เท่าที่ผมนึกออกเอาตามทีมที่ผมเชียร์นะ
บอลต่างประเทศ
ผมยกให้ดาบิด เดเกอาเลยครับ ผมยังจำได้วันที่น้าซาร์เลิกเล่น
มีแคนดิเดต 2 คนที่ท่านเซอร์อยากได้คือนอยเออร์กับเดเกอา(มีคนอื่นอีกแต่ถูกพูดถึงน้อยกว่า)
แล้วนอยเออร์ก็ย้ายไปอยู่บาเยิร์น และเดเกอาก็ย้ายมาแมนยูฯ
วันนั้นยังเป็นเด็กน้อยเคราเยอะ ผอมสูง ดูเก้งก้าง ไม่มีรัศมีความเป็นยอดผู้รักษาประตูเลย
เปิดตัวเกมแบบเป็นทางการเกมแรก คอมมูนิตี้ชิลด์ โดนซิตี้จัดไปครึ่งแรกทำเอาเหวอเลย
ยังโชคดีที่เอาชนะมาได้ แต่หลังจากนั้นกระท่อนกระแท่นมาก จนมีแต่คนด่า
ตามโซเชี่ยลต่างๆนี่ไล่กลับสเปนกันใหญ่ สุดท้ายก็โดนดร็อปให้ลินเดการ์ดขึ้นมาแทน
จนกระทั่งได้กลับมาลงสนามอีกครั้ง แล้วก็เริ่มพิสูจน์ฝีมือได้
จุดบกพร่องที่มีเริ่มค่อยๆ หายไป ที่พีคสุดคือวันที่เจอเชลซี บินรับลูกของมาต้าได้
และในปีต่อมาก็ได้แชมป์พรีเมียร์ลีก จนถึงวันนี้พัฒนาการของเดเกอามาไกลมาก
มากจนกล้าพูดได้ว่า 5 อันดับผู้รักษาประตูที่ดีที่สุดในโลกเวลานี้ ต้องมีชื่อของเดเกอาแน่ๆ
กลายเป็นกำลังสำคัญที่ทำให้อาจารย์หลุยส์เก้าอี้ยังไม่กระเด็นถึงทุกวันนี้
แม้ต้นฤดูกาลจะออกอาการงอแงอยากกลับบ้าน แต่สุดท้ายพอเห็นธาตุแท้ของปธ.มาดริด
ก็ต่อสัญญากับแมนยูออกไปยาวเลย คราวนี้ถ้าจะเกิดดีลนั้นอีกรอบแมนยูคงไม่โดนกดราคาแบบเดิม
บอลไทย
คนแรกที่ผมนึกออกเลยคือธีราทร บุญมาทัน
ตอนผมรู้จักเจ้าอุ้มครั้งแรก ตอนนั้นผมยังไม่ได้ติดตามบอลไทยลีก ดูแต่ทีมชาติแข่ง
วันที่จำชื่อได้แม่นคือวันที่อุ้มไปถีบตูดนักเตะซาอุจนโดนใบแดงในเกมคัดบอลโลก
แล้วอีกไม่กี่วันก็บินกลับมาเตะซีเกมแล้วก็โดนใบแดงไปอีก จำได้ว่าหลังจากนั้นโคตรเกลียดชื่อนี้เลย
เห็นชื่อธีราทรลงสนามทีไรบ่นตลอด เล่นก็ไม่ได้เรื่อง เกเร ทำไมยังติดทีมชาติตลอด
หลังจากนั้นได้มีโอกาสดูบุรีรัมย์เล่นเพราะได้ยินมาว่าช่วงนั้นเล่นสไตล์ติกี้ตาก้าจนสื่อเรียก"บุรีโลน่า"
แล้วก็ได้เห็นพัฒนาการของอุ้มมากขึ้นเรื่อยๆ จากคนที่เคยอคติ กลายมาเป็นชอบโดยไม่รู้ตัว
ด้วยวัยที่มากขึ้น วุฒิภาวะที่มากขึ้น เรื่องเกเรลดลง แต่ฝีเท้าเพิ่มขึ้น
ตอนได้เป็นกัปตันทีมชุดแชมป์ซีเกมส์ ผมประทับใจมาก โดยเฉพาะตอนที่เป็นตัวแทนออกมาทวงเงินอัดฉีด
ทำให้สมาคมเสียหน้าไปพอสมควร
หลังจากนั้นก็อย่างที่ทุกคนเห็น ระเบิดฟอร์มจนกลายเป็นแบ็คซ้ายอันดับ 1 ของไทย ติดทีมยอดเยี่ยม ACL
ผมยังไม่กล้าเรียกว่าระดับเอเชียนะ เพราะยังไม่ได้พิสูจน์ตัวเองมากขนาดนั้น
ในวันที่ทีมชาติไทยพากันออกทะเลเพราะคู่แข่งเหนือกว่า
ธีราทรก็สามารถแสดงคลาสที่เหนือกว่าคนอื่นในทีม กลายเป็นคนที่นิ่งที่สุดและไม่หลุดฟอร์มเหมือนคนอื่น
ด้วยเหตุนี้ ทำให้คนด่าหรือวิจารณ์เจ้าอุ้มในด้านลบน้อยลงมาก
แต่ก็ยังมีบ้างเวลาไปเล่นสโมสร เพราะชอบไปกวนให้เค้าโห่เพื่อเอามาเป็นแรงกระตุ้น
นับว่า 2 คนนี้ผมประทับใจมากในเรื่องจิตใจ ที่ฝ่าฟันมาจนกลายเป็นได้รับคำชมมากกว่าคำติ
ของคุณล่ะครับมีใครบ้าง ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยครับ
มีนักเตะคนไหนบ้างที่ฝ่าฟันคำวิจารณ์ด้านลบและการโดนถล่มด่า จนกลายเป็นยอดนักเตะกำลังสำคัญของทีมได้
บอลต่างประเทศ
ผมยกให้ดาบิด เดเกอาเลยครับ ผมยังจำได้วันที่น้าซาร์เลิกเล่น
มีแคนดิเดต 2 คนที่ท่านเซอร์อยากได้คือนอยเออร์กับเดเกอา(มีคนอื่นอีกแต่ถูกพูดถึงน้อยกว่า)
แล้วนอยเออร์ก็ย้ายไปอยู่บาเยิร์น และเดเกอาก็ย้ายมาแมนยูฯ
วันนั้นยังเป็นเด็กน้อยเคราเยอะ ผอมสูง ดูเก้งก้าง ไม่มีรัศมีความเป็นยอดผู้รักษาประตูเลย
เปิดตัวเกมแบบเป็นทางการเกมแรก คอมมูนิตี้ชิลด์ โดนซิตี้จัดไปครึ่งแรกทำเอาเหวอเลย
ยังโชคดีที่เอาชนะมาได้ แต่หลังจากนั้นกระท่อนกระแท่นมาก จนมีแต่คนด่า
ตามโซเชี่ยลต่างๆนี่ไล่กลับสเปนกันใหญ่ สุดท้ายก็โดนดร็อปให้ลินเดการ์ดขึ้นมาแทน
จนกระทั่งได้กลับมาลงสนามอีกครั้ง แล้วก็เริ่มพิสูจน์ฝีมือได้
จุดบกพร่องที่มีเริ่มค่อยๆ หายไป ที่พีคสุดคือวันที่เจอเชลซี บินรับลูกของมาต้าได้
และในปีต่อมาก็ได้แชมป์พรีเมียร์ลีก จนถึงวันนี้พัฒนาการของเดเกอามาไกลมาก
มากจนกล้าพูดได้ว่า 5 อันดับผู้รักษาประตูที่ดีที่สุดในโลกเวลานี้ ต้องมีชื่อของเดเกอาแน่ๆ
กลายเป็นกำลังสำคัญที่ทำให้อาจารย์หลุยส์เก้าอี้ยังไม่กระเด็นถึงทุกวันนี้
แม้ต้นฤดูกาลจะออกอาการงอแงอยากกลับบ้าน แต่สุดท้ายพอเห็นธาตุแท้ของปธ.มาดริด
ก็ต่อสัญญากับแมนยูออกไปยาวเลย คราวนี้ถ้าจะเกิดดีลนั้นอีกรอบแมนยูคงไม่โดนกดราคาแบบเดิม
บอลไทย
คนแรกที่ผมนึกออกเลยคือธีราทร บุญมาทัน
ตอนผมรู้จักเจ้าอุ้มครั้งแรก ตอนนั้นผมยังไม่ได้ติดตามบอลไทยลีก ดูแต่ทีมชาติแข่ง
วันที่จำชื่อได้แม่นคือวันที่อุ้มไปถีบตูดนักเตะซาอุจนโดนใบแดงในเกมคัดบอลโลก
แล้วอีกไม่กี่วันก็บินกลับมาเตะซีเกมแล้วก็โดนใบแดงไปอีก จำได้ว่าหลังจากนั้นโคตรเกลียดชื่อนี้เลย
เห็นชื่อธีราทรลงสนามทีไรบ่นตลอด เล่นก็ไม่ได้เรื่อง เกเร ทำไมยังติดทีมชาติตลอด
หลังจากนั้นได้มีโอกาสดูบุรีรัมย์เล่นเพราะได้ยินมาว่าช่วงนั้นเล่นสไตล์ติกี้ตาก้าจนสื่อเรียก"บุรีโลน่า"
แล้วก็ได้เห็นพัฒนาการของอุ้มมากขึ้นเรื่อยๆ จากคนที่เคยอคติ กลายมาเป็นชอบโดยไม่รู้ตัว
ด้วยวัยที่มากขึ้น วุฒิภาวะที่มากขึ้น เรื่องเกเรลดลง แต่ฝีเท้าเพิ่มขึ้น
ตอนได้เป็นกัปตันทีมชุดแชมป์ซีเกมส์ ผมประทับใจมาก โดยเฉพาะตอนที่เป็นตัวแทนออกมาทวงเงินอัดฉีด
ทำให้สมาคมเสียหน้าไปพอสมควร
หลังจากนั้นก็อย่างที่ทุกคนเห็น ระเบิดฟอร์มจนกลายเป็นแบ็คซ้ายอันดับ 1 ของไทย ติดทีมยอดเยี่ยม ACL
ผมยังไม่กล้าเรียกว่าระดับเอเชียนะ เพราะยังไม่ได้พิสูจน์ตัวเองมากขนาดนั้น
ในวันที่ทีมชาติไทยพากันออกทะเลเพราะคู่แข่งเหนือกว่า
ธีราทรก็สามารถแสดงคลาสที่เหนือกว่าคนอื่นในทีม กลายเป็นคนที่นิ่งที่สุดและไม่หลุดฟอร์มเหมือนคนอื่น
ด้วยเหตุนี้ ทำให้คนด่าหรือวิจารณ์เจ้าอุ้มในด้านลบน้อยลงมาก
แต่ก็ยังมีบ้างเวลาไปเล่นสโมสร เพราะชอบไปกวนให้เค้าโห่เพื่อเอามาเป็นแรงกระตุ้น
นับว่า 2 คนนี้ผมประทับใจมากในเรื่องจิตใจ ที่ฝ่าฟันมาจนกลายเป็นได้รับคำชมมากกว่าคำติ
ของคุณล่ะครับมีใครบ้าง ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยครับ