สวัสดีครับ ผมกับแฟน มีแผนว่าจะแต่งกันปีหน้า... จู่ๆ คุณแฟนสุดที่รัก ก็บอกว่า...


ผมรักเขานะครับ แต่ทำไม เงินเดือนที่เราหามาได้ เขาไม่ให้อิสระเราในการใช้จ่ายละครับ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ ค่าเนต บลาๆ อันนั้นต้องจ่ายแน่นอนอยู่ละล่ะครับ แต่มันก็ไม่ได้จ่ายทั้งหมดของเงินเดือน ผมทำงานได้เดือนละ หมื่นกลางๆ ถ้าได้วันละร้อย 100 เท่ากับว่าผมได้เงินเดือนละ 3000 บาท...

ชีวิตมันน่าสงสารนะครับ เมื่อนึกถึงสภาพในอนาคต... ไหนจะต้องส่งให้พ่อแม่ จ่ายค่าจิปาถะในบ้านอีก... ของที่อยากได้อีก เงินเก็บอีก

อ้ากกกกกกกกกกกกก!

ไหนจะต้องเอาเงินไปขอ เอาทองไปของ เอาแหวนไปหมั้น

เอ่อ ขอบ่นเลย เวลาผมอยากได้ของที่อยากได้ item ที่ใฝ่ฝันตอนวัยเด็ก ไม่มี

พอซื้อ นางคุณแฟน ก็บ่นนๆๆๆๆๆ ว่าไม่รู้จักเก็บเงินบ้างล่ะ ซื้อของไร้สาระบ้างล่ะ ไม่นึกถึงอนาคตบ้างล่ะ

พอเวลาห้าง Sell กระเป๋า แม่ม ก็เอาเงินกูไปซื้อทั้งนั้น

ตอนนี้ยังเป็นแค่แฟน แต่ก็อยู่ด้วยกันระดับหนึ่งละครับ...




ผมว่าผมเก็บเงินได้นะ . . .  



ขอโทษนะครับ