วันนี้ขอระบายสักเรื่องนึง ก่อนหน้านี้ตั้งกระทู้นี้ค่ะ
http://m.ppantip.com/topic/34678750?
ก็เป็นอย่างกระทู้นั่นเรื่อยมา แล้ววันสองวันมานี้เราไปนอนบ้านแฟนอย่างเคย ส-จ แต่ลูกเราไม่สบาย เป็นไวรัสลงกระเพาะและมีไข้ หมอให้งดกินนมแม่เพราะมี น้ำตาลแล็คโตส (น้องท้องเสีย)
ระหว่างที่เราอยู่รู้สึกเหนื่อยเพลียจิตมากเราวัดไข้บ่อย แม่แฟนก็พูดเสียงแหลมใส่ วัดอะไรบ่อยๆ (เค้าถือเป็นลาง ประมาณนี้) เราพูดว่า ลูกท้องเสีย แม่แฟนก็พูดเสียงแหลมว่า "ปากไม่ดี" แล้วก็บ่น บลาๆๆๆๆ ระหว่างที่อยู่บ้านแฟนเจอทั้งแฟนทั้งแม่แฟน ปวดหัวมาก อยากจะบ้าจริงๆ กลางคืนเราเอาลูกนอนไม่ได้เพราะลูกติดนมแม่ แต่หมอให้งดแฟนก็บ่นๆๆ ว่าให้กินไปเถอะ ไม่พอใจลูกร้องบ้างอะไรบ้าง คือเราเหนือยสุดๆ ลูกก็ไม่ช่วยดู เราดูลูกตอนไม่สบายใจว่าไม่เหนื่อย งานบ้านก็ต้องทำ รู้สึกโอ๊ยยย เคลียด เราเลยร้องหายคนเดียวแบบเก็บกดอย่างแรง
จนมาวันนี้แหละ 22 ก.พ. หมอนัดอีกรอบ เราไปหมอบ่นค่ะ ว่าทำไมน้องไม่หายท้องเสียปกติควรหายได้แล้ว เราก็บอกกับหใอไปว่า "น้องติดนมแม่ กลางคืนเค้าร้องต้องเอานมแม่ให้กิน" หมอเลยพูด ยิ่งให้กินก็ไม่หายอ่ะครับ
พอกลับบ้านเราก็บอกทุกคนในบ้านว่าหมอให้งดกิน ไม่งั้นจะไม่หาย ทีนี้น้องสาวแฟนมาพอดี แล้วลูกเราก็งอแงจะกินนมเรา เราก็ไม่ให้กิน นางพูดเสียงแหลมใส่ "ให้ๆ กินไปเถอะ เด็กตัวแค่นี้จะให้หย่านมได้ยังไง หมอมันก็มั่วอย่างนั่นอย่างนี้" แฟนเราก็ได้ยินแล้วก็รู้ว่าหมอให้งดกินนมแม่ แต่ไม่เถียงอะไรเลย ได้แต่เงียบอย่างเดียว พูดพูดหรือเอ่ยอะไรเลยสักคำ เราก็เลยจำยอมให้กินค่ะ ในใจก็ด่าแต่ด่าออกมาไม่ได้
คุณๆ เชื่อมั้ย ระหว่างทางที่เรากำลังจะกลับบ้านแฟนหลังจสกหาหมอเราก็พูดทัเงน้ำตากับแฟนนะว่าทนไม่ไหว เราโดนบ่นโดนด่ายังไงทำไมไม่เถียงหรือพูดอะไรบ้าง สงสารกันบ้าง แฟนก็เงียบไม่มีคำพูดอะไรออกมาจากปาก จนถึงตอนนี้ที่เรากลับมาถึงบ้านเรา เราก็พูดนะว่าเก็บกด แฟนก็นั่งเฉยไม่มีเสียงออกมาสักคำเดียว ในใจเราตอนนี้จริงๆ เลยนะ อยากเลิกมาก แต่เราก็ง้อเงินให้กระเป๋าเค้า เพราะเรามีแต่ตัว คือแต่ตัวจริงๆ เริ่มจาก 0 เลยต้องทน แต่ความรู้สึกเก็บกดมาก ไม่อยากอยู่กับคนประเพศแบบนี้ งานบ้านให้เราทำทั้งหลังไม่มีใครช่วย ลืมตาตื่นมาลงบันไดยังเท้ายังไม่ทันถึงพื้นใช้ๆๆๆๆ หน้าไม่เคยได้ล้าง ฟันไม่เคยได้แปลงต้องทำก่อน แฟนแค่ให้ทิ้งกระดาษทิชชู่ยังให้เราทำ จะทำอะไรก็เราอย่างเดียว เหนื่อยจริงๆ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ
ระบายความรู้สึกกับทางบ้านสามี
http://m.ppantip.com/topic/34678750?
ก็เป็นอย่างกระทู้นั่นเรื่อยมา แล้ววันสองวันมานี้เราไปนอนบ้านแฟนอย่างเคย ส-จ แต่ลูกเราไม่สบาย เป็นไวรัสลงกระเพาะและมีไข้ หมอให้งดกินนมแม่เพราะมี น้ำตาลแล็คโตส (น้องท้องเสีย)
ระหว่างที่เราอยู่รู้สึกเหนื่อยเพลียจิตมากเราวัดไข้บ่อย แม่แฟนก็พูดเสียงแหลมใส่ วัดอะไรบ่อยๆ (เค้าถือเป็นลาง ประมาณนี้) เราพูดว่า ลูกท้องเสีย แม่แฟนก็พูดเสียงแหลมว่า "ปากไม่ดี" แล้วก็บ่น บลาๆๆๆๆ ระหว่างที่อยู่บ้านแฟนเจอทั้งแฟนทั้งแม่แฟน ปวดหัวมาก อยากจะบ้าจริงๆ กลางคืนเราเอาลูกนอนไม่ได้เพราะลูกติดนมแม่ แต่หมอให้งดแฟนก็บ่นๆๆ ว่าให้กินไปเถอะ ไม่พอใจลูกร้องบ้างอะไรบ้าง คือเราเหนือยสุดๆ ลูกก็ไม่ช่วยดู เราดูลูกตอนไม่สบายใจว่าไม่เหนื่อย งานบ้านก็ต้องทำ รู้สึกโอ๊ยยย เคลียด เราเลยร้องหายคนเดียวแบบเก็บกดอย่างแรง
จนมาวันนี้แหละ 22 ก.พ. หมอนัดอีกรอบ เราไปหมอบ่นค่ะ ว่าทำไมน้องไม่หายท้องเสียปกติควรหายได้แล้ว เราก็บอกกับหใอไปว่า "น้องติดนมแม่ กลางคืนเค้าร้องต้องเอานมแม่ให้กิน" หมอเลยพูด ยิ่งให้กินก็ไม่หายอ่ะครับ
พอกลับบ้านเราก็บอกทุกคนในบ้านว่าหมอให้งดกิน ไม่งั้นจะไม่หาย ทีนี้น้องสาวแฟนมาพอดี แล้วลูกเราก็งอแงจะกินนมเรา เราก็ไม่ให้กิน นางพูดเสียงแหลมใส่ "ให้ๆ กินไปเถอะ เด็กตัวแค่นี้จะให้หย่านมได้ยังไง หมอมันก็มั่วอย่างนั่นอย่างนี้" แฟนเราก็ได้ยินแล้วก็รู้ว่าหมอให้งดกินนมแม่ แต่ไม่เถียงอะไรเลย ได้แต่เงียบอย่างเดียว พูดพูดหรือเอ่ยอะไรเลยสักคำ เราก็เลยจำยอมให้กินค่ะ ในใจก็ด่าแต่ด่าออกมาไม่ได้
คุณๆ เชื่อมั้ย ระหว่างทางที่เรากำลังจะกลับบ้านแฟนหลังจสกหาหมอเราก็พูดทัเงน้ำตากับแฟนนะว่าทนไม่ไหว เราโดนบ่นโดนด่ายังไงทำไมไม่เถียงหรือพูดอะไรบ้าง สงสารกันบ้าง แฟนก็เงียบไม่มีคำพูดอะไรออกมาจากปาก จนถึงตอนนี้ที่เรากลับมาถึงบ้านเรา เราก็พูดนะว่าเก็บกด แฟนก็นั่งเฉยไม่มีเสียงออกมาสักคำเดียว ในใจเราตอนนี้จริงๆ เลยนะ อยากเลิกมาก แต่เราก็ง้อเงินให้กระเป๋าเค้า เพราะเรามีแต่ตัว คือแต่ตัวจริงๆ เริ่มจาก 0 เลยต้องทน แต่ความรู้สึกเก็บกดมาก ไม่อยากอยู่กับคนประเพศแบบนี้ งานบ้านให้เราทำทั้งหลังไม่มีใครช่วย ลืมตาตื่นมาลงบันไดยังเท้ายังไม่ทันถึงพื้นใช้ๆๆๆๆ หน้าไม่เคยได้ล้าง ฟันไม่เคยได้แปลงต้องทำก่อน แฟนแค่ให้ทิ้งกระดาษทิชชู่ยังให้เราทำ จะทำอะไรก็เราอย่างเดียว เหนื่อยจริงๆ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ