ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง สนิทกันในระดับหนึ่ง ไม่ถึงกับซี้มาก เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยม จนถึงระดับมหาวิทยาลัย เราก็เรียนสถาบันเดียวกันอีก

เรื่องมีอยู่ว่า เนื่องในโอกาสพิเศษและโอกาสสำคัญของเพื่อนคนนี้  ผมมักจะถูกเชิญให้ไปร่วมงานตลอด และผมก็ไปร่วมงานทุกครั้ง ไม่เคยปฏิเศษ ในบางครั้ง ถึงแม้ว่าจะไม่ว่าง ผมก็หาเวลาไปจนได้ อย่างเช่น..

วันเกิดเค้าในทุกปี ผมจะไปร่วมฉลองทุกครั้ง  แต่วันเกิดผม เค้าหายหน้าไป ไม่มีแม้แต่คำอวยพร.. ผมเองก็ไม่คิดอะไรมาก เพราะเข้าใจว่า วันเกิดผม จะตรงกับช่วงสอบปลายภาค   ก็เข้าใจว่าติดสอบ ผมก็เลยไม่ได้เก็บมุมนี้เอาไปคิดมากเท่าไหร่

พอจบมหาลัย เพื่อนคนนี้รับปริญญา เค้าจบก่อนผม 1 ปี ผมก็ไปร่วมแสดงความยินดีกับเค้าในฐานะเพื่อนคนหนึ่ง  และในวันที่ผมรับปริญญา ผมไม่เห็นหน้าเพื่อนคนนี้ แม้แต่เงา.. ผมเองก็ยังคงไม่คิดอะไรอีกเช่นเคย เข้าใจว่าเค้าคงติดทำงาน

ส่วนงานบวช งานทำบุญขึ้นบ้านใหม่ งานแต่งงาน ผมได้การ์ดเชิญจากเพื่อนคนนี้เสมอ ผมก็ไปด้วยความเต็มใจ ใส่ซอง ช่วยงานตามปกติ  ขึ้นเครื่องบินไปต่างจังหวัดเพื่อไปแต่งงาน ทั้งๆที่ตัวเอง ติดภารกิจ  ผมก็ยังไปร่วมแสดงความยินดี เพราะเขาคือ เพื่อนผม

คราวนี้ มาถึงงานบุญของผมบ้าง งานบวช งานแต่ง งานทำบุญขึ้นบ้านใหม่.. เพื่อนผมคนนี้ ก็ยังไม่โผล่มาให้เห็นหน้าซักงาน ไม่โทร ไม่ฝากซอง อะไรมาทั้งนั้น..

คราวนี้ผมคิดได้แล้ว ว่าเพื่อนคนนี้ คงอคติ กับผมแน่ๆ ผมบอกเลยว่าไม่ต้องการเงินใส่ซองจากเค้าจริงๆ  ผมต้องการแค่ว่า โอกาสสำคัญในชีวิตของผม แค่อยากให้เพื่อนมาร่วมงาน มาร่วมแสดงความยินดี กับเราบ้างก็เท่านั้น  แต่นี่เค้าไม่มางานผมเลยสักงาน  มันก็ต้องน้อยใจเป็นธรรมดา...

มิหนำซ้ำ ตอนนี้เพื่อนผม คลอดลูกคนแรก  เค้ายังจะฝากเพื่อนคนอื่น มาบอกผมว่า มารับขวัญหลานด้วยนะ...

ดูเอาสิครับ คนเรา  ตอนนี้ผมรู้แล้วล่ะครับ ว่าต้องทำตัวแบบไหน.. หลังจากนี้ ผมคงไม่หน้าด้าน ไปหาเค้าอีกแล้วครับ  แล้วสมาชิกท่านอื่น  ถ้าเจอเพื่อนแบบนี้ จะทำยังงัยครับ..