของเขาผมก็ไปไม่ถูกเลยคือผมบอกฝ่ายหญิงไปตั้งแต่คุยกับน้องเขาแล้วครับ