==============
เครื่องหนีเมีย
==============
Psycho G.
ผมมีความลับจะเล่าให้พวกคุณฟัง ความจริงมันก็ไม่ได้ลึกลับซับซ้อนอะไรมากมาย เพียงแต่มันยากต่อการเข้าใจ ถ้าคุณไม่ฟังให้ดี
ผมจะเล่าถึงเพื่อนคนหนึ่ง
เพื่อนผมคนนี้มันทั้งรวย ทั้งเก่ง ทั้งหล่อ เสียอย่าง และฉลาดเกินคน ถ้าไอน์สไตน์ หรือ เซอร์ไอแซก นิวตัน มีชีวิตอยู่ คงไม่แคล้วจะขอดูตัว
ชีวิตของเจ้าเพื่อนคนนี้ดูสมบูรณ์แบบเท่าที่จะเป็นไปได้ มีเงินทองในการวิจัยจากผู้สนับสนุนเหลือเฟือ เสียอย่างเดียว เมียของมันโคตรโหดดุเป็นบ้า คุณคงเห็นแล้วว่าไม่มีอะไรสมบูรณ์พร้อมเต็มร้อย นั่นคือเหตุผลที่มันใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในห้องใต้ดิน
“ข้ากำลังสร้างเครื่องกาลเวลากลับไปหาแฟนเก่า ที่อ่อนหวาน น่ารักมากกว่ายัยแม่มดนี่”
เพื่อนผมประกาศก้อง และผมก็เชื่อมัน ทั้งที่ไม่รู้ว่าเรื่องการครอบครัวมันย่ำแย่แค่ไหน ก็ผมยังไม่เคยแต่งงาน ผมชอบชีวิตเป็นโสดมากกว่า ชีวิตโสดอันแสนหวานสามารถโลดแล่นไปตามใจชอบ และอารมณ์ลึกเร้น
เมื่อมันบอกแบบนี้ ผมก็ต้องเชื่อเพราะมันเก่งที่สุดเท่าที่ผมรู้จัก และเพื่อนคนนี้ของผมก็โชคร้ายที่สุดเช่นกัน เมื่อแต่งงานกับแม่มดผู้ชอบพร่ำบ่นร่ายเวทย์เหนือโต๊ะอาหารแทนกระทะทองแดง ทั้งที่ก่อนแต่งงานเป็นผู้หญิงเรียบร้อยอ่อนหวานแสนน่ารัก แต่เวลาก็เปลี่ยนความเรียบร้อยอ่อนหวานน่ารักไปในทางตรงกันข้าม จนผมรู้สึกเกลียดนาฬิกาโดยไม่มีเหตุผล
“เครื่องกาลเวลานี้ไอน์สไตน์ออกแบบไว้นานแล้วแต่ไม่มีใครรู้” มันบอกความลับที่ไม่เคยมีใครรู้มาก่อน
“เป็นไปไม่ได้” ผมแย้ง
“นายไม่มีทางเปลี่ยนเหตุการณ์ หรือประวัติศาสตร์ได้หรอก ไม่งั้นป่านนี้เราคงโดนมนุษย์ในอนาคตมาแก้ไขเหตุการณ์ต่างๆวุ่นวายไปแล้ว”
“ไม่เชื่อก็ตามใจ” มันยักไหล่และไม่อธิบายอะไรอีก
เมื่อถึงเวลา ในห้องใต้ดินเพื่อนคนเก่งของผมเดินเข้าเครื่องกาลเวลา มันมีรูปร่างแทบไม่ต่างจากตู้โทรศัพท์ สักเท่าไร แต่ภายในเต็มไปด้วยแผงหน้าปัดมากมายชนิดมีแต่คนเสียสติเท่านั้นจะจินตนาการถึงได้ เขากำลังทำให้สิ่งที่หลายคนอยากทำ นั่นคือการกลับไปหาแฟนเก่าในอดีต ผมภาวนาให้มันทำได้ แต่ผมยังมีความเชื่อว่ามนุษย์ไม่มีวันเปลี่ยนประวัติศาสตร์ได้ ทุกครั้งเมื่อมีการตัดสินใจ ผมเชื่อว่าจักรวาลอีกจักรวาลหนึ่งกำลังก่อเกิดภายใต้จักรวาลซ้อนกันเป็นอินฟินิตี้ลงไปไม่มีการสิ้นสุด ทุกครั้งที่มีการกลับไปในอดีต จักรวาลหนึ่งจะแตกสาขาออกไปจากจักรวาลของเราเสมอ
แน่นอนว่าเมื่อมันเป็นอินฟินีตี้ มันจึงสามารถรองรับจักรวาลใหม่ๆ ได้ไม่มีอย่างปราศจากการสิ้นสุด จักรวาลใหม่เกิดทุกวินาทีขยายสาขาไปยังทิศทางไร้ขอบเขตแต่ก็สัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกันอย่างมีกฎเกณฑ์ทางตรรกศาสตร์อันซับซ้อน
เพื่อนของผมกดปุ่มเดินเครื่องกาลเวลา ผมหวังว่ามันจะโชคดีในอดีตกาล
เครื่องจักรคำรามกระหึ่ม เครื่องกาลเวลากลับมาแล้วในเวลาไม่กี่วินาที ผมมองอย่างประหลาดใจ
หญิงสาวคนหนึ่งก้าวออกมาจากเครื่องกาลเวลา จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเพื่อนของผมผู้ใช้เครื่องกาลเวลาหนีจากสามีผู้ไม่เอาไหนเพื่อกับไปหาคนรักเก่าในอดีต สีหน้าหล่อนภูมิใจ ผลงานของเธอในการสร้างเครื่องกาลเวลาได้เป็นคนแรก เป็นไปตามเป้าหมายและทฤษฎีทุกประกา รขณะที่เธอบอกกับผมว่า
“เห็นไหมคะ ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปอย่างที่คุณกลัวเลย”
ใช่..ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปจริงๆ อย่างนี้ผมต้องใช้เครื่องกาลเวลาหลบจากเมียใจร้ายของผมกลับไปหาแฟนเก่าผมบ้างแล้ว ไม่มีอะไรน่าวิตก
เพราะมันไม่มีอะไรเปลี่ยนไปจริงๆ
จบแล้วครับ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยือน^^
เครื่องหนีเมีย
เครื่องหนีเมีย
==============
Psycho G.
ผมมีความลับจะเล่าให้พวกคุณฟัง ความจริงมันก็ไม่ได้ลึกลับซับซ้อนอะไรมากมาย เพียงแต่มันยากต่อการเข้าใจ ถ้าคุณไม่ฟังให้ดี
ผมจะเล่าถึงเพื่อนคนหนึ่ง
เพื่อนผมคนนี้มันทั้งรวย ทั้งเก่ง ทั้งหล่อ เสียอย่าง และฉลาดเกินคน ถ้าไอน์สไตน์ หรือ เซอร์ไอแซก นิวตัน มีชีวิตอยู่ คงไม่แคล้วจะขอดูตัว
ชีวิตของเจ้าเพื่อนคนนี้ดูสมบูรณ์แบบเท่าที่จะเป็นไปได้ มีเงินทองในการวิจัยจากผู้สนับสนุนเหลือเฟือ เสียอย่างเดียว เมียของมันโคตรโหดดุเป็นบ้า คุณคงเห็นแล้วว่าไม่มีอะไรสมบูรณ์พร้อมเต็มร้อย นั่นคือเหตุผลที่มันใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ในห้องใต้ดิน
“ข้ากำลังสร้างเครื่องกาลเวลากลับไปหาแฟนเก่า ที่อ่อนหวาน น่ารักมากกว่ายัยแม่มดนี่”
เพื่อนผมประกาศก้อง และผมก็เชื่อมัน ทั้งที่ไม่รู้ว่าเรื่องการครอบครัวมันย่ำแย่แค่ไหน ก็ผมยังไม่เคยแต่งงาน ผมชอบชีวิตเป็นโสดมากกว่า ชีวิตโสดอันแสนหวานสามารถโลดแล่นไปตามใจชอบ และอารมณ์ลึกเร้น
เมื่อมันบอกแบบนี้ ผมก็ต้องเชื่อเพราะมันเก่งที่สุดเท่าที่ผมรู้จัก และเพื่อนคนนี้ของผมก็โชคร้ายที่สุดเช่นกัน เมื่อแต่งงานกับแม่มดผู้ชอบพร่ำบ่นร่ายเวทย์เหนือโต๊ะอาหารแทนกระทะทองแดง ทั้งที่ก่อนแต่งงานเป็นผู้หญิงเรียบร้อยอ่อนหวานแสนน่ารัก แต่เวลาก็เปลี่ยนความเรียบร้อยอ่อนหวานน่ารักไปในทางตรงกันข้าม จนผมรู้สึกเกลียดนาฬิกาโดยไม่มีเหตุผล
“เครื่องกาลเวลานี้ไอน์สไตน์ออกแบบไว้นานแล้วแต่ไม่มีใครรู้” มันบอกความลับที่ไม่เคยมีใครรู้มาก่อน
“เป็นไปไม่ได้” ผมแย้ง
“นายไม่มีทางเปลี่ยนเหตุการณ์ หรือประวัติศาสตร์ได้หรอก ไม่งั้นป่านนี้เราคงโดนมนุษย์ในอนาคตมาแก้ไขเหตุการณ์ต่างๆวุ่นวายไปแล้ว”
“ไม่เชื่อก็ตามใจ” มันยักไหล่และไม่อธิบายอะไรอีก
เมื่อถึงเวลา ในห้องใต้ดินเพื่อนคนเก่งของผมเดินเข้าเครื่องกาลเวลา มันมีรูปร่างแทบไม่ต่างจากตู้โทรศัพท์ สักเท่าไร แต่ภายในเต็มไปด้วยแผงหน้าปัดมากมายชนิดมีแต่คนเสียสติเท่านั้นจะจินตนาการถึงได้ เขากำลังทำให้สิ่งที่หลายคนอยากทำ นั่นคือการกลับไปหาแฟนเก่าในอดีต ผมภาวนาให้มันทำได้ แต่ผมยังมีความเชื่อว่ามนุษย์ไม่มีวันเปลี่ยนประวัติศาสตร์ได้ ทุกครั้งเมื่อมีการตัดสินใจ ผมเชื่อว่าจักรวาลอีกจักรวาลหนึ่งกำลังก่อเกิดภายใต้จักรวาลซ้อนกันเป็นอินฟินิตี้ลงไปไม่มีการสิ้นสุด ทุกครั้งที่มีการกลับไปในอดีต จักรวาลหนึ่งจะแตกสาขาออกไปจากจักรวาลของเราเสมอ
แน่นอนว่าเมื่อมันเป็นอินฟินีตี้ มันจึงสามารถรองรับจักรวาลใหม่ๆ ได้ไม่มีอย่างปราศจากการสิ้นสุด จักรวาลใหม่เกิดทุกวินาทีขยายสาขาไปยังทิศทางไร้ขอบเขตแต่ก็สัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกันอย่างมีกฎเกณฑ์ทางตรรกศาสตร์อันซับซ้อน
เพื่อนของผมกดปุ่มเดินเครื่องกาลเวลา ผมหวังว่ามันจะโชคดีในอดีตกาล
เครื่องจักรคำรามกระหึ่ม เครื่องกาลเวลากลับมาแล้วในเวลาไม่กี่วินาที ผมมองอย่างประหลาดใจ
หญิงสาวคนหนึ่งก้าวออกมาจากเครื่องกาลเวลา จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเพื่อนของผมผู้ใช้เครื่องกาลเวลาหนีจากสามีผู้ไม่เอาไหนเพื่อกับไปหาคนรักเก่าในอดีต สีหน้าหล่อนภูมิใจ ผลงานของเธอในการสร้างเครื่องกาลเวลาได้เป็นคนแรก เป็นไปตามเป้าหมายและทฤษฎีทุกประกา รขณะที่เธอบอกกับผมว่า
“เห็นไหมคะ ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปอย่างที่คุณกลัวเลย”
ใช่..ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปจริงๆ อย่างนี้ผมต้องใช้เครื่องกาลเวลาหลบจากเมียใจร้ายของผมกลับไปหาแฟนเก่าผมบ้างแล้ว ไม่มีอะไรน่าวิตก
เพราะมันไม่มีอะไรเปลี่ยนไปจริงๆ
จบแล้วครับ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยือน^^