เราอยากขอ คหสต. ของหลายๆคน ว่าควรทำยังไงกับเหตุการจิตใจหวั่นไหวกับเพื่อนตัวเอง
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า
ตอนที่เราอยู่ ม.ต้น เราเคยแอบชอบผู้ชายคนนึงเขาชื่อเบส เบสเป็นคนเงียบๆไม่ชอบพูด ชอบฟัง (เท่าที่สังเกตุตอนนั้นที่ไม่รู้จัก) ตอนนั้นพวกผู้ชายรุ่นเดียวกันจะมีกลุ่มที่ใหญ่มากเนื่องจากจะเล่นด้วยกันทุกห้อง แต่เบสก็เป็นคนเงียบๆไม่ได้ดื้อออกหน้าออกตาเหมือนผู้ชายห้องเรา 5555(ห้องเราดื้อกว่าทุกห้องเพราะห้องสุดท้าย)
เราก็ชอบบีมาจนที่โรงเรียนจะมีการติวสอบO-Net
เราได้นั่งมกล้เบสค่ะ หลังจากนั้นเราก็สนิทกับเขามากเรื่อยๆ พองานติวเสร็จเราก็แยกย้ายกลับห้องเดิมเรียนตามปกติ แต่ถึงอย่างนั้นเบสเองก็คอยแกล้งเราตลอด เราเป็นคนอ้วนค่ะแต่ไม่มากเท่าไหร่(แต่ก็กว่าเพื่อนในกลุ่ม) เวลาเจอกันก็จะหยอกตลอดแต่ไม่ได้หยอกมากมายเหมือนเพื่อนในห้องเขา
พอถึงตอนจบ ม.3นี่แหละค่ะ ไอ้เราก็ใจแป้วไปแล้วว่าจะไม่ได้เจอกันอีก หึหึ ที่ไหนได้ เรียนห้องเดียวกัน พวกเพื่อนผชแยกย้ายกันไปหมด เด็กเก่าถูกจับมาเรียนห้องเดียวกันหมดสะส่วนใหญ่พวกเด็กใหม่แตกกระจายไปห้องอื่น ในห้องจะมีผชไม่ถึง10คน ตอนขึ้นมปลาย เราเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเบสมากเพราะเราห่างกันไปช่วงปิดเทอมเราเองก็ไม่ได้สนใจ สนใจก็แต่ผชวันสงกราน (แรดเลย) 5555555
เปิดเทอมมาเราก็ไม่ได้อะไรกับเบสมากก็คุยตามประสาเพื่อนปกติ จนขึ้นม5 กลุ่มเราจะเป็นผญแมนๆ แต่ก็แรดทุกคน555 เรามีกันไม่มากค่ะ แต่เราดื้อมากกว่ากลุ่มใหญ่ เราเริ่มสนิทกับเพื่อนผชในห้องมากขึ้น เพราะเราหลังห้องหมดพวกผชเองก็เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยกับเรา (เราเฟลนรี่กับคนแมนๆไม่ค่อยเล่นกับพวกแบ้วใส) จนมีช่วงที่เราจะนัดกับพวกผชไปกินเลี้ยงสอบเสร็จเทอม1 ก็นั่นแหละค่ะ เมาเละเทะเลยค่ะ ไปกินอยู่สระน้ำ ก็เอาหละเมาตี1เล่นน้ำกันจนสร่าง ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน พอปิดเทอมก็แยกย้ายกันอยู่ไปค่ะ พอเปิดเทอมมาจะเป็นช่วงกีฬาสี เป็นสตาฟค่ะ ก็เนี่ยแหละค่ะพวกในห้องก็ไม่ทำอะไรกัน กลุ่มเรากับพวกผชก็ทำทุกอย่างค่ะตั้งแต่แสตน ทาสี กองเชียร์ ร้องเพลง ทุกอย่างที่สตาฟควรจะทำ ทำให้เราเจอกันเสาอาทิตบ่อยขึ้น พอกีฬาสีจบ เราก็กินเลี้ยงกันค่ะ กีฬาสีวันที่30 ธค ก็กินเลี้ยงกันจนเละเทะเลยพอวันที่31เราก็ไปกินเค้าดาวที่บ้านเพื่อนผญก็มีเพื่อนผชบางคนมา เราก็กินจนช่วง4ทุ่ม เราเห็นเบสขี่รถผ่านค่ะ (บิ้กไบค์) มากับผญสวยๆคนนึงขาวหุ่นดี ใจเราตอนนั้นฮวบเลยค่ะ ทั้งที่ผ่านมาเรามีแฟนมา3-4คน เราสนิทกับเพื่อนทุกคนเราคิดว่าเรารู้สึกกับเบสมากกว่าคนอื่นจริงๆหรอ จนเมื่อสัปดาก่อนเราทำวงดนตรีกันมาสักพักเราไปที่ห้องซ้อมกันตามปกติ แต่บังเอิญวันนั้นเราเอารถไปซ่อมเพราะล้มมา เราก็รออยู่บ้านคือบ้านกับที่ซ้อมจะอยู่ไกลกันมากเราเลย "เออเดี๋ยวพวกไปก่อนเลยจะตามไปหรอก" เพื่อนอีกคนเลยถามมา "แล้วจะไปยังไง" "รถเมล์ดิวะ" (คือมันมี2คันที่ไม่มีคนซ้อนคือเบสกับอาร์ม ไอ้อาร์มไม่ชอบให้มีคนซ้อนมัน มันบอกว่าขับยาก) "ไอ้สัสเวลาเดินจากปากซอยเข้าไปมันไกลนะเว้ย" "
จะให้กูซ้อนหรอบอกเลี้ยวยากไม่ใช่ไงวะ" "เนี่ยก็ซ้อนไอ้เบสดิ" เราก็มองไปหาเบสมันก็ไม่ได้มีอาการอะไรก็ยิ้มหัวเราะเราด่ากัน "มันจะให้กูซ้อนหรอแฟนมันจะไม่ตบกูตายหรอวะ" ไอ้เบสได้ยินแบบนั้นก็ชักสีหน้า "พ่ออะเลอะเทอะแฟนเฟินไร" เราไม่รู้นะแต่เวลาที่เราแซวเรื่องแฟนมันกลับเป็นเราเองที่เจ็บ
สรุปเราก็ซ้อนมันมา พอขากลับเราก็บอกกลับเองได้
ไอ้อาร์มบอก "ไอ้เบสมันไปส่งได้ แค่พ่อจะด่าไหม" "บ้าพ่อกูก็เห็นพวกตลอดจะด่าทำไมวะ" "ให้ไอ้เบสไปส่งอะดีแล้วเดินไกลนะจากนี้ไปปากซอย" เราเลยหันไปหาไอ้เบสที่กำลังถอยรถออกมา "จะไปส่งไหม" มันก็หยุดรถหันมาบอกเรา "ไม่ไปส่งแล้วจะกลับยังไงรีบขึ้นเร็วๆยิ่งอ้วนอยู่เดี๋ยวผอมนะเดินอะ" เราขึ้นไปซ้อนรถมันค่ะ เราแบบหนาวมากเราเลยบอก "หนาวขอเกาะได้ไหม" มันก็พยักหน้า เราก็เกาะเลยค่ะคือเบาะคนซ้อนมันจะสูงกว่ามากเราก็เกาะไหล่มันแล้วซบหลัง พอถึงบ้านมันก็บอกเราว่า "อ้วนยังหนาวได้อีกหรอ แต่ดีแล้วกูชอบที่อ้วนแบบนี้" ในความรู้สึกเราแบบ พูดแบบนี้อีกแล้วหรอวะ บ่อยมากที่มันจะพูดกับเราแบบนี้ 'ไม่กินหรอก กินเลยเดี๋ยวผอม' 'อ้วนแบบนี้ดีแล้วกูชอบเล่น' 'โหพุงเยอะแต่ดีกูชอบเล่น' 'แขนใหญ่วะแต่นิ่มอยากเล่น' 'ขอจับเหนียงหน่อยน่ารัก'
ทุกคำที่มันพูดออกมาเราเองกลับไม่เคยโกรธกลับดีใจที่มันไม่รังเกียจในสิ่งที่เราเป็น มันกลับอยากให้เราเป็นแบบนี้ แต่เราเองก็อยากสวยอยากดูดีแบบแฟนมันนะ
เพื่อนในห้องจะชอบแซวว่าเราเป็นคู่จิ้นกัน เพราะทั้งห้องมันเล่นใกล้เราคนเดียวคนอื่นมันไม่ถึงเนื้อถึงตัวถึงจริงก็มีแค่ต่อยกับตีและดึงผม แต่กับเราทำทุกอย่าง
ล่าสุดเมื่อสองวันที่แล้ว เราดูหนังในโทรศัพในห้อง เบสก็จากนั่งหลังก็มานั่งข้างๆเราแบบติด นั่งไปสักพักมันก็มาหยิกพุงเรา เพื่อนที่แอบชอบเบสมันมองเราแรงมากเราเลยบอก อย่าเล่นดูก็ดูไป มันก็บอกมาว่า ทำไมอะกูจะเล่นอะอยู่เฉยๆ คำพูดมันถือเป็นคำสั่งที่สั่งเราได้ เราก็นั่งดูไป คือดูหนังผีแล้วหลายคนมุงค่ะเรานั่งกลางเลยเราบอกโอ้ยเบสไม่กลัวหรอวะกูจะตายละมันบอกอย่ากาก เราชักสีหน้ากลัวจริงจังเลยมือซ้ายดึงแขนเสื้อมัน มือขวาก็เกาะแขนมันไว้ (มันนั่งไขว่ห้างแล้วเอาแขนชันคางไว้) แล้วหน้ามันกับหน้าเราจะใกล้กันมาก มันก็บอก "เดี๋ยวจบแล้วเนี่ยแปบเดียวเอง เดี๋ยวดูหนังตลกกันไปทำงานรอก็ได้ เสร็จจะเรียก" เราก็ "ถ้าจะจบกูดูต่อก็ได้" "กลัวแล้วจะฝืนทำไม ออกไปๆ" มันก็จีบต้นแขนเราแล้วให้เราออกไปนั่งนอกวงแต่ก็ข้างๆมันอยู่ดี วันนี้มันแกล้งเราตีแขนเจ็บมากค่ะ มันก็ขอโทษแบบยกใหญ่มากกก เราไม่เคยโกรธมันเกิน5วิเลย รู้ตัวอีกทีก็เผลอยิ้มออกไปทั้งที่เจ็บ เรารู้อยู่แก่ใจนะเขารักแฟนเขามากตอนนี้แฟนเขาไปอยู่ต่างจังหวัดเราถามเขาก็บอกคิดถึง เราเองก็ไม่รู้จะทำยังไงในใจเรารู้ดีว่าเพื่อนยังไงก็เพื่อน ไม่ว่าใครก็บอกเราแบบนั้น เพื่อนสนิทยังไงมันก็ได้แค่สนิท
ปล. เราไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะตรงอะไรกับใครสักนิดไหม คือเราอยากรู้อะจะจัดการความรู้มึกตังเองยังไง ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับพวกคุณ จะทำยังไง จะเคลียความรู้สึกยังไง
ชอบเพื่อนสนิททำยังไงดีค่ะ
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า
ตอนที่เราอยู่ ม.ต้น เราเคยแอบชอบผู้ชายคนนึงเขาชื่อเบส เบสเป็นคนเงียบๆไม่ชอบพูด ชอบฟัง (เท่าที่สังเกตุตอนนั้นที่ไม่รู้จัก) ตอนนั้นพวกผู้ชายรุ่นเดียวกันจะมีกลุ่มที่ใหญ่มากเนื่องจากจะเล่นด้วยกันทุกห้อง แต่เบสก็เป็นคนเงียบๆไม่ได้ดื้อออกหน้าออกตาเหมือนผู้ชายห้องเรา 5555(ห้องเราดื้อกว่าทุกห้องเพราะห้องสุดท้าย)
เราก็ชอบบีมาจนที่โรงเรียนจะมีการติวสอบO-Net
เราได้นั่งมกล้เบสค่ะ หลังจากนั้นเราก็สนิทกับเขามากเรื่อยๆ พองานติวเสร็จเราก็แยกย้ายกลับห้องเดิมเรียนตามปกติ แต่ถึงอย่างนั้นเบสเองก็คอยแกล้งเราตลอด เราเป็นคนอ้วนค่ะแต่ไม่มากเท่าไหร่(แต่ก็กว่าเพื่อนในกลุ่ม) เวลาเจอกันก็จะหยอกตลอดแต่ไม่ได้หยอกมากมายเหมือนเพื่อนในห้องเขา
พอถึงตอนจบ ม.3นี่แหละค่ะ ไอ้เราก็ใจแป้วไปแล้วว่าจะไม่ได้เจอกันอีก หึหึ ที่ไหนได้ เรียนห้องเดียวกัน พวกเพื่อนผชแยกย้ายกันไปหมด เด็กเก่าถูกจับมาเรียนห้องเดียวกันหมดสะส่วนใหญ่พวกเด็กใหม่แตกกระจายไปห้องอื่น ในห้องจะมีผชไม่ถึง10คน ตอนขึ้นมปลาย เราเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเบสมากเพราะเราห่างกันไปช่วงปิดเทอมเราเองก็ไม่ได้สนใจ สนใจก็แต่ผชวันสงกราน (แรดเลย) 5555555
เปิดเทอมมาเราก็ไม่ได้อะไรกับเบสมากก็คุยตามประสาเพื่อนปกติ จนขึ้นม5 กลุ่มเราจะเป็นผญแมนๆ แต่ก็แรดทุกคน555 เรามีกันไม่มากค่ะ แต่เราดื้อมากกว่ากลุ่มใหญ่ เราเริ่มสนิทกับเพื่อนผชในห้องมากขึ้น เพราะเราหลังห้องหมดพวกผชเองก็เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยกับเรา (เราเฟลนรี่กับคนแมนๆไม่ค่อยเล่นกับพวกแบ้วใส) จนมีช่วงที่เราจะนัดกับพวกผชไปกินเลี้ยงสอบเสร็จเทอม1 ก็นั่นแหละค่ะ เมาเละเทะเลยค่ะ ไปกินอยู่สระน้ำ ก็เอาหละเมาตี1เล่นน้ำกันจนสร่าง ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน พอปิดเทอมก็แยกย้ายกันอยู่ไปค่ะ พอเปิดเทอมมาจะเป็นช่วงกีฬาสี เป็นสตาฟค่ะ ก็เนี่ยแหละค่ะพวกในห้องก็ไม่ทำอะไรกัน กลุ่มเรากับพวกผชก็ทำทุกอย่างค่ะตั้งแต่แสตน ทาสี กองเชียร์ ร้องเพลง ทุกอย่างที่สตาฟควรจะทำ ทำให้เราเจอกันเสาอาทิตบ่อยขึ้น พอกีฬาสีจบ เราก็กินเลี้ยงกันค่ะ กีฬาสีวันที่30 ธค ก็กินเลี้ยงกันจนเละเทะเลยพอวันที่31เราก็ไปกินเค้าดาวที่บ้านเพื่อนผญก็มีเพื่อนผชบางคนมา เราก็กินจนช่วง4ทุ่ม เราเห็นเบสขี่รถผ่านค่ะ (บิ้กไบค์) มากับผญสวยๆคนนึงขาวหุ่นดี ใจเราตอนนั้นฮวบเลยค่ะ ทั้งที่ผ่านมาเรามีแฟนมา3-4คน เราสนิทกับเพื่อนทุกคนเราคิดว่าเรารู้สึกกับเบสมากกว่าคนอื่นจริงๆหรอ จนเมื่อสัปดาก่อนเราทำวงดนตรีกันมาสักพักเราไปที่ห้องซ้อมกันตามปกติ แต่บังเอิญวันนั้นเราเอารถไปซ่อมเพราะล้มมา เราก็รออยู่บ้านคือบ้านกับที่ซ้อมจะอยู่ไกลกันมากเราเลย "เออเดี๋ยวพวกไปก่อนเลยจะตามไปหรอก" เพื่อนอีกคนเลยถามมา "แล้วจะไปยังไง" "รถเมล์ดิวะ" (คือมันมี2คันที่ไม่มีคนซ้อนคือเบสกับอาร์ม ไอ้อาร์มไม่ชอบให้มีคนซ้อนมัน มันบอกว่าขับยาก) "ไอ้สัสเวลาเดินจากปากซอยเข้าไปมันไกลนะเว้ย" "
สรุปเราก็ซ้อนมันมา พอขากลับเราก็บอกกลับเองได้
ไอ้อาร์มบอก "ไอ้เบสมันไปส่งได้ แค่พ่อจะด่าไหม" "บ้าพ่อกูก็เห็นพวกตลอดจะด่าทำไมวะ" "ให้ไอ้เบสไปส่งอะดีแล้วเดินไกลนะจากนี้ไปปากซอย" เราเลยหันไปหาไอ้เบสที่กำลังถอยรถออกมา "จะไปส่งไหม" มันก็หยุดรถหันมาบอกเรา "ไม่ไปส่งแล้วจะกลับยังไงรีบขึ้นเร็วๆยิ่งอ้วนอยู่เดี๋ยวผอมนะเดินอะ" เราขึ้นไปซ้อนรถมันค่ะ เราแบบหนาวมากเราเลยบอก "หนาวขอเกาะได้ไหม" มันก็พยักหน้า เราก็เกาะเลยค่ะคือเบาะคนซ้อนมันจะสูงกว่ามากเราก็เกาะไหล่มันแล้วซบหลัง พอถึงบ้านมันก็บอกเราว่า "อ้วนยังหนาวได้อีกหรอ แต่ดีแล้วกูชอบที่อ้วนแบบนี้" ในความรู้สึกเราแบบ พูดแบบนี้อีกแล้วหรอวะ บ่อยมากที่มันจะพูดกับเราแบบนี้ 'ไม่กินหรอก กินเลยเดี๋ยวผอม' 'อ้วนแบบนี้ดีแล้วกูชอบเล่น' 'โหพุงเยอะแต่ดีกูชอบเล่น' 'แขนใหญ่วะแต่นิ่มอยากเล่น' 'ขอจับเหนียงหน่อยน่ารัก'
ทุกคำที่มันพูดออกมาเราเองกลับไม่เคยโกรธกลับดีใจที่มันไม่รังเกียจในสิ่งที่เราเป็น มันกลับอยากให้เราเป็นแบบนี้ แต่เราเองก็อยากสวยอยากดูดีแบบแฟนมันนะ
เพื่อนในห้องจะชอบแซวว่าเราเป็นคู่จิ้นกัน เพราะทั้งห้องมันเล่นใกล้เราคนเดียวคนอื่นมันไม่ถึงเนื้อถึงตัวถึงจริงก็มีแค่ต่อยกับตีและดึงผม แต่กับเราทำทุกอย่าง
ล่าสุดเมื่อสองวันที่แล้ว เราดูหนังในโทรศัพในห้อง เบสก็จากนั่งหลังก็มานั่งข้างๆเราแบบติด นั่งไปสักพักมันก็มาหยิกพุงเรา เพื่อนที่แอบชอบเบสมันมองเราแรงมากเราเลยบอก อย่าเล่นดูก็ดูไป มันก็บอกมาว่า ทำไมอะกูจะเล่นอะอยู่เฉยๆ คำพูดมันถือเป็นคำสั่งที่สั่งเราได้ เราก็นั่งดูไป คือดูหนังผีแล้วหลายคนมุงค่ะเรานั่งกลางเลยเราบอกโอ้ยเบสไม่กลัวหรอวะกูจะตายละมันบอกอย่ากาก เราชักสีหน้ากลัวจริงจังเลยมือซ้ายดึงแขนเสื้อมัน มือขวาก็เกาะแขนมันไว้ (มันนั่งไขว่ห้างแล้วเอาแขนชันคางไว้) แล้วหน้ามันกับหน้าเราจะใกล้กันมาก มันก็บอก "เดี๋ยวจบแล้วเนี่ยแปบเดียวเอง เดี๋ยวดูหนังตลกกันไปทำงานรอก็ได้ เสร็จจะเรียก" เราก็ "ถ้าจะจบกูดูต่อก็ได้" "กลัวแล้วจะฝืนทำไม ออกไปๆ" มันก็จีบต้นแขนเราแล้วให้เราออกไปนั่งนอกวงแต่ก็ข้างๆมันอยู่ดี วันนี้มันแกล้งเราตีแขนเจ็บมากค่ะ มันก็ขอโทษแบบยกใหญ่มากกก เราไม่เคยโกรธมันเกิน5วิเลย รู้ตัวอีกทีก็เผลอยิ้มออกไปทั้งที่เจ็บ เรารู้อยู่แก่ใจนะเขารักแฟนเขามากตอนนี้แฟนเขาไปอยู่ต่างจังหวัดเราถามเขาก็บอกคิดถึง เราเองก็ไม่รู้จะทำยังไงในใจเรารู้ดีว่าเพื่อนยังไงก็เพื่อน ไม่ว่าใครก็บอกเราแบบนั้น เพื่อนสนิทยังไงมันก็ได้แค่สนิท
ปล. เราไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะตรงอะไรกับใครสักนิดไหม คือเราอยากรู้อะจะจัดการความรู้มึกตังเองยังไง ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับพวกคุณ จะทำยังไง จะเคลียความรู้สึกยังไง