ทอง ต่ำว่า 1200 แล้วน่ะคะ เผ่นกันยัง?



ขอออกตัวก่อนนะคะว่าไม่ได้ดีเด่นอะไรเรื่องของ เศรษฐกิจเร้ยยยย ให้ตาย เพียงแต่เห็นพูดๆๆ กันแต่ GDP แล้วจนแล้วจนรอด ก็ไม่รู้เรื่องสักเท่าไหร่ จำๆไปก็แค่ว่า เยอะ=โต/เจริญ น้อย=ถดถอย

ช่วงนี้ เห็นมีการพูดคุยเรื่อง ศก...ดี๊...ดี กับ ศก... แย๊.. แย่ กันมากนะคะ น้องหมวยก็ขออินเทรนด์กะเขาบ้าง แต่ไม่ได้จะมาบอกว่าศก บ้านเรามันดี หรือว่าแย่นะคะ เพราะ ศก จริงๆแล้วมันก็แบ่งกันไปได้หลายระดับ และการค้าขาย ก็แบ่งไปได้หลาย sector ซึ่งถ้าใครยังโชคดีอยู่ ก็ไปได้เรื่อยๆ แต่หลายคนก็ถือว่าไม่ใช่เพราะโชคหรอก เพราะการเมืองที่ยังไม่เสถียร และการนโยบายที่ไม่แน่ชัดทำให้การลงทุนจากต่างชาติ รวมทั้ง SME เดินไปอย่างไร้ทิศทาง

จะว่า "อย่ารอทำกิน อย่าหมิ่นเงินน้อย" มันก็ไม่เชิง การทำมาหากินเลี้ยงชีพชอบไปวันๆ เช่น ปลูกข้าว เลี้ยงหมู จับปลาในแม่น้ำ ฯลฯ ชีวิตสโลวไลฟ ที่ไม่ต้องพึ่งพาเศรษฐกิจโดยรวมก็มีอยู่ แต่มันไม่ใช่ทั้งหมดของประเทศ การมีคณะผู้ปกครองประเทศ การเสียเงินจ่ายภาษีมาโดยตลอด ไม่ใช่ทำเพื่อต้องมาดูแลตัวเองภายหลัง แต่เพื่อความอยู่ดีกินดี แบบมีทิศทาง ซึ่งมันจะไปได้ดี ต้องมีแรงกระตุ้นบาง แรงสนับสนุนบ้าง เปิดช่องทางการค้าเสรี มีสนธิสัญญาที่เป็นธรรมในการนำเข้า-ส่งออก ฯลฯ ต่างๆเหล่านี้ เป็นหน้าที่ของรัฐบาล โดยตรง

เศรษฐกิจโดยรวม ทั้งประเทศนั้น ไม่สามารถใช้รายรับ หรือรายจ่ายของใคร คนใดคนหนึ่งเป็นตัวชี้วัด แต่ใคร คนใดคนหนึ่ง สามารถเพิ่มความเชื่อมั่นได้



ตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจ นั้น หลายคนคงนึกถึง GDP ซะเป็นส่วนใหญ่ แต่ถ้าถามว่า มันคือทั้งหมดหรือเปล่า ครั้งนึง มีสมาชิกเคยให้ความเห็นไว้คร่าวๆ ดังที่เคยได้ตั้งกระทู้ไป ช่วยอธิบายเรื่อง GDP หน่อยค่ะ (คลิ๊กลิงค์ได้เลย)

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้GDP หรือผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ หรือ ผลิตภัณฑ์ในประเทศเบื้องต้น ( gross domestic product) หมายถึง มูลค่าตลาดของสินค้าและบริการขั้นสุดท้ายที่ถูกผลิตในประเทศในช่วงเวลาหนึ่งๆ โดยไม่คำนึงว่าผลผลิตนั้นจะผลิตขึ้นมาด้วยทรัพยากรของชาติใด ซึ่งถูกคิดค้นโดย Simon Kuznets นักเศรษฐศาสตร์ชาวรัสเซีย ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศสามารถใช้เป็นตัวบ่งชี้ถึงมาตรฐานการครองชีพของประชากรในประเทศนั้นๆ

อย่างไรก็ตาม จีดีพี เป็นดัชนีชี้วัดผลิตภัณฑ์มวลรวมของประเทศ แต่ไม่สามารถชี้วัดคุณภาพชีวิตที่แท้จริงได้

การวัดผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ สามารถวัดได้ 2 วิธี ได้แก่

1. การวัดรายจ่าย (Expenditure Approach) ที่จ่ายให้สินค้าและบริการขั้นสุดท้าย

GDP = รายจ่ายเพื่อบริโภค + รายจ่ายเพื่อการลงทุน + รายจ่ายของรัฐบาล + รายจ่ายสุทธิของต่างประเทศที่ซื้อสินค้าผลิตในประเทศ

หรือ GDP = Consumption + Investment + Government spending + (exports – imports)

2. การวัดรายได้ (Resource Cost - Income Approach) ที่ได้จากการขายสินค้าและบริการขั้นสุดท้าย

GDP = ค่าจ้างและเงินเดือนลูกจ้าง + รายได้เจ้าของธุรกิจส่วนตัว + กำไรของบริษัท (รายได้ผู้ถือหุ้น) + ดอกเบี้ย (รายได้เจ้าหนี้) + ค่าเช่า (รายได้เจ้าของสินทรัพย์) + ภาษีธุรกิจทางอ้อม + ค่าเสื่อมราคา + รายได้สุทธิของคนต่างชาติในประเทศ

ภาษีทางอ้อมคือภาษีที่เรียกเก็บจากการขายสินค้าหรือการบริการโดยผู้ที่มีหน้าที่ชำระภาษีโดยตรง (ผู้เสียภาษีคนแรก) สามารถผลักภาระภาษีไปให้บุคคลอื่นได้ เช่น ภาษีสรรพสามิต ภาษีศุลกากร ภาษีมูลค่าเพิ่มซึ้งเป็นรายได้หลักของประเทศ ซึ้ง GDP ( gross domestic product) กับ GP(Gross Profit Margin) มีความหมายต่างกัน GP(Gross Profit Margin)หมายถึง อัตรากำไรขั้นต้น

http://www.stou.ac.th/forum/page/Answer.aspx?idindex=143175

จากที่กล่าวมานี้ และที่ถกกันในกระทู้ก่อน ทำให้พอเดาๆ ได้ว่า ตัวชี้วัดทาง ศก นั้น ไม่ได้ดูจาก GDP เพียงอย่างเดียว และจากที่ลองไปหาๆดู มีตั้งขนาดนี้แหนะ!!!
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ที่มา: http://www.forex4you.com/th/forex/economic-indicators/
หรือลองเปิดดูตามนี้ https://www.instaforex.com/th/macroeconomics

จะให้กล่าวทั้งหมด คงไม่ได้ด้วยสิ ลองอ่านๆดูละกันนะ
ในส่วนของเวบที่ให้มานั้น อาจกล่าวได้ว่า เขาทำเพื่อใช้ในการวิเคราะห์ค่าเงิน เลยทำซะละเอียดยิบเลย
ของไทยเรา จากธนาคารแห่งประเทศไทย ก็ใช่ย่อย ลิสท์ออกมาซะขนาดนี้ ลองดูเอา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้





การที่เราจะบอกว่า  เศรษฐกิจ.. ดี๊...ดี หรือ เศรษฐกิจ.... แย๊... แย่ คงเชื่อถือได้เพียง ศก ในครับเรือน ของใครของมันเท่านั้นแหละค่ะ คงไม่สามารถใช้ความเห็นส่วนบุคคล เป็นเครื่องชี้วัดได้ แต่มีบางคำ ที่สามารถใช้ในการคาดเดาสภาพของเศรษฐกิจทั่วไปได้ดีกว่า ก็คือ "เศรษฐกิจฝืดเคือง" ซึ่งสภาพต่อไป ก็คงจะเป็น "เศรษฐกิจเสื่อมถอย" และ "เศรษฐกิจพัง" เป็นอันสิ้นสุดขบวนการ (หรือบางคนอาจจะมีต่อว่า เศรษฐกิจพังยับเยิน ก็เป็นได้)


ณ ตอนนี้ เศรษฐกิจเริ่มฝืดเคือง แต่ก็ใช่ว่าจะย่ำแย่กันไปทุกคน ทุกหย่อมหญ้า ชีวิตไม่สิ้นต้องดิ้นกันไป ใครดิ้นทัน ก็รอด ใครไม่ทัน ก็ขอให้อย่าเพิ่งหมดกำลังใจนะ ฮึดกันอีกนิดนึง เผื่ออะไรๆ จะดีขึ้นมาโดยเร็ววันนี้

---

กระทู้นี้ ไม่มีสี ไม่มีกลิ่น มีแต่คนน่ารัก

_{ใครๆก็เข้าได้ กติกามีอย่างเดียวคือ อย่าทะเลาะกัน
หากใคร พอใจจะเข้ามามีส่วนร่วม
แบ่งปันความรู้ จะสาระบ้างไม่สาระบ้าง
การเมืองได้ เศรษฐกิจก็ได้ อวดรู้ได้ อวดดีได้ อวดเก่งก็ได้มาเลย.. ชอบ
ชอบอ่าน ชอบเขียน ชอบจิก ชอบกัด ชอบให้คนรักกัน (ฮิ้ววว)
กระทู้นี้ยินดีเปิดให้ทุกคนได้แสดงออกในทางสร้างสรรค์
เพื่อเป็นการสร้างความสัมพันธ์และบรรยากาศอันดีให้แก่กันและกันค่ะ
แขวะได้ แซวะได้ พองาม แต่อย่ามากไป และอย่าโกรธกัน}


ความเดิมตอนที่แล้ว
สัพเพเหระกับหมวยอินดี้ - ทอง