ผมใช้ชีวิตในผ้าเหลืองมาก็ถือว่าโขอยู่     ความรู้ด้านธรรมก็พอมีที่จะเรียกได้ว่าเป็นคนสุกกับเขาพอได้บ้าง    เกือบสิบปีที่อยู่ดงขมิ้นมา   ก็ผ่านและเห็นมามากกว่าคนธรรมดา     แต่ไม่เห็นพระรูปไหนเลยในชีวิตที่จะอาฆาตมาตรร้ายคนอื่นเท่านายสุวิทย์

พฤติกรรมตั้งแต่ตอนเป็นพระ  ขึ้นเวทีปลุกระดมฆราวาสให้จงเกลียดจงชังกัน   แล้วถลำลึกลงไปถึงขั้นที่ต้องไปพัวพันกับการเสียชีวิตของเพื่อนมนุษย์   รวมไปถึงการยักยอกไถทรัพทย์สินชาวบ้าน    ถึงขั้นที่เรียกว่าขาดจากความเป็นภิกษุ

สถาบันชาติ...ที่เขาอ้างมานับครั้งไม่ถ้วนว่าทำเพื่อชาตินั้น   ถ้าลองมองย้อนกลับไปดูความย่อยยับและshipหายที่เกิดขึ้นในตอนนี้สิว่าส่วนหนึ่งมาจากใคร? หรือแม้กระทั่งความตายของเพื่อนร่วมชาติ


สถาบันศาสนา...เขา “เคยเป็น"ส่วนหนึ่งและส่วนสำคัญของศาสนาด้วย เขา “เคยมี”สถานะที่เป็นดั่งหนึ่งในแก้วสามประการที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงไว้วางพระทัยเพื่อเผยแพร่คำสั่งสอนของพระองค์ เพื่อขัด ขจัด และบรรเทากิเลสอันจะนำมาซึ่งความสงบสุขทั้งตนเองและผู้อื่น แต่พฤติกรรมที่ผ่านๆ มาของเขา...ไม่ได้ชี้ให้เห็นสักนิดว่าเขาทำเพื่อศาสนา แต่เขาทำไปเพราะความดื้อด้านของเขา


เขาเอาความจงเกลียดจงชังเป็นที่ตั้ง   เขาเกลียดทักษิณมากมาย    แทบทุกครั้งที่เขาปราศัยหรือแม้แต่ขึ้นธรรมาสน์เทศน์เขาก็มักจะแสดงอาการเกลียดชังทักษิณเสมอๆ    

เขาจงเกลียดจงชังคนๆ หนึ่ง   ในขณะที่คนอีกกลุ่มหนึ่งที่มีมากมายกลับรักและศรัทธาคนที่เขาเกลียดชัง......ถ้าสถานะเขาเป็น "ชาวบ้าน" ธรรมดาคนหนึ่งก็คงไม่กะไร   แต่เขาเอาความเป็น "สมณะ" บังหน้าเพื่อแสดงออกตรงนี้??


"อหิงสกะ"  ที่คนเกลียดและกลัวกันทั่วบ้านทั่วเมือง   พระพุทธเจ้าไม่เคยผสมโรงและอาศัยสถานะของพระองค์ปลุกกระแสเกลียดอหิงสกะไปกับชาวบ้านด้วย     ตรงกันข้าม  พระองค์กลับแสดงเมตตาจิตแสดงธรรม


ที่อุดรธานี    พระบ้านนอกรูปหนึ่ง   ให้อภัย "โจร" ที่เอาปืนฆ่าพระลูกชายของท่านในขณะที่ออกเดินบิณฑบาต    พฤติกรรมของโจรที่ฆ่าพระคนนี้สังคมทั้งหมดรับไม่ได้    แต่พระผู้เป็นพ่อของพระลูกชายที่ตายกลับแสดงอภัยทาน


สุวิทย์ล่ะ?   เขาแทบจะไม่รู้ข้อเท็จจริงทั้งหมดเกี่ยวกับทักษิณเลย    แต่เขากลับเกลียดชัง  มุ่งร้าย  อาฆาต   ทั้งๆ สังคมอีกส่วนหนึ่งยังศรัทธาทักษิณอยู่