ใครที่เป็นสาวกหรือเป็นแฟนคลับวอลดิสนี่ จะว่าผมก็ได้แต่ผมไม่ชอบจริงๆ ในถานะที่เป็นผู้ชมภาพยนต์ทั่วไปคนหนึ่ง
สมัยเด็กผมมีประสบการณ์ที่ดีกับการ์ตูนวอลดิสนี่ ในถานะ ความรักในครอบครัว การมองโลกในแง่ดี ความสดใส พอโตขึ้นก็ตามวัยน่ะครับ ก็หันไปดูหนังตลกบ้างหนังบู๊บ้าง ได้ดูของวอลดิสนี่บ้างเป็นครั้งคราวยอมรับว่าตลอดชีวิตวัยทำงาน ไม่ได้ดูการ์ตูนของวอลดิสนี่มาหลายเรื่อง

แต่คืนหนึ่งผมตัดสินใจเปิดการ์ตูนที่ชื่อ อินไซด์ เอาท์ (Inside Out) (แฟนเพิ่งซื้อมาเพื่อดูด้วยกัน) แต่วันนั้นผมนั่งดูคนเดียว ซึ่งปกติจะนั่งดูหนังกับแฟนแต่แฟนต้องอยู่ทำ OT ตอนแรกคิดว่าก็แค่การ์ตูนของวอล เรื่องหนึ่งดูเพื่อพักผ่อนไม่มีอะไรเหมือนที่เคยดูมา นั่นสิมันจะมีอะไรก็แค่การ์ตูน แต่พอดูไปจนถึงกลางเรื่องเท่านั้นแหละ ผมบ่อน้ำตาแตกแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนปกติไม่ใช้คนบ่อน้ำตาตื้นแบบนั้น ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยร้องไห้เพราะดูการ์ตูนมาก่อน นี่มันการ์ตูนบ้าอะไรเนี่ย คุณลองนึกภาพดูนะ ผู้ชายซึ่งอีกสองปีก็จะ 30 หน้าเหมือนโจร นั่งร้องไห้หน้าจอทีวีที่เปิดการ์ตูนอยู่ เป็นภาพที่ทุเรศมากๆ  หลังจากดูจนจบด้วยด้วยสีหน้าที่เหมือนโดนคนในคุกรุ่มข่มขืน  ผมก็....โอเคไม่ไหวแล้ว เลยเปิด นินจาแอสซาซิน เพื่อปรับอารมณ์ตัวเองให้กลับมาเป็นปกติ ซึ่งดูจบไปหลายครั้งแล้ว

ก็อย่างที่บอกครับจะว่าผมก็ได้แต่ผมไม่ชอบจริงๆ โดยเฉพาะเรื่องอินไซด์ เอาท์