แบบไม่มีเพื่อนสนิทเลย เวลาทำงานจันทร์ - ศุกร์ ก็เจอแต่เพื่อนที่ทำงาน แต่พอ วันเสาร์ - อาทิตย์ กลับอยู่หอคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียวไม่ได้คุยกับใคร
มีใครเป็นแบบนี้บ้างคะ แบบมีเพื่อน แต่ก็ไม่ได้สนิทกันมาก อาจจะมีเจอเพื่อนบ้างแต่ก็จะแบบนานๆที หลายเดือนเจอกันที
เราเคยถึงขนาด ป่วยนอนโรงพยาบาลคนเดียวเลยก็มี แต่ก็มีคนมาเยี่ยมบ้าง 2-3 คน แบบนี้จะใช้ชีวิตในเมืองหลวงยากไหมคะ (ปล.เราเป็นคนต่างจังหวัด)

อย่าแนะนำให้มีแฟนนะคะ เพราะตอนนี้มีแฟนแล้ว เพิ่งคบกัน แต่เขาทำงานต่างประเทศ ปีหนึ่งเจอกัน 2 ครั้ง

มีใครใช้ชีวิตแบบเราบ้างคะ จริงๆเราไม่ได้เป็นคนติสย์อะไรนะคะ มีเพิ่อน แต่แบบไม่ได้สนิทกันถึงขนาดต้องมานอนเฝ้าที่โรงพยาบาล
หรือเล่าให้ฟังทุกเรื่องอะคะ มีแค่ไปกินข้าวกันบ้างแค่นั้น

บางทีเสาร์ อาทิตย์ ไม่รู้จะคุยกับใคร แบบเหงาสุด เหมือนตัวคนเดียวในโลกใบนี้ เข้ามาแชร์กันหน่อยคะ ว่าแต่ละคนเป้นยังไงบ้าง และต้องปรับตัวยังไง ชีวิตที่เป็นแบบนี้มันจะอยู่ยากไหม ในอนาคต