หลายคนอาจจะมองเราว่าเราบ้า เปล่าวะมาลาออกจากงานตอนอายุ 43 กับเงินเดือน 25,000 บาทกับระยะเวลาเกือบ 5 ปี ที่เราทำบริษัทฯ นี้
เราตอบเลย ถ้ามองเผิน ๆ มันบ้ามากสำหรับเศรษฐกิจแบบนี้ ในขนาดที่คนถูกปลดออกไล่ออกกันเป็นแถว แต่เราเลือกที่จะลาออก
แต่คุณเชื่อมั้ยว่าใครไม่เป็นเราก็จะไม่รู้ว่า ทำไม
เราไม่ขอเล่าสาเหตุที่เราออกมาดีกว่า เพื่อให้เกียรติ คนที่อยู่ในเหตุการณ์ทั้งหมด
แต่เราขอมาเล่าประสบการณ์ในการหางานทำตอน อายุ 43 ดีกว่า ว่าเราเจออะไรบ้าง
เริ่มจากเรามั่นใจในตัวเองว่าเราเก่ง เราแน่ ต้องหางานได้แน่ๆ ซินะ ก่อนเราจะออก เราก็มีไปสมัครที่โน่นนี่บ้าง
และทุกที่ที่เราไปสมัคร เรามีหวังว่าจะได้ทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นไบเทค หรืองานบริษัท ร้านขนม ที่มีการตลาดกว้างขวาง
หรือแม้กระทั้งบริษัทฯ ที่มีตำแหน่งงานที่เราถนัด แล้วเรามีงานที่ได้แน่นนอนรออยู่แล้วแต่ติดที่มีปัญหาบางประการ
เราจึงไม่ไปทำเรารอลุ้น 3 ที่แรกดีกว่า
เราคิดว่า คงมีสักแห่งที่เราได้เข้าไปทำงาน แต่ทุกที่เงียบกริบ เราเริ่มซักไม่อยากออกและ แล้วก็มีเจ้านายอีกคนมาตื้อให้เราทำต่อ
เฮ้ยเราคุยกันพักใหญ่ สรุปเราอยู่ทำต่อ เราเริ่มเอาเงินที่เก็บไว้จะใช้ตอนออกจากงานมาใช้จ่าย เพราะคิดว่ามีงานทำต่อแล้วคงไม่เดือดร้อนอะไร แต่สุดท้ายแล้ว ฟ้าผ่ากลางหัวเลยคดีพลิก สองวันสุดท้ายก่อนออกจากงาน
เจ้านายคนหนึ่งอยากให้เราอยู่ต่อ อีกคนนึงอยากให้เราออกสุดท้ายเราตัดสินใจ เพื่อความสบายใจทุกฝ่ายเราออก จบ
เราออกมาแบบไฟแลบมากเฮ้ยลำบากเลยทีนี้ ไม่ได้วางแผนไว้ก่อน เหมือนตอนแรก เราเปิดเวบหางาน ไปตามเวบต่างๆ
ซึ่งการหางานสมัยนี้แตกต่างกับสมัยเมื่อ 5 ปี ที่แล้วมากเราว่า 5 ปีที่แล้วมันยากแล้ว ตอนนี้ยากกว่าหลายขุม งานทุกที
บางที่ จ้าง แค่ 9 พัน แต่ทำงานมากมายกว่าน้องเราที่บริษัทฯ ที่ได้ตั้ง 12,000 บาท ++
คิดว่าเราท้อมั้ย เหอะๆ เราไม่ท้อ
พร้อมกับตั้งใจหางานอย่างจริงๆ ด้วยการ walk in ซึ่งเป็นวิธีโบราณมาก
เพราะอะไรเหรอที่เราเลือกวิธีนี้
เพราะเราอายุเยอะไง แต่งานที่เค้ารับตาม เวบ นะเค้ารับ ไม่เกิน 30 หรือแก่สุดๆ ไม่เกิน 35
ดั้งนั้นเราอยากทำเราจึงวัดดวงด้วยการออกไปตะเวนหาเข้าที่บริษัทเลยเผื่อว่าความสามารถเรา จะเข้าตาเข้า และรับเราเข้าทำงาน
เฮ้ยความสามารถเรามันเข้าตาจริงๆ และทุกคน เค้าดูกริ๊ดกราดเรา แต่แล้ว ทำไมเราถึงไม่รับเรานะ คุณสงสัยมั้ย
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เจ้าของกระทู้จ้า ขอบคุณทุกคนมากๆ ที่สนใจกระทู้น้อย ๆ ของเรานะคะ เรา กลับมาอัพเดทประจำวันที่ 8/2/59
โดยจะอยู่ใน ความคิดเห็นที่ 168 (ตอนที่ 1) และ 172 (ตอนที่ 2)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เจ้าของกระทู้จ้า ขอบคุณทุกคนมากๆ เหมือนเดิมที่สนใจกระทู้น้อย ๆ ของเรานะคะ เรากลับมาอัพเดทประจำวัน 9/2/59
โดยจะอยู่ใน ความเห็นที่ 212
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เจ้าของกระทู้จ้า ขอบคุณทุกคนมากๆ เหมือนเดิมที่สนใจกระทู้น้อย ๆ ของเรานะคะ เรากลับมาอัพเดทประจำวัน 10/2/59
โดยจะอยู่ใน ความเห็นที่ 231
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ใครที่ตามอ่านอยู่ตามไปอ่านได้เลยจ้า
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เมื่อฉันลาออกจากงานตอนอายุ 43 โดยไม่มีเงินเก็บไม่มีอะไรทั้งนั้นแล้วเราอยู่ยังไงมาดูกัน
เราตอบเลย ถ้ามองเผิน ๆ มันบ้ามากสำหรับเศรษฐกิจแบบนี้ ในขนาดที่คนถูกปลดออกไล่ออกกันเป็นแถว แต่เราเลือกที่จะลาออก
แต่คุณเชื่อมั้ยว่าใครไม่เป็นเราก็จะไม่รู้ว่า ทำไม
เราไม่ขอเล่าสาเหตุที่เราออกมาดีกว่า เพื่อให้เกียรติ คนที่อยู่ในเหตุการณ์ทั้งหมด
แต่เราขอมาเล่าประสบการณ์ในการหางานทำตอน อายุ 43 ดีกว่า ว่าเราเจออะไรบ้าง
เริ่มจากเรามั่นใจในตัวเองว่าเราเก่ง เราแน่ ต้องหางานได้แน่ๆ ซินะ ก่อนเราจะออก เราก็มีไปสมัครที่โน่นนี่บ้าง
และทุกที่ที่เราไปสมัคร เรามีหวังว่าจะได้ทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นไบเทค หรืองานบริษัท ร้านขนม ที่มีการตลาดกว้างขวาง
หรือแม้กระทั้งบริษัทฯ ที่มีตำแหน่งงานที่เราถนัด แล้วเรามีงานที่ได้แน่นนอนรออยู่แล้วแต่ติดที่มีปัญหาบางประการ
เราจึงไม่ไปทำเรารอลุ้น 3 ที่แรกดีกว่า
เราคิดว่า คงมีสักแห่งที่เราได้เข้าไปทำงาน แต่ทุกที่เงียบกริบ เราเริ่มซักไม่อยากออกและ แล้วก็มีเจ้านายอีกคนมาตื้อให้เราทำต่อ
เฮ้ยเราคุยกันพักใหญ่ สรุปเราอยู่ทำต่อ เราเริ่มเอาเงินที่เก็บไว้จะใช้ตอนออกจากงานมาใช้จ่าย เพราะคิดว่ามีงานทำต่อแล้วคงไม่เดือดร้อนอะไร แต่สุดท้ายแล้ว ฟ้าผ่ากลางหัวเลยคดีพลิก สองวันสุดท้ายก่อนออกจากงาน
เจ้านายคนหนึ่งอยากให้เราอยู่ต่อ อีกคนนึงอยากให้เราออกสุดท้ายเราตัดสินใจ เพื่อความสบายใจทุกฝ่ายเราออก จบ
เราออกมาแบบไฟแลบมากเฮ้ยลำบากเลยทีนี้ ไม่ได้วางแผนไว้ก่อน เหมือนตอนแรก เราเปิดเวบหางาน ไปตามเวบต่างๆ
ซึ่งการหางานสมัยนี้แตกต่างกับสมัยเมื่อ 5 ปี ที่แล้วมากเราว่า 5 ปีที่แล้วมันยากแล้ว ตอนนี้ยากกว่าหลายขุม งานทุกที
บางที่ จ้าง แค่ 9 พัน แต่ทำงานมากมายกว่าน้องเราที่บริษัทฯ ที่ได้ตั้ง 12,000 บาท ++
คิดว่าเราท้อมั้ย เหอะๆ เราไม่ท้อ
พร้อมกับตั้งใจหางานอย่างจริงๆ ด้วยการ walk in ซึ่งเป็นวิธีโบราณมาก
เพราะอะไรเหรอที่เราเลือกวิธีนี้ เพราะเราอายุเยอะไง แต่งานที่เค้ารับตาม เวบ นะเค้ารับ ไม่เกิน 30 หรือแก่สุดๆ ไม่เกิน 35
ดั้งนั้นเราอยากทำเราจึงวัดดวงด้วยการออกไปตะเวนหาเข้าที่บริษัทเลยเผื่อว่าความสามารถเรา จะเข้าตาเข้า และรับเราเข้าทำงาน
เฮ้ยความสามารถเรามันเข้าตาจริงๆ และทุกคน เค้าดูกริ๊ดกราดเรา แต่แล้ว ทำไมเราถึงไม่รับเรานะ คุณสงสัยมั้ย
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เจ้าของกระทู้จ้า ขอบคุณทุกคนมากๆ ที่สนใจกระทู้น้อย ๆ ของเรานะคะ เรา กลับมาอัพเดทประจำวันที่ 8/2/59
โดยจะอยู่ใน ความคิดเห็นที่ 168 (ตอนที่ 1) และ 172 (ตอนที่ 2)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เจ้าของกระทู้จ้า ขอบคุณทุกคนมากๆ เหมือนเดิมที่สนใจกระทู้น้อย ๆ ของเรานะคะ เรากลับมาอัพเดทประจำวัน 9/2/59
โดยจะอยู่ใน ความเห็นที่ 212
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เจ้าของกระทู้จ้า ขอบคุณทุกคนมากๆ เหมือนเดิมที่สนใจกระทู้น้อย ๆ ของเรานะคะ เรากลับมาอัพเดทประจำวัน 10/2/59
โดยจะอยู่ใน ความเห็นที่ 231
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ใครที่ตามอ่านอยู่ตามไปอ่านได้เลยจ้า
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------