เล่าสู่กันฟัง ทำไวน์หกใส่ผู้โดยสารชั้นธุรกิจ โดนบอกให้ไปซัก กกน.

ทำไวน์หกใส่ผู้โดยสารชั้นธุรกิจโดนสั่งให้ซักกกน.

ออกตัวก่อนว่าแค่แชร์ประสบการณ์การทำงานด้านบริการจขกทเคยทำงานกับสายการบินดังอันดับต้นๆปีนี้อยู่ที่1 ด้านบริการที่2 ด้านทั่วไป

เราโดนเทรนมาอยู่แล้วค่ะว่าเซอร์วิสต้องเนียบต้องเป๊ะขนาดไหนไม่ว่าจะอยู่Economy class หรือBusiness Class. แต่เขาจะมีรายละเอียดเยอะขึ้นเมื่อเราขึ้นไปทำชั้นBusiness Class ผู้โดยสารไม่ผิดต้องยิ้มและพูดขอโทษเสมอเป็นหลักต้นๆของงานบริการอยู่แล้วค่ะซึ่งจขกทปฏิบัติตามใส่หน้ากากชิวๆอยู่แล้วคนไทยดราม่าเก่ง555 สามารถยิ้มหวานๆพูดเพราะๆหนีออกมาจากสถานการณ์คับขันได้อย่างปลอดภัย

แต่ไม่เก่งเอาตอนนี้แหละค่ะไฟลท์ที่จะเล่าต่อไปนี่เป็นไฟลท์ยาว4 ขาทั้งหมด7วันไปโตเกียว-แอลเอป้ะเข้าให้เลยค่ะขาแรกไม่มีอะไรสบายๆขาที่สองกำลังจะไปแอลเอจขกทได้ทำงานชั้นธุรกิจในขานั้นตอนนั้นเพิ่งเป็นน้องใหม่ในชั้นนั้นเลยค่ะนึกสภาพ ต้องจำเยอะ เวลาน้อยต้องเร็วต้องสะอาดต้องทำให้ครบถ้วนแล้วโอ้โหหัวหน้าดุอย่างกับนายทหารเนี๊ยบอย่างกับผู้จัดการโรงแรมเอาสองอันรวมกันค่ะจากระยะเวลาการทำงานต่อ1 เซอร์วิสคือการเสริฟ1มื้อปกติก็2ชม.- 2ชม.ครึ่งพอทำกับหัวหน้าคนนี้ล่อไป4 ชม.จ้านั้นคือที่เคยเจอและได้ยินมาทุกคนก็ทำใจไว้แล้ว 

ชั้นธุรกิจเต็มก็60 ท่านการทำงานแบ่งเป็นสองฝั่งคนเสริฟฝั่งละ2 คนในการทำงานต้องพร้อมๆกันพยายามอย่าเสร็จก่อนหรือหลังและต้องโอเวอร์แลบ2 คนในฝั่งห้ามทำงานซ้ำกันเสียเวลาค่ะวิธีคือ 
1. แจกถุงเท้า
2. ถามแต่ละคนว่าอยากดื่มน้ำอะไร
3. เตรียมสเต๊ะ
4. เสริฟน้ำก่อนแล้วเสริฟสเต๊ะ(นี่ก็วิ่งไปวิ่งมา) 
5. เก็บจาน
6. เติมน้ำที่สั่งถ้าดื่มหมดแล้วก็เคลียร์ได้ 
7. ถามว่าจะเสริฟอาหารเย็นอยากทานอะไรดีค่ะ
8. ระหว่างนั้นว่างก็เชคห้องน้ำ
9. เตรียมคาร์ทออกไปเสริฟออร์เดริฟกับน้ำเปล่ากับไวน์
10. จัดโต๊ะวางช้อนซ้อมมีดพริกไทยเกลือจานออร์เดริฟจานขนมปังทน้ำเปล่า ไวน์
จัดไปจนครบฝั่งละ30
11. กลับมาเริ่มใหม่ 
12. เก็บจานออร์เดริฟ
13. เติมเครื่องดื่ม
14. พร้อมบอกให้เพื่อนอีกคนทราบว่าผู้โดยสารคนไหนพร้อมรเสริฟให้อีกคนเสริฟอาหาร
15. เอาคาร์ทกลับมาจักระเบียบคาร์ทก็จะพอดีกับที่เพื่อนอีกคนเสริฟไปครึ่งนึง
16. เราเตรียมอาหารหวาน
17.เราออกไปเก็บจานทั้งหมดเริ่มแถวแรกพร้อมเติมเครื่องดื่มไปสัก10คน
18. เพื่อนอีกคนเสริฟของหวานพร้อมช่วยเก็บจาน
19. เก็บจานหมดแจกของหวานหมด
20. เก็บจานของหวานก่อนไปสัก4แถว
21. อีกคนออกทรอลลี่ชีสกับผลไม้(คนครัวจะเตรียมไว้ให้ก่อน)
22. อีกคนพอเก็บจานของหวานหมดก็มาช่วย
23. เสริฟเสร็จเริ่มใหม่1คนถามว่ารับชากาแฟไหมอีกคนชงชากาแฟตามสั่งมาเต็มคาร์ปูลาเต้ดับเบอร์เอสทีดับเบลยูจีโก้ๆร้อนโอ้วมาย
คนจดก็จดแล้วส่งต่อคนชงจนครบก็กลับมาเสริฟ
24. ชากาแฟหมดไปเก็บจานทำความสะอาดโต๊ะ
25. แจกผ้าร้อนเก็บผ้าร้อน 
เป็นอันเสร็จ
โอ้วเชคห้องน้ำทำความสะอาดท้อปอัพทิชชู่แปรงสีฟันหวีฉีดสเปรย์ให้หอมทุกห้องสลับกันทำ

โอเคนั่นคือเซอวิสธรรมดา
แบบไม่ธรรมดาคือมีอาหารญี่ปุ่นคือข้าวกล่องญี่ปุ่นซึ่งมีจำกัดซึ่งเซกเตอร์นี้เป็นอะไรที่คนญี่ปุ่นเยอะๆชาตินิยมไม่กินอาหารอื่นนอกจากอาหารประจำชาติตัวเองอีแอร์ก็หน้าซีดต้องพยายามหาพยายามขายของเพราะผู้โดยเชื้อชาติญี่ปุ่นถ้าดีก็ดีถ้าร้ายก็สุดๆ
เวลาทำข้าวกล่องญี่ปุ่นบนเครื่องยุ่งยากการวางอาหารให้กล่องแต่ละชื้นต้องปราณีตแข่งกับเวลาเพราะเราไม่ได้พรีเซตอาหารมาทุกอย่างต้องใหม่มีน้ำซุปมิโสะอีกต้องใช้คน1 คนจัดจานและอีก1คนเสริฟ สองข้างนอกจากแอร์ที่ออกไปเสริฟประจำข้างของตัวเองอยู่แล้วงงใช่ไหมละคะ ตอนแรกจขกทก็งงนี่แหละมันต้องดูและทำและโดนด่าถึงจะเรียนรู้ได้

ตอนระหว่างเสริฟข้าวกล่องเจ้าปัญหาให้ผู้โดยสารญี่ปุ่นนางก็มีถ้วยชาเขียวแชมเปนน้ำเปล่าและไวน์แดงสารพัดน้ำดื่มว่างระเกะระกะบนโต๊ะอาหารจะเอากล่องอาหารลงยังไงถือมาแล้วไม่มีมือนางก็นั่งง่อยไม่ช่วย 
อะเครอิฉันก็ต้องถือกล่องอาหารญี่ปุ่นมือเดียวแล้วจัดเรียงที่ให้มีที่ว่าง
อย่าบอกนะคะทำไมไม่เก็บน้ำออกไปนางนังดื่มอยู่ทั้งหมดเก็บไม่ได้ค่ะ 
ด้วยเนื้อที่จำกัด และอยู่บนเครื่องบินสภาพอากาศมันแย่นะคะครึ่มๆเครื่องบินเอนตกหลุมอากาศ
ประจวบกับมือนึงของจขกทกำลังจับไวน์แดง(หอย) หล่นตุบลงบนโต๊ะทานข้าวเห็นเลยค่ะว่าไวน์แดงค่อยๆไหลเป็นสโลวโมชั่นจริงอยู่มีผ้าปูโต๊ะมันซับไวน์ได้ส่วนหนึ่งแต่เราทำอะไรไม่ได้นอกจากผู้โดยสารจะหลบและลุกออกมาจากที่นั่งแต่นางนั่งเฉยๆไม่แตะอะไรเลย
มือนึงถือกล่องอาหารอีกมือพยายามเคลียร์เพื่อให้นางลุกออกมา... จขกท. รู้สึกแย่มากค่ะเพราะผู้โดยไม่ช่วยไม่พอเพื่อนที่ทำงานด้วยกันเป็นคนญี่ปุ่นเดินผ่านไปเฉยๆไม่ช่วยแถมไปฟ้องหัวหน้าให้มาจัดการ(ห่าน) หัวหน้าบอกให้หัวหน้าคนญี่ปุ่นไปคุยเราก็ทำเซอร์วิสรีคอฟเวอร์รี่ทั้งหมดเปลี่ยนที่นั่งจัดโต๊ะใหม่เสริฟใหม่อย่างรวดเร็วหาชุดนอนมาให้ใส่แทนชุดเก่าขอโทษก้มหัวหลายรอบปรากฎว่านางนั่งกอดอกไม่กินตลอดงาน

หลังเซอร์วิสเสร็จหัวหน้าคนญี่ปุ่นก็ไปคุยกับผู้โดยแล้วนางกลับมาพร้อมถุงและกกสแลคจขกทเห็นก็ทราบเลยว่าต้องเอาไปทำความสะอาดด้วยความที่ต้องรับผิดชอบก็บอกไปว่าเดี๋ยวไปซักให้ 

นางหัวหน้าก็บอกหน้าที่ยูอยู่แล้วดูยูมาย?
ถามตรู.. พร้อมยื่นถุงพลาสติดเล็กๆข้างในเป็นกกนโหหหหหมันจะอะไรขนาดนั้น

ทราบดีว่าวัฒนธรรมญี่ปุ่นมันแตกต่างจากชาติอื่นแต่นี่มันเอ็กตรีมไปนิดนึง
ต้องก้มหน้าทำทั้งน้ำตาร้องไห้จริงๆค่ะCulture shock กว่าจะซักได้กว่าจะแห้งคนอื่นได้พักได้กินข้าวเราทานอะไรไม่ลงไม่ได้พักด้วยทำเสร็จเริ่มเซอร์วิสที่สองแล้วค่ะร่างแหลกเลยบอกตรงๆ

ลูกเรือหน้าที่หลักคือดูแลความปลอดภัยหน้าที่รองคือเซอร์วิสจริงๆถ้าหัวหน้าเดินมาบอกแล้วเราไม่อยากทำก็บอกไปได้เลยค่ะคนไทยอย่าอมพะนำทำตามที่เขาบอกไปหมดทรมานค่ะไม่คือไม่ได้คือได้เดี๋ยวนี้โลกเผลี่ยนไปเยอะแล้วคนไทยกล้าๆนะคะfatigue ความเหนื่อยล้าก็เป็นความเสี่ยงอย่างนึงถ้าเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นมาสภาพการณ์ตัดสินใจและreaction ของเราก็ช้าวินาทีต่อวินาทีสำคัญค่ะบนเครื่องเงิกๆงั้กๆไม่ใช่แอร์ไลน์อันดับหนึ่งค่ะกล้าๆต้องสู้เพื่อตัวเองค่ะ

เล่าสู่กันฟังประสบการณ์ฝั่งลึกไม่กล้าเสริฟไวน์แดงไปนานมากเลยจริงๆ

(ห้ามพูดพาดพิง
ต้องบอกว่าถอดปีกแล้ว
ประสบการณ์เล่าสู่กันฟัง
เรื่องแต่งขึ้น)

แอร์ดราม่า
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่