อันนี้เป็นกระทู้แรกของเราเลย อาจจะไม่รู้เรื่องเท่าไรน่ะถ้าซ้ำกับใครก็ขอโทษด้วยน่ะอันนี้เรื่องจริง100%  เราไม่ได้โกหกแน่นอน เราผิดมากเลยใช่มั้ย นั้นเงินก็เงินที่เราเก็บทุกวันคืออยากได้มันคืนมันเป็นสิทธิ์ของเรามั้ย เราก็มีสิ่งที่เราอยากได้อะก็ช่วยพ่อแม่ไม่อยากขอเงินพ่อแม่เรามา เพราะเดี๋ยวนี้เศรษฐกิจมันไม่ดี แล้วแม่เราบอกว่าขอตังค์คืนไดัมั้ยแม่เราก็ไม่ให้บอกว่าฝากไว้กับแม่ไม่เสียหายหรอก เป็นเด็กจะพกเงินเยอะๆทำไม เราก็เลยบอกอีกว่าก็แม่ไม่ค่อยอยู่บ้านเวลาเจอหน้ากันก็แทบไม่มี แล้วแม่เราก็หาว่าเราเถียง วันนั้นเราจะไปเที่ยวของรร.พอดี คือเราเก็บกระเป๋าเสร็จแล้วแหละ แม่เราด้วยความโมโหไงก็เลยกว้างกระเป๋าใส่เรา แต่เราก็ปัดทิ้งได้ แล้วเราก็โดนตีไปอีกทั้งไว้แหวนเสื้อ ไม้กวาด แล้วพ่อก็บอกแม่ว่าอย่าไปตีลูกแบบนั้น แล้วเราก็บอกพ่อว่า ให้แม่ตีเลยถ้าแม่ตีด้วยเหตุผลที่ว่าเราผิดอะ คงรู้อยู่แก่ใจ ถ้าดีด้วยอารมณ์คงรู้สึกผิดไม่ต้องพูดก็ได้เราไม่ว่า แล้วแม่ก็บอกเราว่า อย่าไม่เคยโดนตีเลยดื้อแบบนี้ไง เราก็เลยบอกไปว่า ยายเคยสอนว่ามีไรให้พูดไปเลยถ้าเราโดนตีเพราะสาเหตุใดก็ตามอย่าไปร้องไห้อดทนเอาไว้ แล้วที่บอกว่าไม่เคยโดนตีอะ คือเราโดนยายตีมาตลอดเลยถึงได้จำ แล้วพ่อก็ผลักเราเข้าห้องบอกว่าแม่เป็นแบบนี้อย่าไปคุยเลยมีแต่จะโดนตีป่าวๆ เราก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรโดนตีเจ็บแปปเดี๋ยวก็หายไม่ถึงวันหรอก แล้วพ่อก็เดินออกจากห้องไป แล้วแม่ก็ด่าอยู่ข้างนอกบลาๆ เราก็บอกว่า ก็ว่าจบแล้วน่ะยังจะบ่นอีกหรอ. แล้วก็เงียบไป คือเราอยากจะถามว่าเราผิดมั้ยที่พูดไปแบบนั้น คือเราก็อยากอธิบายให้แม่เข้าใจน่ะแต่แม่หาว่าเราเถียงอะ แม่พูดคำหยาบกับเราทุกคำเลยแต่เราก็ทนได้อะ 5555 ตอนโดนตีไม่ร้องไห้น่ะมาร้องพิมพ์นี้แหละ 55555 เราควรไงต่อว่ะ