รู้จักเพราะเรื่องนี้เด้งขึ้นมาในหน้าฟีดของเฟซบุ๊คอยู่เรื่อย ก็ซื้อเพราะอยากลองน่ะนะ คาดหวังกลางๆ ค่ะ แต่อ่านจบแล้วรู้สึกเกินคาด

ปกติโอจะเขียนรีวิวนิยาย (กับการ์ตูนอีกติ๊ด) ในบล็อกกับเพจอยู่แล้ว แต่เพจหนูอยู่กันแบบกะทัดรัดสมถะ เรื่องนี้ชอบเลยอยากดันให้คนเห็นเยอะๆ ค่ะ





orange (5 เล่มจบ)
ICHIGO TAKANO เรื่อง/ภาพ ปนัดดา แปล
สำนักพิมพ์พีชคอมมิคส์ ในเครือบงกช
325 บาท

หลังปก เล่ม 1

ฤดูใบไม้ผลิ ตอนนาโฮะอยู่ไฮสคูลปี 2 มีจดหมายฉบับหนึ่งส่งมาจากตัวนาโฮะเองในอีก 10 ปีข้างหน้า โดยเนื้อความจดหมายเป็นคำขอส่งถึงตัวเองตอนอายุ 16 บอกว่า "ไม่อยากให้ทำเรื่องเสียใจภายหลังซ้ำรอยตัวเอง..."

เรื่องราวความรักแนวไซไฟของวัยรุ่นวัยที่เต็มไปด้วยความสดใส ที่มีเมืองมัตสึโมโตะ จังหวัดนางาโนะเป็นฉาก


เกริ่นเอง

เคยทำผิดพลาดกันไหมคะ?

ถ้าเคย อยากจะย้อนกลับไปแก้ไขไหม?


นาโฮะในอีกสิบปีข้างหน้ารู้ว่าตัวเองทำสิ่งที่ผิดพลาดไปตอนอายุสิบหก จนกลายเป็นสิ่งที่ติดค้างในใจมาเนิ่นนาน

จดหมายข้ามเวลาจึงถูกส่งมา เพื่อไม่ให้นาโฮะในปัจจุบันต้องเสียใจซ้ำสอง


ในจดหมายบอกเรื่องราวที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน และสิ่งที่อยากให้นาโฮะทำแทนอดีตที่ตนแก้ไม่ได้

เช้าวันเดียวกับที่นาโฮะได้รับจดหมาย ในห้องก็มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามา ชื่อ นารุเซะ คาเครุ






เพื่อนๆ ในกลุ่ม

มุราซากะ อาซึสะ สาวน้อยอารมณ์ดี มักมาพร้อมกับเครื่องประดับ ที่บ้านทำกิจการร้านขนมปัง

จิโนะ ทาคาโกะ มาดขรึม ตาดุ แต่มีเลือดของนักปกป้องอยู่ในตัว สนิทกับอาซึ แม้ภาพลักษณ์ต่างกัน แต่นิสัยกลับเข้ากันได้ดี ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด

ฮางิตะ ซาคุ หนุ่มแว่น มาดขรึม  นิสัยต่างจากหน้าตา เป็นคนซื่อๆ จนเถรตรงเกินไปในบางครั้ง มักทำให้เพื่อนๆ หัวเราะได้ ชอบโดนอาซึแหย่เล่นเสมอ

ซึวะ ฮิโรโตะ ตัวสูง อารมณ์ดี เป็นนักบอลของชมรม พึ่งพาได้ในยามคับขัน จิตใจดี

และ

ทาคามิยะ นาโฮะ สาวขี้อาย มักขาดกลัวกับการแสดงความรู้สึกออกมาตรงๆ จนทำให้ตัวเองย่ำแย่ในหลายครั้ง





ตัดสินใจชวนคาเครุกลับบ้านด้วยกัน


และคำปรารถนาแรกจากจดหมายคือ

เฉพาะวันนี้อย่าชวนคาเครุเป็นอันขาด

แต่นาโฮะไม่เชื่อ จึงไม่ได้ทำตามคำขอในจดหมาย

ผลลัพธ์ต่อมาทำให้นาโฮะต้องดิ้นรนทำทุกอย่าง

เพื่อไม่ให้เสียใจอีกซ้ำสอง



เรื่องราวของมิตรภาพ ความรัก และชะตากรรม

หาหนทางต่างๆ เพื่อจุดประสงค์เดียว


เส้นทางของรอยยิ้มและน้ำตา





คุยกันหลังอ่าน


จุดเด่นของเรื่องไม่ใช่เรื่องราวลี้ลับยากคาดเดา แต่เป็นความซาบซึ้งของมิตรภาพ และสิ่งที่แต่ละคนมุ่งมั่นและเสียสละเพื่อให้ได้มา


อ่านเล่มหนึ่ง โธ่ ไม่ร้องหรอก อะไรกัน แค่คลอเอ๊งงง

อ่านเล่มสอง จะกินน้ำตาฉันเหรอ บอกเลยยากจ้ะ!

อ่านเล่มสาม ....// พรากๆๆๆ หยิบผ้าขนหนูอุดน้ำตาและน้ำมูก แค่เห็นหน้าตัวละครก็ร้องแล้ว บ้ามาก

เป็นเล่มที่ร้องมากที่สุด อาจเพราะหลายๆ อย่างมันกระทบใจโอพอดี


ช่วงสดใส ทุกอย่างก็สีสวยไปหมด แต่ช่วงมืดมน โดยเฉพาะแววตานี่มันอับแสงจริงๆ นะ


ตัวละครในกลุ่มทุกคนน่ารักค่ะ แม้บางคนบทจะตัวประกอบไปหน่อย แต่โผล่มาทีก็ยิ้มได้ทุกครั้ง


คิดว่าคนที่ชอบแนวอบอุ่น อันอบอวลไปด้วยมิตรภาพ และแรงต่อเติมความหวัง น่าจะประทับใจเรื่องนี้












ขอจบท้ายด้วยบางประโยคที่โอชอบในเรื่อง





ความฝันสมัยวัยหนุ่มสาว ถ้าก้าวผ่านเวลามาสิบปี แล้วย้อนมองกลับไป ก็มักจะพบว่า





ส่วนตัวให้ 4+4+5+4+5 = 22/5 = 4.4 ดาว




*โน้ตสีที่แถมมากับเล่ม 1




** ปกเล่ม 3 เป็นอาบมันต่างจากเล่มอื่นที่อาบด้าน อย่าตกใจ มีปกอาบด้านเล่ม 3 สอดแก้มาไว้กับเล่ม 5 ค่ะ


*** อย่าลืมเปิดปกสี ดูปกในหน้าหลังทุกเล่มนะคะ







แนะนำค่ะ