"การพูดถึงเรื่องที่จะให้มนุษย์ทั้งโลกมารักกันคงเป็นเรื่องเหลวไหล ตราบใดที่ท่านยังถือตนเป็นชาวนิวซีแลนด์และข้าพเจ้ายังรู้สึกว่าตนเป็นฮินดู เราจะร่วมใจสามัคคีกันฉันเพื่อนมนุษย์ได้อย่างไรเล่า เมื่อท่านและคนในประเทศของท่าน ส่วนข้าพเจ้าและคนในประเทศของข้าพเจ้า ต่างคนต่างยึดถือในศาสนาของตนและเศรษฐกิจของชาติตน ความรักฉันพี่น้องจะเกิดขึ้นได้อย่างไร หากความรักยังแบ่งแยกมนุษย์ออกจากกัน หากผู้คนเป็นล้านๆ ยังอดอยากยากแค้น ขณะที่คนกลุ่มอื่นๆ กินดีอยู่ดี มนุษย์จะมารวมกันเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันได้อย่างไรเมื่อยังต่างแบ่งแยกกันด้วยความเชื่อ เมื่อชนกลุ่มหนึ่งยังมีอำนาจเหนือกลุ่มอื่น เมื่อคนรวยมีอำนาจและคนจนพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อแย่งชิงอำนาจนั้น เมื่อการแบ่งสรรที่ดินเป็นไปอย่างไม่เป็นธรรม เมื่อคนบางกลุ่มอิ่มอ้วน แต่คนมากมายกำลังอดตาย ที่ร้ายก็คือเราไม่ได้ตั้งใจแก้ปัญหาเหล่านี้จริงๆ เพราะเราไม่อยากให้ใครมารบกวนสถานภาพของเรา เราอยากเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ ในลักษณะที่เอื้อประโยชน์แก่ตัวเองเท่านั้น เราจึงไม่เดือดร้อนอะไรถ้าตัวเองจะไร้สาระและโหดร้าย"

ชื่อหนังสือ : การศึกษาและสาระสำคัญของชีวิต
ชื่อผู้บรรยาย/เขียน : กฤษณมูรติ
ชื่อผู้แปล : นวลคำ จันภา
หน้าที่อ้างอิง : 163