เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาผมมีธุระที่ต้องไปเมืองกาญจน์ ครับ
เลยตัดสินใจว่าจะไปตั้งแต่วันเสาร์ แล้วหาที่พักค้างสักที่นึง

คิดไปคิดมา เลยคิดว่า จะไปกางเตนท์นอนที่อุทยานแห่งชาติเอราวัณ
โดยแผนคือ
ไปเที่ยวน้ำตกห้วยแม่ขมิ้นก่อน
แล้วค่อยกลับมาเที่ยวน้ำตกเอราวัณ และกางเตนท์นอน
ตื่นเช้ามาออกแต่เช้า และไปธุระที่อำเภอท่าเรือ

ก่อนไปก็ทำใจไว้ในระดับนึงแล้วว่าน้ำที่น้ำตกคงไม่เยอะเท่าไหร่
พอไปถึง ทั้งสองที่น้ำไม่เยอะจริงๆครับ
ดูรูปได้ที่โพสต์ถัดไป

แต่เรื่องที่พีคสุดๆ ไม่ใช่เรื่องน้ำ ไม่ใช่เรื่องอากาศร้อน
แต่เป็นเรื่องสันดานน คนล้วนๆ

คือโดยปกติ ผมกางเตนท์นอนเป็นประจำอยู่แล้ว แต่ส่วนใหญ่จะเข้าไปป่าไกลๆที่ต้องเดินๆเยอะๆ
ลำบากหน่อย ไม่ค่อยจะกางเตนท์นอนที่แบบรถเข้าถึง เพราะรำคาญคนไร้มารยาท
ก่อนกางเตนท์ก็แอบเผื่อใจไว้เบาเบาว่าต้องเจอ

หลังจากพระอาทิตย์ตกดิน ผมก็เดินสำรวจบริเวณเพื่อหาที่ถ่ายรูปคืนนี้ ประมาณ ทุ่มนึง ก็เข้ามานั่งในเตนท์ตัวเอง
อากาศค่อนข้างร้อน นั่งเล่นไปเรื่อยๆ และพยายามจะหลับ เพราะตั้งใจจะตื่นมาถ่ายดาวตอนกลางคืน
แต่ก็นอนไม่หลับเพราะอากาศร้อน และยังมีเสียงคนคุยกัน ซึ่งเป็นเรื่องปกติ จนถึงสองทุ่ม ทนไม่ไหวจริงๆ
เลยออกมาถ่ายรูปไปเรื่อยๆ

สามทุ่มเริ่มกลับเข้าไปเตนท์ พยายามที่จะนอนอีกครั้งหนึ่ง เตนท์ข้างๆที่คุยกัน ก็ยังคุยกันไม่หยุด ซึ่งผมก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร
จนกระทั่ง น้องคนนึงพูดว่า "เดี๋ยว เปิด the shock ฟังดีกว่า" ผมได้แต่ภาวนาว่า ไม่นะ ไม่นะ
และสิ่งที่กลัวก็เกิดขึ้น น้องคนนั้นเปิด the shock จาก โทรศัพท์ตัวเอง โดยไม่ใส่หูฟัง เสียงดังมาถึงเตนท์ผม
ซึ่งตอนนั้น สามทุ่มครึ่งกว่าแล้ว ผมทนฟังไปได้สักสิบนาที ก็ตะโกนออกไปเบาๆว่า "โทษนะครับ เบาเสียงด้วยครับ"
น้องเค้าก็เบาเสียง และปิดเสียงไปในที่สุด

เท่านั้นยังไม่พอ เตนท์ที่อยู่ด้านบน เปิดเพลงออกลำโพงและร้องกันอย่างสนุกสนาน จนผมต้องออกไปบอกว่า
Could you please turn your music down just a little bit ซึ่งทั้งกลุ่มเป็นชาวต่างชาติ ทำหน้างงๆ แล้วก็เบาเสียงลง
และก็มีเสียงตะโกนออกมาว่า "ขอโทษครับ" ................ เฮ้ยยย  แกกกกกก  แก เป็นคนไทย ทำไมแกไม่เตือนเพื่อนแก
หลังจากผมหันหลังมา เพลงก็ยังดังเป็นระยะๆ เดี๋ยวเปิด เดี๋ยวปิด น่ารำคาญมาก แต่ก็เหนื่อยเกินจะทำอะไรได้

จริงๆก่อนที่ผมจะไปบอกพวกเปิดเพลงให้เบา ผมพยายามเดินหาเจ้าหน้าที่ทั่วบริเวณ แต่ไม่มีเลยสักคนเดียว !!!!

สิ่งที่สยองกว่านั้นคือ ตั้งแต่ช่วงหัวค่ำที่ผ่านมา ผมต้องทนนอนฟัง เสียงรถมอเตอร์ไซด์เป็นฝูงเร่งเครื่องแข่งกัน
และรถยนต์มากมายขับผ่าน เนื่องจากวันนั้นมีงานที่เขื่อนศรีนครินทร์ และ ถนน ก็ห่างจากลานกลางเตนท์แค่เพียงแม่น้ำกั้น

สรุปว่า ผมนอนฟังเสียงฝูงรถมอเตอร์ไซด์จนถึงเที่ยงคืน นอนไม่หลับเลยทีเดียว เลยออกมาถ่ายรูปดาว ปรากฎว่า
ฟ้ามีแต่ควัน และแสงบริเวณนั้นเยอะมาก ถ่ายรูปอะไรไม่ได้ เลยตั้งใจว่าจะกลับไปนอนแล้ว

กลับมาที่เตนท์ พบนักท่องเที่ยวกลุ่มใหม่ มากางเตนท์ใกล้ๆกัน เริ่มกินเหล้าและดีดกีตาร์ร้องเพลง ดังมากกกกกก
เค้ามากันเป็นกลุ่ม ผมคงไม่กล้าเข้าไปตักเตือนอะไร ได้ไม่คุ้มเสีย

แต่ที่พีคคือ หนึ่งในนั้น ตะโกนด่าเพื่อนตัวเองว่า "ไอ้5 มาเที่ยวหรือมานอน ถ้าจะนอนกลับไปนอนบ้านไป"
ผมนี่สะดุ้งโหยงเลยทีดียว

สรุปอีกรอบว่า เสียงทั้งหมดเงียบไปในเวลา ตีสองครึ่งกว่าๆ เกือบตีสามละ และผมก็ต้องตื่นตอน ตีสี่ครึ่ง

เป็นการมาพักผ่อนที่ไม่ได้พักผ่อนเลย น้ำตกก็ไม่มีน้ำ อากาศก็ปิด ร้อนอีกต่างหาก คนก็ไร้มารยาทเกินขีดจำกัด

ปล.1
อยากจะถามผู้รุ้ว่า ปกติ ถ้าไม่มีงานเขื่อนฯ  มอเตอร์ไซด์ และ รถ วิ่งเสียงดังแบบนี้ทั้งคืนรึเปล่า เพราะจุดกางเตนท์
อยู่ริมน้ำจริง แต่ก็ใกล้ถนนหลักมากกกก  ไม่รู้ว่าคนไปกางเตนท์นอนกันหลับได้ยังไง

ปล.2
ผมเลือกกางเตนท์ด้านที่ไกลทุกสิ่งอย่างที่สุด ปรากฎว่า โซนอื่น นี่หายนะกว่าผมอีก

ปล.3 เชิญชมรูปด้านล่างครับ