ข้อคิดสำหรับคนขี้อิจฉา
อย่างแรกเราขออธิบายว่าตัวเราเองนั้นเป็นขี้อิจฉาแต่มีไม่มากแค่เห็นใครมีอะไรบางอย่างที่ดีกว่าหรือมีในสิ่งที่เราไม่มี จนเกิดอาการประมาณกูก็อยากมี!! แต่......ฐานะพื้นฐานเรามีไม่เท่าคนอื่น มันทำให้ตัวเราเกิดอาการที่ว่าคิดมาก คิดว่าจะหายังไงให้ได้เท่าคนอื่นเค้าเพราะในสภาพแวดล้อมชีวิตเราคนรอบข้างไม่ว่าญาติ หรือคนอื่นๆที่รู้จักเค้ามีอะไรที่เหนื่อกว่าเราเยอะ! แต่บางคนที่เรารู้จักก็ถากถางพูดจาดูถูกเราเหมือนว่าเรานั้นกระจอกงอกง้อย ยากจน เราก็แอบคิดน่ะว่าเราจนผิดตรงไหน! ครอบครัวเราไม่ได้สมบรูณ์แบบ พ่อแม่ไม่อยู่ ไม่มีสมบัติทิ้งไว้ให้ พี่ๆส่งเรียนจนจบป.ตรี ตอนนี้มีงานทำแล้วเงินเดือนก็ไม่มากมีตังเก็บเล็กน้อย แต่.เราต้องเผชิญกับสภาพแวดล้อมสังคมที่แข่งขันกันประมาณว่า กูมีรถยนต์ขับแต่ไม่มี กูมีไอโฟนใช้ซัมซุง กูมีทองหลายบาทแต่ไม่มี กูมีเงินใช้ทั้งเดือนแต่ของหมดตั้งแต่ต้นเดือน กูมีคนมาชอบเยอะแต่ไม่มี ฉันทนแบบนี้มาได้ยังไง!!! จนมีวันนึเราคิดได้!......บ้านเรายากจนไม่มีพ่อแม่ก็จริงแต่เรามีพี่ เพื่อน ครอบครัวที่รักเราอ่ะ การงานก็ไม่ได้แย่มีเงินเดือนทุกเดือนถึงมันจะน้อยแต่ก็เลี้ยงตัวเองได้โดยไม่ขอพ่อแม่ รถยนต์เหรอก็กูไม่มี มีแต่มอไซด์ เฮ้ย!มันก็ขับได้ป่าวว้า ถึงจุดหมายปลายทางเหมือนกันแค่ทนแดดฝนแค่นั้น น้ำมันก็ถูก ไอโฟน!กูใช้ซัมซุงมันโทรได้เหมือนกันเล่นได้เหมือนกันมันต่างตรงที่ของกูไม่มีรูปแอปเปิ้ล ทอง!!!กูไม่มีกูไม่ซื้อเพราะกูกลัวโจรปล้น กูไม่สวยแต่กูซิงป่าวว้าหาได้ที่ไหน ทุกอย่างที่เราคิดบั่นทอนตัวเอง เราต้องหาเหตุที่ดีที่เรามีมาหักล้างมันให้ได้เท่ากับชนะใจตัวเอง 1.อย่าชีวิตตัวเองเปรียบเทียบกับคนอื่นเพราะต้นทุนชีวิตไม่เท่ากันอยู่แล้ว 2.เมื่อต้นทุนเรามีน้อย หาประสบการณ์เพิ่มอย่าหยุดอยู่กับที่ 3.ค่อยเป็นค่อยไปใช้ชีวิตแบบสโลไลฟ์แบบมีคุณภาพ เช่นทำตัวให้มีประโยชน์ต่อสังคมไม่ใช่เอาแต่กินๆเที่ยว 4.สำคัญสุด!!! ถ้าคนอื่นมาดูถูกถากถางคุณว่าคุณอ่อน จน หรืออะไรก็ตามอย่าไปใส่ใจเพราะเสียงพวกนั้นที่เข้าหูมามันจะผ่านออกไป แต่เค้ายังวนเวียนซ้ำเติมให้เก็บคำพูดเหล่านั้นมาเป็นแรงผลักดันดีกว่า. เราอย่าทำให้ตัวเองเป็นที่อิจฉามากเกินไปคนที่ทุกข์คือเรา เพราะอารมณ์แบบนี้มันจะควบคุมเรา ทำให้เราคิดหลงผิดไปในทางทีไม่ดี มองผ่านๆไปซะ!! ให้คความสำคัญกับคนที่รักเรา ช่วยผลักดันโอบอุ้มกันแค่นั้นพอ. เราขอเป็นกำลังใจสำหรับคนที่ท้อแท้ด้วยน่ะ. ยาวไปหน่อยนะจ๊ะ!!
ข้อคิดสำหรับคนที่กำลังอิจฉาคนอื่น!!
อย่างแรกเราขออธิบายว่าตัวเราเองนั้นเป็นขี้อิจฉาแต่มีไม่มากแค่เห็นใครมีอะไรบางอย่างที่ดีกว่าหรือมีในสิ่งที่เราไม่มี จนเกิดอาการประมาณกูก็อยากมี!! แต่......ฐานะพื้นฐานเรามีไม่เท่าคนอื่น มันทำให้ตัวเราเกิดอาการที่ว่าคิดมาก คิดว่าจะหายังไงให้ได้เท่าคนอื่นเค้าเพราะในสภาพแวดล้อมชีวิตเราคนรอบข้างไม่ว่าญาติ หรือคนอื่นๆที่รู้จักเค้ามีอะไรที่เหนื่อกว่าเราเยอะ! แต่บางคนที่เรารู้จักก็ถากถางพูดจาดูถูกเราเหมือนว่าเรานั้นกระจอกงอกง้อย ยากจน เราก็แอบคิดน่ะว่าเราจนผิดตรงไหน! ครอบครัวเราไม่ได้สมบรูณ์แบบ พ่อแม่ไม่อยู่ ไม่มีสมบัติทิ้งไว้ให้ พี่ๆส่งเรียนจนจบป.ตรี ตอนนี้มีงานทำแล้วเงินเดือนก็ไม่มากมีตังเก็บเล็กน้อย แต่.เราต้องเผชิญกับสภาพแวดล้อมสังคมที่แข่งขันกันประมาณว่า กูมีรถยนต์ขับแต่ไม่มี กูมีไอโฟนใช้ซัมซุง กูมีทองหลายบาทแต่ไม่มี กูมีเงินใช้ทั้งเดือนแต่ของหมดตั้งแต่ต้นเดือน กูมีคนมาชอบเยอะแต่ไม่มี ฉันทนแบบนี้มาได้ยังไง!!! จนมีวันนึเราคิดได้!......บ้านเรายากจนไม่มีพ่อแม่ก็จริงแต่เรามีพี่ เพื่อน ครอบครัวที่รักเราอ่ะ การงานก็ไม่ได้แย่มีเงินเดือนทุกเดือนถึงมันจะน้อยแต่ก็เลี้ยงตัวเองได้โดยไม่ขอพ่อแม่ รถยนต์เหรอก็กูไม่มี มีแต่มอไซด์ เฮ้ย!มันก็ขับได้ป่าวว้า ถึงจุดหมายปลายทางเหมือนกันแค่ทนแดดฝนแค่นั้น น้ำมันก็ถูก ไอโฟน!กูใช้ซัมซุงมันโทรได้เหมือนกันเล่นได้เหมือนกันมันต่างตรงที่ของกูไม่มีรูปแอปเปิ้ล ทอง!!!กูไม่มีกูไม่ซื้อเพราะกูกลัวโจรปล้น กูไม่สวยแต่กูซิงป่าวว้าหาได้ที่ไหน ทุกอย่างที่เราคิดบั่นทอนตัวเอง เราต้องหาเหตุที่ดีที่เรามีมาหักล้างมันให้ได้เท่ากับชนะใจตัวเอง 1.อย่าชีวิตตัวเองเปรียบเทียบกับคนอื่นเพราะต้นทุนชีวิตไม่เท่ากันอยู่แล้ว 2.เมื่อต้นทุนเรามีน้อย หาประสบการณ์เพิ่มอย่าหยุดอยู่กับที่ 3.ค่อยเป็นค่อยไปใช้ชีวิตแบบสโลไลฟ์แบบมีคุณภาพ เช่นทำตัวให้มีประโยชน์ต่อสังคมไม่ใช่เอาแต่กินๆเที่ยว 4.สำคัญสุด!!! ถ้าคนอื่นมาดูถูกถากถางคุณว่าคุณอ่อน จน หรืออะไรก็ตามอย่าไปใส่ใจเพราะเสียงพวกนั้นที่เข้าหูมามันจะผ่านออกไป แต่เค้ายังวนเวียนซ้ำเติมให้เก็บคำพูดเหล่านั้นมาเป็นแรงผลักดันดีกว่า. เราอย่าทำให้ตัวเองเป็นที่อิจฉามากเกินไปคนที่ทุกข์คือเรา เพราะอารมณ์แบบนี้มันจะควบคุมเรา ทำให้เราคิดหลงผิดไปในทางทีไม่ดี มองผ่านๆไปซะ!! ให้คความสำคัญกับคนที่รักเรา ช่วยผลักดันโอบอุ้มกันแค่นั้นพอ. เราขอเป็นกำลังใจสำหรับคนที่ท้อแท้ด้วยน่ะ. ยาวไปหน่อยนะจ๊ะ!!