ผมเคยได้ยิน ผู้เฒ่า ผู้แก่ เตือนเสมอว่า "ฆ่าแมว บาปเหมือน ฆ่าเณร"

อืมม์... จริงเหรอ...

วันหนึ่ง ผมยืนดูแมวตัวหนึ่ง กำลังนั่งยองๆอยู่บนหลังคาบ้าน
มันหลับตาพริ้ม.. อย่างมีความสุข สงบนิ่ง

โอ.. ดูมันช่างมีความสุขเสียนี่กระไร

มันคงเข้าฌาน ระดับสูงอยู่ จนอาจเข้าใจหลักธรรมะ เกิด แก่ เจ็บ ตาย มีตะบะอันแก่กล้า
ทำให้มี บุญ บารมี เหมือน เณร ที่ถือศีลสิบ

ดังนั้น "ฆ่าแมว" จึงบาปเหมือน "ฆ่าเณร"

ผมเข้าใจแล้ว...

ก่อนผมจะเปล่งวาจาว่า "ผู้ใดเห็นแมว ผู้นั้นเห็นเณร..."

ก่อนจะเดินเอามือไพล่หลัง เดินกลับเข้าบ้าน ด้วยใบหน้าอันสุขุม ปีติยินดี เมื่อได้เห็น แมว...