ผมแค่จะมาต่อเรื่องข้อ 10 ในนี้เพราะผมตอบกระทู้นี้ไม่ได้  เห็นว่าเป็นเรื่องดี
http://ppantip.com/topic/34768198
บริษัทที่ผมทำงานเป็นบริษัทข้ามชาติรายใหญ่ของญี่ปุ่นแห่งนึง      ผจก.รายได้ไม่ถึง 1 แสนบาทต่อเดือนส่วนใหญ่จะทำงานงก ๆ  เพื่อบริษัทส่วนมากไม่มีอาชีพอื่นที่ทำรายได้นอกจากงานบริษัทหรือต้นทุนชีวิตที่ดี มากกว่าผจกที่รายได้เกินแสน      แต่ ผจก หรือระดับบริหารที่รายได้เกิน 1 แสนบาท ทำเพื่อตัวเองมากขึ้น   พวกนี้จะมีต้นทุนชีวิตที่ดีกว่าและมีโอกาสมากกว่าพัฒนาตนเองหรือพัฒนารายได้ที่มากขึ้นไปอีก      
คนส่วนใหญ่ที่เป็นหัวหน้าระดับใหญ่ที่มีเงินเดือนเกินแสนส่วนใหญ่เขามีอาชีพอื่นนอกจากที่คุณเห็นเกือบทั้งนั้นแม้จะไม่ทุกคน    ปกติรายได้ของคนเหล่านี้หลักแสนอยู่แล้ว   แต่จะมีรายได้ประเภทอื่นรองรับด้วยและได้เงินมาไม่น้อยเลย  บางทีรายได้ข้างนอกอาจจะหลายแสนหรือมากกว่าเงินเดือนที่ได้รับจากบริษัทซะอีก    ผมยกตัวอย่างที่เห็นมาเช่นระดับผจกใหญ่เขาเปิดบริษัทตรวจประเมินระบบคุณภาพตามบริษัทต่าง  ๆ รายได้หลายแสนบาทต่อเดือน   รายได้ที่ทำงานอยู่บริษัทในปัจจุบันต่อเดือนก็หลายแสนบาทแล้ว + รายได้ข้างนอกหลายแสน        เปิดบริษัทรับเหมาซ่อมติดตั้งขายเครื่องจักรภายนอก  เงินเดือนปัจจุบันก็หลักแสน  รายได้ข้างนอกก็หลักหลายแสนถึงหลักล้านต่อเดือนถ้าขายเครื่องจักรนำเข้าได้เยอะ
หรือ ผจก คนนึงเปิดบริษัทอยู่ข้างนอกทำรับเหมาก่อสร้างตามโรงงาน  อีกคนที่เห็นก็ทำร้านค้าวัสดุก่อสร้างรายได้หลายแสนบาทต่อเดือนนอกจากเงินเดือนที่รับหลักแสนบาท ที่ผมทราบเพราะผมทำงานเป็นวิศวกรในนี้  แต่พอดีผมทำธุรกิจที่มียอดขายหลายแสนจนเกือบบถึงหลักล้านต่อเดือน   จึงมีโอกาสคุยกับ ผจกระดับบริหารบางคนที่รับผมเข้าทำงานเรื่องพวกกนี้ เพื่อขอความรู้จากเขา   ถ้าผมไม่ได้มีรายได้ขนาดนั้นผมก็คงไม่มีโอกาสคุยเรื่องนี้พวกนี้กับเขาก็ได้เพราะเขาคงไม่มีอะไรคุยกับเราไปต่อยอด
คือบางท่านอาจจะมาบอกว่าแล้วที่ผมมาบอกทำไม  หรือแค่ยืนยันว่าจริง          คือผมบอกให้เป็นแนวทางสำหรับคนที่ทำงานว่าคนที่เป็นผู้บริหารระดับสูงเขาคิดอย่างไร ทำอย่างไรจึงมีรายได้มากขนาดนั้น       ด้วยต้นทุนที่ดีความคิดที่ดีมีคอนเนกที่ดีเขาก็ต่อยอดเขาไปได้            วันวันคุณอาจจะเห็นเขาทำงานแต่บางทีเขากำลังทำงานต่อยอดธุรกิจของเขาก็เป็นไปได้เช่นกัน ระดับบริหารค่าโทรฟรี รถใช้ฟรี น้ำมันฟรี บางทีบินฟรี อื่น ๆ อีกมากมายที่เขามีต้นทุนที่ดีกว่าระดับผจก ระดับล่างหรือพนักงาน     เพราะผจกหรือพนักงานบางคนทุ่มเทหรือเครียดเรื่องงานแต่แทบไม่ได้คิดเรื่องงานของตัวเองเลย    ผมผ่านเลยจุดนั้นไปแล้วนั่งคุยกับเพื่อนขำ  ๆ     เพราะคนที่ระดับใหญ่กว่าเขาอาจเครียดเรื่องธุรกิจของเขาอยู่ก็ได้ ไม่ใช่งานบริษัทที่เขาทำ     คือคนเรามันต่างกันคนละมุมมองไงครับ

สิ่งที่ได้จากการเห็นพวกเขามีรายได้หลายแสนบาทจากการเป็นผู้บริหารแน่นอนละเขามีต้นทุนการศึกษาที่ดีบางคนเรียนต่างประเทศ จบการศึกษาสูง ระดับภาษาดี จบมหาลัยที่ดี  ซึ่งสิ่งเหลานี้คนส่วนใหญ่อาจไม่มีโอกาสนั้น    แต่มุมมองเขาแตกต่างออกไปจาก ผจกระดับล่างที่เงินเดือน 5หมื่น ไม่เกินแสนที่คนเหล่านั้นยังทำงานหามรุ่งหาค่ำเครียดเรื่องงานกับบริษัทพาลลงกับลูกน้อง  ยังคิดเรื่องรายได้ของตนมาลงทุนกับกองทุนLTF เพราะโดนหักภาษีเยอะ          แต่ระดับบริหารที่ไปต่อยอดรายได้สูง ๆ   การทำธุรกิจเพื่อต่อยอดให้มีรายได้หลายแสนหรือหลักล้านบาทต่อเดือน  เขาไม่ได้มองเพียงระดับเดียวแค่พนักงานหรือผจกระดับล่าง          ผมเห็มนุษย์เงินเดือนหลายคนอยากมีอาชีพเสริม    มักจะมองแค่งานขายของเล็ก ๆ  เช่นกาแฟหรือขายของออนไลน์ ขายของตามตลาดนัด   ซึ่งถ้าเป็นระดับบริหารเขาไม่มองตรงนี้เนื่องจากรายได้ที่เขาทำมันมีมูลค่าเทียบเท่าหรือมากกว่าเงินเดือนหลายแสนที่เขาได้รับอยู่    คือเขาคิดยังไงที่เขาจะต่อยอดรายได้ของเขาให้มากขึ้นกว่าที่ได้รับ            
ถ้าเรามัวแต่คิดขายของโดยเฉพาะขายของตามที่เช่า  รายได้จะไม่มากนักบางทีเป็นแค่อาชีพเสริมและบางทีมันขึ้นกับเศรษฐกิจดีไม่ดี คนอยากซื้อหรือไม่อยากซื้อ       แต่ที่ผู้บริหารระดับสูงเขามองอีกมุมนึงคือเขาอาจลงทุนด้วยเงินลงทุนสูงไปเลยเพราะเขามีต้นทุนที่มากกว่าคนอื่นมีเงินทุนหรือช่องทางที่ดีอยู่แล้ว       หรืออีกแนวนึงที่นิยมคือลงทุนต่ำมากเช่นเปิดบริษัทอบรม บริษัทที่ปรึกษา บริษัทรับเหมา หรืออื่น การลงทุนที่ต่ำแต่อาศัยคอนเนกชั่นรวมถึงอาศัยความสามารถเฉพาะทางของตนทำให้มีรายได้สูงหลายแสนหรือหลักล้าน      มากกว่าจะลงทุนขายของที่ต้องอาศัยต้นทุนหรือมีความเสี่ยงแต่ผลตอบแทนต่ำ   อยากให้คนมองธุรกิจที่กว้างมากขึ้นมากกว่าที่ทุกคนจะมามุ่งขายของกันอย่างเดียว