สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องความรักที่ไม่รู้ว่าจะเลือกเดินไปทางไหนดีมาเล่าให้ฟัง เเละอยากได้ความคิดเห็นดีๆเพื่อที่จะชี้ทางเดินในเรื่องของความรักให้เราได้เดินไปบ้าง
เริ่มกันเลยเนอะ......
เรื่องมันตั้งเเต่ปีที่เเล้วเเละ เเต่จนถึงตอนนี้ก้ยังลืมเค้าไม่ได้เลย คือเราเเอบชอบรุ่นพี่คนนึง ตอนนั้นเราอยู่ปี 1พี่เขาอยู่ปี 3 ตอนนั้นเข้ามหาลัยเเรกๆเราก็ต้องเข้าร่วมกิจกรรมเนอะ เลยได้เจอกัน เเต่ก็ไม่ได้รุ้สึกอะไรนะ พี่เค้าไม่ได้อยู่ในสายตาด้วยซ้ำ เเต่พอกลับหอเท่านั้นเเหล่ะ สิ่งเเรกที่ทำคือ.... เล่นเฟสสิจ๊ะ 555
พี่เค้าเเอดมาจ้าา ก็รับปกติเหมือนกับคนอื่นเเล่ะไม่ได้คิดอะไร เเต่เรามี 2 เฟสอ่ะ พอเข้าอีกเฟสคือ เฮ้ยยยยยยยย !! พี่คนนี้อีกเเล้วจ้าา พอรับแอดปุ๊บพี่เขาก็เข้ามาไลค์รูปโปรเราทุกรูปเลย
ด้วยความที่เป็นคนที่มีมารยาทที่ดี (มั้งนะ ) ก็เลยทักไปขอบคุณที่เขา เราก็เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆ ในใจก็เเบบเหมือนพรมลิขิตอ่ะ (เพื่อนบอกว่าพรมลิขิตตรงไหน ? เเต่สำหรับเราใช่นะ ฮ่าๆๆ... ) พี่เขาทำงานสโม เราก็เลยต้องเจอกันบ่อยๆเพราะปี 1 ก็ต้องเข้ากิจกรรมรับน้อง ว้อมเเสตน นี่เเหละคือปัจจัยสำคัญที่ทำให้เราได้เจอหน้ากันทุกวัน คือเเบบตอนเจอหน้าพี่เขาอ่ะ ทำตัวไม่ถูกเลย คือเขิลลลลลลลล..... มากอ่ะเเกรรรรร ไม่กล้าพูดด้วยไม่กล้าเเม้เเต่สบตา
เจอกันทุกวันก้เริ่มชอบพี่เค้ามากขึ้น มากขึ้น เเละก้มากขึ้น เเต่พอเจอหน้าเราก้ทำเหมือนคนที่ไม่รู้จักกันนะ ไม่รู้จะต้องทำตัวยังไงนี่เนอะ
พี่เขาก็พยายามนะ ที่จะมาเจอเรา นั่งตรงกัน ทำอะไรใกล้ๆเรา เพื่อนบอกว่าเเอบสังเกตเห็นพี่เค้ามองเราบ่อยๆด้วยเเหล่ะ (แบบนี้เราก็คิดเหมือนกันอ่ะดิ ? เข้าข้างตัวเองแป๊ป ) จนวันวาเลนไทน์ปีที่เเล้ว เราชื้อช็อกโกเเลตให้พี่เขาด้วย คุยกันนิดหน่อยเพราะคนเยอะมากกกกกก เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น เเต่เราก็ยังทำเหมือนเดิมนะ เมื่อเจอหน้าก็ไม่กล้าคุยออกเเนวเมินพี่เค้าด้วยวซ้ำ ( ก้คนมันเขิลลลอ่ะ )
.
.
.
.
พอมาวันหนึ่ง เพื่อนที่นั้งข้างๆเราก็เเอบชอบพี่เขาเหมือนกัน นางพยายามทำทุกทางอ่ะ เเอบถ่ายรูป พูดเสียงดังๆเล่นๆกับเพื่อนนางว่าเเอบชอบรัยงี้ เเต่เราก็ยังทำตัวเหมือนเดิม ไม่กล้าสบตา ไม่กล้าคุย ซึ่งเเตกต่างจากนางที่มาแอบชอบพี่เค้าเหมือนกันมากกกก !!!
พอจบกิจกรรมต่างๆๆ เราก็เเบบอยากเลิกคุยกับพี่เค้าเพราะคิดว่า เรื่องระหว่างเราคงเป็นไปไม่ได้หรอก ก็เลยถอยห่างออกมา ประมาณ 2 อาทิตย์อ่ะ เพื่อนเลยบอกว่า ถ้ารักก็ลุยเลย เราก็เริ่มมาคุยกับพี่เค้าใหม่ เเต่เหมือนมาเริ่มนับหนึ่งใหม่เลยอ่ะ เเละอีกหลายเดือนต่อมา นางที่เเอบชอบพี่เค้าก็ทำตัวเป็นเจ้าของพี่เค้า เเละได้รุ้เรื่องว่าเค้าคบกันจ้าาาาา
คือเเบบเราชาอ่ะ ทำอะไรไม่ถูกเลย งั้นเราก็เข้าใจผิดมาตลอดดิว่าเราคิดเหมือนกัน ร้องไห้จาเป็นจาตายไปหลายวันเลยเเหล่ะช่วงนั้น นางก็รู้นะว่าเราก็เเอบชอบ คือพยายามทำทุกทางอะให้เราไปไกลๆทางรักของนาง เราก็เเบบ เอ่อ ในเมื่อเรามันไม่ใช่ก็ควรอยู่ในที่ของเรา !!!
เลิกติดตามเฟสพี่เค้า เเต่ไม่กล้าลบเพื่อนอ่ะ 555 (ใจไม่กล้าพอ )
ก็โทษตัวเองเสมอมาว่าตอนนั้นทำไมเราไม่ขว้าเค้าไว้ จนวันนี้เค้าไปเป็นของคนอื่นเเล้วค่อยเห็นค่า เเต่พี่เค้าก็คงรู้เเล้วมั้งว่าเราชอบ เค้าก็ไม่ค่อยโพสต์อะไรหวานๆ ไม่ขึ้นสถานะด้วย ( นี่คือเเบบขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงยิ่ง )
..... เรื่องก็เป็นไปตามทางของมันเรื่อยๆ เราพยายามเอาใครหลายๆคนเข้ามาในชีวิต เเต่ก็ยังลืมพี่เขาไม่ได้ สุดท้ายก็เลือกที่จะอยู่คนเดียว
จนวันนึงได้เจอคนที่คิดว่าใช่เเล้วอ่ะ เค้าทำให้ลืมคิดถึงเรื่องพี่เค้าได้ เค้าดีมากๆเลย เรานี่เเพ้ความดีของเขาเลยล่ะ เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมาเราเลยตกลงเป็นแฟนกับเขา.....
เเต่พอคบกันมาได้ซักพัก ใจ

!!! ก็ยังลืมพี่เค้าไม่ได้อยู่ดี เเฟนเราเลยบอกว่ารู้สึกแปลกๆ เหมือนเราไม่ค่อยอยากคุยด้วย ไม่ค่อยมีเวลาให้ เค้าก็เลยถามว่า เราอึดอัดรึป่าวที่เราเป้นเเฟนกันเร็วเกินไป ยังไม่ได้เรียนรู้อะไรซึ่งกันเเละกันเลย เราก็เลยบอกว่าเรากลับมาเป็นเพื่อนกันก่อนดีไหม ? เผื่ออะไรๆจะดีขึ้น
( คบกันวันที่ 1 เลิกกันวันที่ 13 !! คือเเบบ ฮ่าๆๆ โสดมาตั้ง 2 ปี จามีแฟนทั้งที เเค่ 13 วัน ชีววิต

สนุกว่ะ เฮ้ยยยยยยย.... +ร้อยไมค์ ) พอเริ่มเป็นเพื่อนปุ๊บก็ได้รู้อะไรหลายๆอย่าง เหมือนเค้าก็ยังลืมเเฟนเก่าไม่ได้เหมือนกัน เเต่เค้าบอกไม่ได้คิดอะไร เเต่การกระทำมันไม่ใช่อ่ะ !!
.
.
เราก็เลยสองจิตสองใจว่าจาเริ่มต้นใหม่กับรักครั้งใหม่ที่ดูเหมือนจาต้องเจ็บอีกรึป่าว หรือว่าควรอยู่คนเดียวกับการยังรักคนที่เค้ามีเจ้าของเเล้วต่อไปโดยที่ไม่ได้คุยกับพี่เขาจาครบปีเเล้ว ?? ( แต่การอยู่คนเดียวก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนะ อยู่มาได้ตั้ง 2 ปีเเล้ว จาอยู่ต่อไปอีกก็คงสบายมากก )
#ถ้าพี่ได้อ่าน อยากบอกว่า พี่เป็นผู้ชายที่ทไลายกำแพงความรักที่หนามากๆลงได้ เเต่เเล้ว พี่กลับไม่ใช่คนที่จะเดินไปพร้อมๆกัน อยากย้อนเวลาได้ ตอนนั้นจะเลือกที่จะจับมือพี่ไว้เเละไม่ปล่อยไปเด็ดขาด แต่มันคงเป็นไปได้เเค่ความฝัน ซึ่งในความเป็นจริงมันโหดร้าย ขอให้พี่รักคนที่พี่เลือกเเล้วนานๆนะคะ พี่ K......
จะจดจำไว้ว่าครั้งหนึ่งเคยรักพี่ ไม่ว่าจากนี้จาเลือกเดินไปทางไหนเเต่พี่จะอยู่ในใจตลอดไปค่ะ
#ขอบคุณนะคะ
รักคนมีเจ้าของผิดมากไหม ?
เริ่มกันเลยเนอะ......
เรื่องมันตั้งเเต่ปีที่เเล้วเเละ เเต่จนถึงตอนนี้ก้ยังลืมเค้าไม่ได้เลย คือเราเเอบชอบรุ่นพี่คนนึง ตอนนั้นเราอยู่ปี 1พี่เขาอยู่ปี 3 ตอนนั้นเข้ามหาลัยเเรกๆเราก็ต้องเข้าร่วมกิจกรรมเนอะ เลยได้เจอกัน เเต่ก็ไม่ได้รุ้สึกอะไรนะ พี่เค้าไม่ได้อยู่ในสายตาด้วยซ้ำ เเต่พอกลับหอเท่านั้นเเหล่ะ สิ่งเเรกที่ทำคือ.... เล่นเฟสสิจ๊ะ 555
พี่เค้าเเอดมาจ้าา ก็รับปกติเหมือนกับคนอื่นเเล่ะไม่ได้คิดอะไร เเต่เรามี 2 เฟสอ่ะ พอเข้าอีกเฟสคือ เฮ้ยยยยยยยย !! พี่คนนี้อีกเเล้วจ้าา พอรับแอดปุ๊บพี่เขาก็เข้ามาไลค์รูปโปรเราทุกรูปเลย
ด้วยความที่เป็นคนที่มีมารยาทที่ดี (มั้งนะ ) ก็เลยทักไปขอบคุณที่เขา เราก็เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆ ในใจก็เเบบเหมือนพรมลิขิตอ่ะ (เพื่อนบอกว่าพรมลิขิตตรงไหน ? เเต่สำหรับเราใช่นะ ฮ่าๆๆ... ) พี่เขาทำงานสโม เราก็เลยต้องเจอกันบ่อยๆเพราะปี 1 ก็ต้องเข้ากิจกรรมรับน้อง ว้อมเเสตน นี่เเหละคือปัจจัยสำคัญที่ทำให้เราได้เจอหน้ากันทุกวัน คือเเบบตอนเจอหน้าพี่เขาอ่ะ ทำตัวไม่ถูกเลย คือเขิลลลลลลลล..... มากอ่ะเเกรรรรร ไม่กล้าพูดด้วยไม่กล้าเเม้เเต่สบตา
เจอกันทุกวันก้เริ่มชอบพี่เค้ามากขึ้น มากขึ้น เเละก้มากขึ้น เเต่พอเจอหน้าเราก้ทำเหมือนคนที่ไม่รู้จักกันนะ ไม่รู้จะต้องทำตัวยังไงนี่เนอะ
พี่เขาก็พยายามนะ ที่จะมาเจอเรา นั่งตรงกัน ทำอะไรใกล้ๆเรา เพื่อนบอกว่าเเอบสังเกตเห็นพี่เค้ามองเราบ่อยๆด้วยเเหล่ะ (แบบนี้เราก็คิดเหมือนกันอ่ะดิ ? เข้าข้างตัวเองแป๊ป ) จนวันวาเลนไทน์ปีที่เเล้ว เราชื้อช็อกโกเเลตให้พี่เขาด้วย คุยกันนิดหน่อยเพราะคนเยอะมากกกกกก เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น เเต่เราก็ยังทำเหมือนเดิมนะ เมื่อเจอหน้าก็ไม่กล้าคุยออกเเนวเมินพี่เค้าด้วยวซ้ำ ( ก้คนมันเขิลลลอ่ะ )
.
.
.
.
พอมาวันหนึ่ง เพื่อนที่นั้งข้างๆเราก็เเอบชอบพี่เขาเหมือนกัน นางพยายามทำทุกทางอ่ะ เเอบถ่ายรูป พูดเสียงดังๆเล่นๆกับเพื่อนนางว่าเเอบชอบรัยงี้ เเต่เราก็ยังทำตัวเหมือนเดิม ไม่กล้าสบตา ไม่กล้าคุย ซึ่งเเตกต่างจากนางที่มาแอบชอบพี่เค้าเหมือนกันมากกกก !!!
พอจบกิจกรรมต่างๆๆ เราก็เเบบอยากเลิกคุยกับพี่เค้าเพราะคิดว่า เรื่องระหว่างเราคงเป็นไปไม่ได้หรอก ก็เลยถอยห่างออกมา ประมาณ 2 อาทิตย์อ่ะ เพื่อนเลยบอกว่า ถ้ารักก็ลุยเลย เราก็เริ่มมาคุยกับพี่เค้าใหม่ เเต่เหมือนมาเริ่มนับหนึ่งใหม่เลยอ่ะ เเละอีกหลายเดือนต่อมา นางที่เเอบชอบพี่เค้าก็ทำตัวเป็นเจ้าของพี่เค้า เเละได้รุ้เรื่องว่าเค้าคบกันจ้าาาาา
คือเเบบเราชาอ่ะ ทำอะไรไม่ถูกเลย งั้นเราก็เข้าใจผิดมาตลอดดิว่าเราคิดเหมือนกัน ร้องไห้จาเป็นจาตายไปหลายวันเลยเเหล่ะช่วงนั้น นางก็รู้นะว่าเราก็เเอบชอบ คือพยายามทำทุกทางอะให้เราไปไกลๆทางรักของนาง เราก็เเบบ เอ่อ ในเมื่อเรามันไม่ใช่ก็ควรอยู่ในที่ของเรา !!!
เลิกติดตามเฟสพี่เค้า เเต่ไม่กล้าลบเพื่อนอ่ะ 555 (ใจไม่กล้าพอ )
ก็โทษตัวเองเสมอมาว่าตอนนั้นทำไมเราไม่ขว้าเค้าไว้ จนวันนี้เค้าไปเป็นของคนอื่นเเล้วค่อยเห็นค่า เเต่พี่เค้าก็คงรู้เเล้วมั้งว่าเราชอบ เค้าก็ไม่ค่อยโพสต์อะไรหวานๆ ไม่ขึ้นสถานะด้วย ( นี่คือเเบบขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงยิ่ง )
..... เรื่องก็เป็นไปตามทางของมันเรื่อยๆ เราพยายามเอาใครหลายๆคนเข้ามาในชีวิต เเต่ก็ยังลืมพี่เขาไม่ได้ สุดท้ายก็เลือกที่จะอยู่คนเดียว
จนวันนึงได้เจอคนที่คิดว่าใช่เเล้วอ่ะ เค้าทำให้ลืมคิดถึงเรื่องพี่เค้าได้ เค้าดีมากๆเลย เรานี่เเพ้ความดีของเขาเลยล่ะ เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมาเราเลยตกลงเป็นแฟนกับเขา.....
เเต่พอคบกันมาได้ซักพัก ใจ
( คบกันวันที่ 1 เลิกกันวันที่ 13 !! คือเเบบ ฮ่าๆๆ โสดมาตั้ง 2 ปี จามีแฟนทั้งที เเค่ 13 วัน ชีววิต
.
.
เราก็เลยสองจิตสองใจว่าจาเริ่มต้นใหม่กับรักครั้งใหม่ที่ดูเหมือนจาต้องเจ็บอีกรึป่าว หรือว่าควรอยู่คนเดียวกับการยังรักคนที่เค้ามีเจ้าของเเล้วต่อไปโดยที่ไม่ได้คุยกับพี่เขาจาครบปีเเล้ว ?? ( แต่การอยู่คนเดียวก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนะ อยู่มาได้ตั้ง 2 ปีเเล้ว จาอยู่ต่อไปอีกก็คงสบายมากก )
#ถ้าพี่ได้อ่าน อยากบอกว่า พี่เป็นผู้ชายที่ทไลายกำแพงความรักที่หนามากๆลงได้ เเต่เเล้ว พี่กลับไม่ใช่คนที่จะเดินไปพร้อมๆกัน อยากย้อนเวลาได้ ตอนนั้นจะเลือกที่จะจับมือพี่ไว้เเละไม่ปล่อยไปเด็ดขาด แต่มันคงเป็นไปได้เเค่ความฝัน ซึ่งในความเป็นจริงมันโหดร้าย ขอให้พี่รักคนที่พี่เลือกเเล้วนานๆนะคะ พี่ K......
จะจดจำไว้ว่าครั้งหนึ่งเคยรักพี่ ไม่ว่าจากนี้จาเลือกเดินไปทางไหนเเต่พี่จะอยู่ในใจตลอดไปค่ะ
#ขอบคุณนะคะ