คือเราเคยเเอบชอบเพื่อนคนหนึ่งในห้อง ไม่เรียกว่าเเอบชอบสิเราทั้งสองเหมือนมีความรู้สึกดีต่อกัน พอความรู้สึกทั้งสองเรากำลังไปได้ดี ก็มีเเม่หญิงคนหนึ่งมาตัดหน้าเเละได้ชวกชิงหวานใจเราไป  เราเคยตั้งกระทู้ที่เเอบชอบไปเมื่อปีที่เเล้ว เเละมันได้กลับมาอีกครั้งคราวนี้มันไม่เหมือนเดิม  ตลอดระยะเวลา1ปีทีาเราอกหักเพราะคนๆเดียว เราได้รู้หลายอย่างเกี่ยวกับความรักเขา เวลาเขามีปัญหาเรื่องความรักกับ ญ นั้นเขาจะมาปรึกษาเราตลอดเพราะเราคือเพื่อนที่สนิทที่สุด ตอนเขาปรึกษาเราเราก็เคยเเอบน้อยใจเเหละ ว่าทำไมไม่เดร์คนที่อยู่ข้างๆบ้าง เเละเราก็เป็นหมาให้กับความรักมันหลายครั้ง  จนตอนนี้ความรักของสองคนนี้ไปกันไม่ได้ เเต่เราไม่รู้นะว่ายังคุยกันอยู่รึป่าว เเต่เท่าที่เขาเล่าให้เราฟัง เหมือนเขาจะฟิวขาดหมดความรู้สึกไปเเล้ว  (เข้าเรื่องเราละ)
     ทีนี้ไอ้เพื่อนรักคนนี้มันก็ชวนเราคุยๆเกือบทุกวันมันทักมาบ้างเราทักไปบ้างเรื่องการบ้านบ้าง เรื่องคนนี้บ้างเหมือนเขาจะพยายามให้เรารู้สึกดีด้วย เเต่ทำไมเรารู้สึกว่าไม่มรอะไรจะคุย จะเล่าเรื่องส่วนตัวไปก็ไม่ได้ ถ้าเกิดเรารู้สึกดีขึ้นมาล่ะ ถ้าเล่าไปเเล้วมันจะมากไปรึป่าว  วันนี้ก็คุยกันนะ เราถามไปว่ากินข้าวรึยังเพราะนางสอบ เเล้วเราก็ไม่รู้จะถามอะไรต่ออีก เหมือนเขาจะไม่ค่อยถามเราส่วนใหญ่เขาจะเล่าเรื่องของเขาให้เราฟังมากกว่า  จนเรารู้สึกเบื่อบ้าง ไม่เบื่อบ้าง อธิบายไม่ถูก ที่พูดมานี้อยากจะรู้ว่าความรู้สึกเเบบนี้มันเเปลว่าอะไร  พยายามคุยเเต่ไม่มีความสุขไม่รู้จะถามอะไร เเต่เวลาเขาทักมาเราก็ดีใจ เเต่เหมือนเราจะตัดใจได้เเล้วมั้ง  ช่วยบอกที