คือเรื่องมีอยู่ว่า...
ผมคบกัยแฟนได้มา 7 ปี ตั้งแต่เทอยังเรียนยุ ม.4 ผมยุ ม.6 เราก้อคบกันมาเรื่อยๆ
จนผมจบ ม.6 ผมเข้ามาเรียนมหาลัย หลังจากที่แฟนผม จบ ม.6 เค้าก้อตามมาเรียนที่เดียวกับผม
ตอนเรียนมหาลัย ผมก้อยุกับเค้า ไม่มีเรื่องนอกใจอะไร
หลังจากที่ผมจบมหาลัย ผมก้อยังยุเป็นเพื่อนเค้าจนเธอเรียนจบมหาลัย
หลังจากต่างคนก้อกลับบ้านเกิด
จน มาถึงเดือนกันยายน เธอว่าเธอจะเข้ามาหางานทำ กรุงเทพ ผมก้อบอกว่าแล้วแต่เธอเลย เธอก้อชวนผมขึ้นไปหางานด้วยนะ
แต่ผมก้อบอกเธอว่าได้ เธอไปหาก่อนเลย เดียวถ้าไปด้วยกัน ถ้าไม่มีงานทำ จะลำบาก กันอีก
ตอนที่เธอยุกรุงเทพ ผมก้อคุยกับเธอทุกวัน แฟสทาม บ้างหล่ะ จนมาถึงปลายปีที่แล้ว เริ่มคุยกันหน่อยลง เธอบอกว่าทำโอที ผมก้อโอเคเพราะผมไว้ใจเค้าไม่คิดมาก จนมาถึง วันที่ผมขึ้นไปกรุงเทพ ผมขึ้นไปหาเธอ ไปทำงานด้วย
เธอไปรับผมมาที่ห้อง ผมก้อยุกับเธอ ได้วันหนึ่งผมก้อเริ่มสังเกต์เทอคุยไลน์ ผมก้อถามคุยกับใคร เธอก้อบอกพี่ที่ทำงาน เป็นเกย์
ผมก้อเชื่อ เพราะไม่อยากคิดมาก หลังจากนั้นผมก้อแอบเห็นเธอก้อยังคุยยุ แล้วก้อลบ ไลน์ที่คุยด้วย และตลอดเวลาเธอยุกับผม ตอนกลางคื่น เธอจะปิดสัญญาอินเตอร์เน็ต
จนมาถึงวันนี้ เธอนอนก่อนผม ผมก้อเล่นอะไรเรื่อยๆแต่นึกยังไงไม่รู้ ผมเอาโทรศัพท์เธอมาเล่น กดรหัสเข้าไปแต่เธอเปลี่ยนรหัสล๊อกเครื่อง แต่ดีที่ผมทำสแกนนิ้วมือ ของผมไว้แล้ว ผมก้อกดดูในไลน์ ก้อได้มาเห็นข้อความ
" ผู้ชายในไลน์ : น่ารักตลอดเลย
   แฟนผม.       : เชอะ..!
   ผู้ชายในไลน์ : ขอกอดหน่อยนะ
                           ที่รัก
พอผมเห็นเท่านั้นแหละผมนี้สั้นหมดทั้งตัว ใจเต้นแรง และเกิดคำถามหลายๆคำถามขึ้นมา คือ เราผิดอะไร
ผมไม่เคยคุยกับใครหรือคนอื่นเลย ใจจริงผมก้ออยากปลุกเธอมาถาม ว่านี้คืออะไร ทำไมถึงทำกันได้ เราผิดอะไร แต่ก้อกลัว กลัวที่จะทะเลาะกัน และ อีกอย่างเธอก้อต้องบอกว่า เป็นพี่ที่ทำงานที่เป็นเกย์ ชัวร์
ผมก้อได้แต่นั่ง ยุในห้องพร้อมกับฟังเพลงพลาง ร้องไห พลาง และก้อคิดว่ามันคงไม่เป็นอย่างที่ผมคิด ผมกลัวเสียเธอไป
(ผมได้นั่งคิดว่าคงเป็นเพราะเราห่างกันตั้ง4 เดือน )
ผมไม่รู้จะต้องทำอย่างไร ผมกลัวเสียเทอไป มันเป็นความผูกพันธ์ ก้อ 7ปีมาแล้ว ทางบ้านเราสองคนก้อรับรู้เรื่องที่เราเป็นแฟนกัน

😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭