การเที่ยวด้วยมอเตอร์ไซค์พร้อมคู่หูคนรู้ใจท่องเที่ยวตามสถานที่ต่างๆในแต่ละครั้งจะพยายามไม่ให้ซ้ำเส้นทางเดิม เพื่อจะได้สัมผัสบรรยากาศสองข้างทางที่มีความแตกต่าง  ได้พบได้เห็นสิ่งต่างๆที่หลากหลาย
                             ทุกฤดูหนาว  ขอบอกตามตรงชอบออกทริปเที่ยวเหนือขึ้นดอยสูงเพราะมีอากาศหนาวถึงหนาวเหน็บ (ฤดูอื่นไม่เคยไป)  และ “น่าน” ก้อจะเป็นจังหวัดหนึ่งที่ปักหมุดไว้ทุกครั้ง  เพราะถนนหนทางขี่ขับสบาย  ขุนเขาน้อยใหญ่มีให้เห็นมากมายและสวยดี  ที่สำคัญ "น่าน" เงียบสงบไม่พลุกพล่าน
ไหว้พระเสร็จเดินชมวิวนิดหน่อยแล้วออกเดินทาง โดยผ่านเมืองน่านแล้วต่อด้วยเส้น 1080 ถึงตลาด อ.ท่าวังผา แล่นตรงไปจะเจอแยกซ้ายเส้น 1148 เลี้ยวซ้ายแล่นไปข้างหน้าจะพบเห็นป้าย “อุทยานแห่งชาตินันทบุรี” เลี้ยวตามป้ายไปจะผ่านชุมชน พอผ่านพ้นเส้นทางจะค่อยๆไต่ระดับ สองข้างทางเริ่มเป็นป่า นานๆจะพบเห็นบ้านบ้างหลังสองหลัง และไม่เห็นอีกเลย (คันเดียวโดดๆรู้สึกหลอนนิดๆ)  เอาแล้วงัย!  อุตส่าห์ดั้นต้นมา  ถนนดำอยู่ดีๆ  ทางเข้ากลับกลายเป็นถนนแดงถนนฝุ่นหลุมบ่อ ชีวิตสองล้อต้องคิดหนัก

ครั้นจะถอยกลับก็ไม่ได้  เพราะมันจะมืดมิดกลางป่ากลางขุนเขาเสียก่อน ทางเลือกทางเดียวคือ "เดินหน้าต่อ" ความสูงยังคงไต่ระดับขึ้นเรื่อยๆ หนำซ้ำถนนฝุ่นถนนแดงยังไม่พอ  บางช่วงเป็นป่าดิบชื้นถนนลื่นดินหนังหมู  ต้องลุ้นระทึกหนักใจ พอเห็นป้าย OMG! ใจเบาขึ้น แต่น้ำหนักบรรทุกยังคงเดิม

ถึงเป้าหมายก้อมองไปรอบๆไม่เห็นวี่แววนักท่องเที่ยวสักเต็นท์สองเต็นท์เลย  คงมีแค่เราสองกับมอเตอร์ไซค์หนึ่งคัน  รู้สึกวังเวง  แต่บรรยากาศโดยทั่วไปก้อลบความรู้สึกนั้นออกไปได้  แล้วจึงตรงไปที่ทำการเพื่อรายงานการมาเยือน  เจ้าหน้าที่มีอาการตกใจเล็กน้อย  พร้อมกับเอ่ยปากถาม "มาได้ยังงัยเนี๊ยะ" เส้นทางมันเหมาะกับรถกระบะเท่านั้น พร้อมกับเล่าให้ฟังว่าเมื่อหลายวันก่อนมีกลุ่มรถใหญ่ 10 กว่าคันที่จะขึ้นมา  เกิดลื่นไถลล้มกลิ้งฝุ่นตลบระหว่างทาง ผมกะลูกน้องต้องลงไปช่วย  ไม่เป็นไรเมื่อมาถึงแล้ว  "นันทบุรียินดีต้อนรับ"  ตามสบายนะสามารถกางเต็นท์ได้ทุกที่ที่ชอบ  กลับเมื่อไหร่ให้บอกนะ ผมจะให้ลูกน้องลงไปส่ง  ผมนี้อึ้ง.ทึ้ง.ไปชั่วขณะในความมีน้ำใจและห่วงใย  "ขอขอบคุณ"
อากาศ  บรรยากาศ  ถูกใจเราแน่นอน  เจ้าหน้าที่ยังบอกเพิ่มเติมอีกว่า "ดอยวาว" สวยกว่านี้หลายเท่า  แต่ต้องเดินทางขึ้นทางชันไปอีกสักกครึ่งกิโลหรือหนึ่งกิโลประมาณนั้น  "ครั้งหนึ่ง" เราได้แค่นี้ก้อดีแล้วหละเพราะยังต้องไปอีกหลายที่  แล้วจึงกล่าวลาสวัสดี  และขอขอบคุณหัวหน้า  พี่เจ้าหน้าที่อุทยานฯ ที่ช่วยบรรทุกสัมภาระคู่หูคนรู้ใจลงมาส่งจนถึงปากทางเข้า   สำหรับเรา 1คน 1คันไร้การบรรทุกหนักก้อยังคงค่อยๆหยอดประคับประคองเจ้าสองล้อลงมาได้อย่างปลอดภัยเช่นกัน  หลังลงจาก "อุทยานแห่งชาตินันทบุรี" แล้ว  ยังคงใช้เส้นทางเดิมมาบรรจบเส้น 1148 เลี้ยวขวาออกมาเชื่อมเส้นเดิม 1080 ซ้ายไป อ.ปัว "อุทยานแห่งชาติภูคา" เพื่อไปดูดอกชมพูภูคาเบ่งบานช่วงเดือนกุมภาพันธ์  แต่นี่มันเดือนมกราจึงไม่ไป  คงเลี้ยวขวาเข้าเมือง "น่าน"  หาที่พักนอนสักคืน  จะได้ชมเมือง  ชมวัด  ชมวิถีคนเมือง "น่าน"
                         หนึ่งคืนผ่านไป  มอไซค์เดินทางต่อสู่ "อุทยานศรีน่าน" เส้นทางเดิม 101 ถึง อ.เวียงสา เบี่ยงซ้ายเข้าเติมน้ำมันตุนเสบียงแล้วเลี้ยวขวาสู่เส้นทาง 1026  สนุกกับเส้นทางกว้าง  คดโค้งขึ้นลงซ้ายเขาขวาเขาเพลินดี  จนย่างเข้าใกล้เขตชุมชนนาน้อย  สังเกตป้ายด้านซ้ายบอกทางไป "อุทยานศรีน่าน" เส้น 1083  จึงเลี้ยวเข้าไป




หนึ่งคืนผ่านไป  วันต่อมาคงเหมือนเช่นเคย เก็บสัมภาระผูกมัดเรียบร้อยออกเดินทางมุ่งสู่ "อุทยานขุนสถาน" เส้นทางเดิม  พอถึงปากทางเข้าอุทยานศรีน่าน  ให้เลี้ยวซ้ายเข้าชุมชนนาน้อย  ให้คอยสังเกตด้านขวาจะมีเส้นทางซอยไม่ใหญมาก  แต่รถสามารถวิ่งผ่านเข้าออกได้  ให้เลี้ยวเข้าไปเลย เส้น 1216 สามารถไปถึง "อุทยานขุนสถาน" ได้  แต่..ทางดีบ้างหลุมบ่อบ้างในบ้างช่วง  ผ่านหมู่บ้านม้งแม้วหลากหลาย  ระยะทางไม่ไกลแค่ 30 กิโลเขาเอง ระหว่างทางวิวทิวทัศน์สองข้างทางสวยงามไม่ผิดหวัง  แต่ต้องใช้ความระมัดระวัง...แปล๊บเดียวถึง