กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...
มีเสือสาวตัวหนึ่ง เป็นหัวหน้าฝูง หากินอยู่ในป่าที่อุดมสมบูรณ์ พรั่งพร้อมด้วยมิตรสหายและลูกฝูง
ดูเหมือนมันน่าจะมีความสุขดี แต่มันกลับรู้สึกเหงา ชีวิตมันเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง เสือสาวหันมองรอบข้าง แล้วเห็นสัตว์ต่างๆ และลูกฝูงต่างอยู่กันเป็นคู่ มีลูกตัวเล็กๆ วิ่งเล่นรอบตัว สัตว์เหล่านั้นมีครอบครัวและดูมีความสุข เมื่อยามค่ำสัตว์เหล่านั้นก็ต่างก็แยกย้ายกลับรังนอน พร้อมครอบครัว เสือสาวนึกขึ้นได้ว่า ที่เราเหงาเพราะเราขาดคู่ใข่ไหม...
เสือหนุ่มๆ มาแวะเวียนหลายตัวแต่มันก็ไม่สนใจ...เสือสาวยังคงทำหน้าที่จ่าฝูงและอยู่ตัวเดียวเรื่อยมา
อยู่มาวันหนึ่ง เสือสาวไปวิ่งเล่นจนถึงริมทะเล มันได้เจอกับโลมาหนุ่มตัวหนึ่ง...หลังจากได้คุยกัน เสือสาวรู้สึกอิจฉาชีวิตของโลมามากมันช่าง อิสระ เสรี ไร้กรอบและขอบเขต...หลังจากนั้นเสือกับโลมาก็คุยกันบ่อยขึ้น จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี เสือมีความสุขทุกครั้งเมื่อได้คุยกับโลมา จนมาวันหนึ่งโลมาชวนเสือไปเที่ยวโลกของเค้า เสือว่ายน้ำเป็น แต่ไม่เก่ง เจ้าโลมาบอกว่า ไม่เป็นไรเกาะฉันไว้แล้วเธอจะปลอดภัย...
เจ้าเสือสาวตื่นเต้นกับโลกใต้ทะเลมาก ความสวยงามของทะเล บวกกับความเอาใจใส่ดูแลของเจ้าโลมา ทำให้เสือสาวหลงรักทะเล และหลงรักเจ้าโลมาในที่สุด...ในขณะเดียวกันเจ้าโลมาก็รู้สึกมีความสุขเมื่ออยู่กับเสือ และหลงรักเสือเช่นเดียวกัน ทั้งคู่ตกลงเป็นคู่รักกัน...โดยที่เจ้าโลมาก็ยังคงหากินอยู่ในทะเล เจ้าเสือก็ยังคงทำหน้าที่และหากินอยู่ในป่า ทั้งสองใช้ชีวิตด้วยกันมาเรื่อยๆ...แบบต่างคนต่างอยู่ บางครั้งเจ้าเสือยุ่งกับการล่าจนไม่มีเวลาให้เจ้าโลมา เจ้าโลมาก็ได้แต่ให้กำลังใจและใช้ชีวิตตามปกติ แต่พอบางครั้งเจ้าโลมาออกทะเลไปไกลๆ นานๆ ถึงจะกลับมาหาเจ้าเสือบ้าง เจ้าเสือก็จะเอาแต่น้อยใจ ชวนทะเลาะ จนทั้งคู่เริ่มไม่มีความสุข...
วันหนึ่งเจ้าโลมาจึงบอกว่า เธอมาอยู่ในทะเลกับฉันเถอะ ฉันจะดูแลเธอเอง...
ด้วยความรัก เจ้าเสือจึงลงทะเลตามเจ้าโลมาไป...
โลมา พยายามสอนเสือว่ายน้ำ สอนให้เธอรู้จักกับเพื่อนฝูงของเขา และหาอาหารให้เสือกิน เสือทำได้ดีในการอยู่ในทะเลเมื่อมีโลมาอยู่ด้วย แม้บางครั้งเมื่ออยู่ใกล้กัน เล็บของเสือทำให้โลมาได้แผล แต่เขาก็ไม่เคยบ่น เพราะความรัก...
นานวันเข้า โลมาก็ปล่อยให้เสืออยู่คนเดียวมากขึ้น เพราะเค้าคิดว่า เสือเก่งแล้ว ว่ายน้ำได้ และอยู่ได้ เสือพยายามอดทน เพราะรักโลมามาก...
เพื่อนๆ ของโลมา ต่างไม่ชอบเสือ เพราะเสือสาวคือความต่างของพวกเค้า เมื่อโลมาออกหาอาหารไกลๆ เสือต้องอยู่คนเดียว เหงา และเหนื่อยกับการว่ายน้ำตลอดเวลาโดยไม่มีเกาะแก่งให้เกาะ ไม่มีฝั่งให้ยืน วันหนึ่งเสือสาวทนไม่ไหว จึงบอกโลมาว่า ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ เจ้าโลมาตอบว่า ฉันก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน ตั้งแต่มีเธอ ฉันก็มีปัญหากับเพื่อนๆ บ่อยๆ ฉันหาอาหารให้เธอกินนี่ฉันก็เหนื่อยมากพอแล้วนะ ยังต้องมาเหนื่อยใจกับเธออีกหรือไง...
เจ้าเสือสาวนิ่งฟัง น้ำตาไหลพราก ขาที่เคยว่ายน้ำตลอดเวลาอ่อนแรงลงเพราะน้อยใจเจ้าโลมา เจ้าเสือบอกว่า แล้วที่ฉันพยายามปรับตัวเพื่ออยู่กับเธอให้ได้ในทะเล ฉันไม่เหนื่อยหรอ...
เจ้าโลมากำลังเหนื่อยจากการหาอาหารจึงโมโห จึงตอบว่า ถ้าอยู่กับฉันแล้วเหนื่อยมากนัก ก็กลับไปฝูงเธอซะเถอะ...แล้วเจ้าโลมาก็ว่ายน้ำจากไป
เจ้าเสือนิ่งไป...กับคำพูดของโลมา เธอนิ่งจนร่างกายทุกส่วนไม่เคลื่อนไหว ขาที่เคยว่ายน้ำก็หยุดว่าย จากนั้นร่างของเธอก็ค่อยๆ จมลงๆ แต่เธอกลับไม่รู้สึกถึงน้ำทะเลที่เข้าจมูกเข้าปาก เธอไม่รู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป...เพราะที่ใจเธอเจ็บจนร่างกายชาไปทุกส่วน...
สุดท้าย ร่างของเสือสาวก็ค่อยๆ จมลงสู่ก้นทะล...
โดยที่เจ้าโลมาไม่มีโอกาสรู้...
เมื่อเจ้าโลมากลับมา ก็ได้แต่รำพึงด้วยความเสียใจและน้อยใจว่า เธอทิ้งฉันกลับฝูงไปแล้วจริงๆ ... แล้วทั้งคู่ก็จากกันตลอดกาล...
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...?
มีเสือสาวตัวหนึ่ง เป็นหัวหน้าฝูง หากินอยู่ในป่าที่อุดมสมบูรณ์ พรั่งพร้อมด้วยมิตรสหายและลูกฝูง
ดูเหมือนมันน่าจะมีความสุขดี แต่มันกลับรู้สึกเหงา ชีวิตมันเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง เสือสาวหันมองรอบข้าง แล้วเห็นสัตว์ต่างๆ และลูกฝูงต่างอยู่กันเป็นคู่ มีลูกตัวเล็กๆ วิ่งเล่นรอบตัว สัตว์เหล่านั้นมีครอบครัวและดูมีความสุข เมื่อยามค่ำสัตว์เหล่านั้นก็ต่างก็แยกย้ายกลับรังนอน พร้อมครอบครัว เสือสาวนึกขึ้นได้ว่า ที่เราเหงาเพราะเราขาดคู่ใข่ไหม...
เสือหนุ่มๆ มาแวะเวียนหลายตัวแต่มันก็ไม่สนใจ...เสือสาวยังคงทำหน้าที่จ่าฝูงและอยู่ตัวเดียวเรื่อยมา
อยู่มาวันหนึ่ง เสือสาวไปวิ่งเล่นจนถึงริมทะเล มันได้เจอกับโลมาหนุ่มตัวหนึ่ง...หลังจากได้คุยกัน เสือสาวรู้สึกอิจฉาชีวิตของโลมามากมันช่าง อิสระ เสรี ไร้กรอบและขอบเขต...หลังจากนั้นเสือกับโลมาก็คุยกันบ่อยขึ้น จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี เสือมีความสุขทุกครั้งเมื่อได้คุยกับโลมา จนมาวันหนึ่งโลมาชวนเสือไปเที่ยวโลกของเค้า เสือว่ายน้ำเป็น แต่ไม่เก่ง เจ้าโลมาบอกว่า ไม่เป็นไรเกาะฉันไว้แล้วเธอจะปลอดภัย...
เจ้าเสือสาวตื่นเต้นกับโลกใต้ทะเลมาก ความสวยงามของทะเล บวกกับความเอาใจใส่ดูแลของเจ้าโลมา ทำให้เสือสาวหลงรักทะเล และหลงรักเจ้าโลมาในที่สุด...ในขณะเดียวกันเจ้าโลมาก็รู้สึกมีความสุขเมื่ออยู่กับเสือ และหลงรักเสือเช่นเดียวกัน ทั้งคู่ตกลงเป็นคู่รักกัน...โดยที่เจ้าโลมาก็ยังคงหากินอยู่ในทะเล เจ้าเสือก็ยังคงทำหน้าที่และหากินอยู่ในป่า ทั้งสองใช้ชีวิตด้วยกันมาเรื่อยๆ...แบบต่างคนต่างอยู่ บางครั้งเจ้าเสือยุ่งกับการล่าจนไม่มีเวลาให้เจ้าโลมา เจ้าโลมาก็ได้แต่ให้กำลังใจและใช้ชีวิตตามปกติ แต่พอบางครั้งเจ้าโลมาออกทะเลไปไกลๆ นานๆ ถึงจะกลับมาหาเจ้าเสือบ้าง เจ้าเสือก็จะเอาแต่น้อยใจ ชวนทะเลาะ จนทั้งคู่เริ่มไม่มีความสุข...
วันหนึ่งเจ้าโลมาจึงบอกว่า เธอมาอยู่ในทะเลกับฉันเถอะ ฉันจะดูแลเธอเอง...
ด้วยความรัก เจ้าเสือจึงลงทะเลตามเจ้าโลมาไป...
โลมา พยายามสอนเสือว่ายน้ำ สอนให้เธอรู้จักกับเพื่อนฝูงของเขา และหาอาหารให้เสือกิน เสือทำได้ดีในการอยู่ในทะเลเมื่อมีโลมาอยู่ด้วย แม้บางครั้งเมื่ออยู่ใกล้กัน เล็บของเสือทำให้โลมาได้แผล แต่เขาก็ไม่เคยบ่น เพราะความรัก...
นานวันเข้า โลมาก็ปล่อยให้เสืออยู่คนเดียวมากขึ้น เพราะเค้าคิดว่า เสือเก่งแล้ว ว่ายน้ำได้ และอยู่ได้ เสือพยายามอดทน เพราะรักโลมามาก...
เพื่อนๆ ของโลมา ต่างไม่ชอบเสือ เพราะเสือสาวคือความต่างของพวกเค้า เมื่อโลมาออกหาอาหารไกลๆ เสือต้องอยู่คนเดียว เหงา และเหนื่อยกับการว่ายน้ำตลอดเวลาโดยไม่มีเกาะแก่งให้เกาะ ไม่มีฝั่งให้ยืน วันหนึ่งเสือสาวทนไม่ไหว จึงบอกโลมาว่า ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ เจ้าโลมาตอบว่า ฉันก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน ตั้งแต่มีเธอ ฉันก็มีปัญหากับเพื่อนๆ บ่อยๆ ฉันหาอาหารให้เธอกินนี่ฉันก็เหนื่อยมากพอแล้วนะ ยังต้องมาเหนื่อยใจกับเธออีกหรือไง...
เจ้าเสือสาวนิ่งฟัง น้ำตาไหลพราก ขาที่เคยว่ายน้ำตลอดเวลาอ่อนแรงลงเพราะน้อยใจเจ้าโลมา เจ้าเสือบอกว่า แล้วที่ฉันพยายามปรับตัวเพื่ออยู่กับเธอให้ได้ในทะเล ฉันไม่เหนื่อยหรอ...
เจ้าโลมากำลังเหนื่อยจากการหาอาหารจึงโมโห จึงตอบว่า ถ้าอยู่กับฉันแล้วเหนื่อยมากนัก ก็กลับไปฝูงเธอซะเถอะ...แล้วเจ้าโลมาก็ว่ายน้ำจากไป
เจ้าเสือนิ่งไป...กับคำพูดของโลมา เธอนิ่งจนร่างกายทุกส่วนไม่เคลื่อนไหว ขาที่เคยว่ายน้ำก็หยุดว่าย จากนั้นร่างของเธอก็ค่อยๆ จมลงๆ แต่เธอกลับไม่รู้สึกถึงน้ำทะเลที่เข้าจมูกเข้าปาก เธอไม่รู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป...เพราะที่ใจเธอเจ็บจนร่างกายชาไปทุกส่วน...
สุดท้าย ร่างของเสือสาวก็ค่อยๆ จมลงสู่ก้นทะล...
โดยที่เจ้าโลมาไม่มีโอกาสรู้...
เมื่อเจ้าโลมากลับมา ก็ได้แต่รำพึงด้วยความเสียใจและน้อยใจว่า เธอทิ้งฉันกลับฝูงไปแล้วจริงๆ ... แล้วทั้งคู่ก็จากกันตลอดกาล...